Παιδικό βιβλίο

                                                   

To διάβασμα,ιδιαίτερα για τα παιδιά, δεν θα πρέπει να είναι καταναγκαστική εργασία, αλλά ευχαρίστηση και το βιβλίο θα πρέπει να είναι βοηθός και συνοδοιπόρος των παιδιών στο ταξίδι της ζωής τους. Σημαντικό είναι να μάθουμε στο παιδί πως να διαβάζει και εξ ίσου σημαντικό να σεβόμαστε τις ανάγκες του, τα συναισθήματά του, βοηθώντας το να καταλάβει πως το βιβλίο είναι ένας φίλος

Ένας πολύτιμος φίλος που καλλιεργεί τη φαντασία του, ανοίγει διάπλατα του ορίζοντές του, βελτιώνει το λεξιλόγιό του, συμβάλλει στην ωρίμανση της σκέψης του, βοηθά στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του, ψυχαγωγεί και ενημερώνει.

Ένας φίλος που βοηθά να ανακαλύψει κανόνες και αξίες της ζωής, όπως την αλήθεια, τη φιλία, τη δικαιοσύνη, την ευγνωμοσύνη, την αγάπη. Θα πρέπει να κάνουμε το παιδί να αγαπήσει το διάβασμα και τη λογοτεχνία και να δει το βιβλίο σαν ένα παιχνίδι γνώσης και ψυχαγωγίας.

Αν θέλουμε να φτιάξουμε έναν κόσμο καλύτερο από το σημερινό, πρέπει να αρχίσουμε απ’ το παιδικό βιβλίο»- Iella Lepman γερμανίδα συγγραφέας

 

Σίγουρα υπάρχουν χιλιάδες χιλιάδων βιβλία, με φανταχτερά, ελκυστικά εξώφυλλα, με ενδιαφέρον περιεχόμενο, με έμπνευση και λογοτεχνική συνείδηση.

Με αφορμή την παγκόσμια μέρα παιδικού βιβλίου, θα σταθώ σε ένα  βιβλίο, από τα πιο συγκινητικά, τα πιο ποιητικά, τα πιο όμορφα  που σε καθηλώνει με τους στίχους και σε ταξιδεύει με τις υπέροχες εικόνες του. Μια γλαφυρή αφήγηση σαν γράμμα αποχαιρετισμού από ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο που έχει φύγει από τη ζωή. Ο τίτλος : Άφησα την ψυχή μου στον άνεμο

Ένα θέμα δύσκολο. Πώς να μιλήσεις αλήθεια στα παιδιά για μια τόσο σημαντική απώλεια, για τον άνθρωπο που ήταν πάντα εκεί δίπλα τους. Τον παππού. Ο γονιός και ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνουν αυτό το δύσκολο ρόλο, που πάντα με μια ιστορία γλυκαίνει τον πόνο, αποκοιμίζει τη θλίψη και  γαληνεύει  την ψυχή. Τα συναισθήματα ξεχειλίζουν και όλες οι όμορφες στιγμές γίνονται αναμνήσεις. "Άραγε θα ξαναδώ τον παππού;" Ήταν η ερώτηση ενός μαθητή νηπιαγωγείου. Να λοιπόν που αυτό το βιβλίο γίνεται πολύτιμο βοήθημα για γονείς και εκπαιδευτικούς για την αντιμετώπιση της απώλειας του παππού. Το βιβλίο απαντά σε ερωτήματα και ανησυχίες με έναν μοναδικό τρόπο και δίνει αφορμή για ένα γράμμα απάντηση από το παιδί στον παππού. Ο γραπτός λόγος πάντα βοηθά να εξωτερικεύονται συναισθήματα που δύσκολα εκφράζονται με λόγια. Ένα βιβλίο για την πιο όμορφη, την πιο δυνατή αγάπη, γεμάτο όμορφες στιγμές και νοσταλγία για ένα τόσο ξεχωριστό πρόσωπο, τον παππού.

Οι εποχές θα συνεχίσουν να διαδέχονται η μια την άλλη και θα έρθουν κι άλλα καλοκαίρια. Με την ίδια σειρά πάντα μετά την Άνοιξη. Και τα λουλούδια πάλι θ’ ανθίσουν … το χαμόγελο δεν θα λείψει και τα αστέρια θα εξακολουθούν να λάμπουν. Η ζωή κάνει τον κύκλο της και τη λύπη θα ακολουθήσει η χαρά. Έτσι το χαμόγελο πάλι θα σχηματιστεί στα χείλη και οι αναμνήσεις θα κρατούν πάντα ζωντανή τη μνήμη.

"Δε θα’ μαι εγώ αυτός που θα σου προσφέρει ζαχαρωτά,

αλλά στη μνήμη σου έχω αφήσει  άλλη γλύκα.

Δοκίμασε τη ζωή,

Ρούφηξε  τη μέχρι το μεδούλι.

Όσο για μένα, έχω αφήσει την ψυχή μου στον άνεμο.

Νιώθω πιο ελαφρύς τώρα.

Μπορώ να ταξιδεύω κάθε στιγμή, να έρχομαι, να φεύγω – είναι τόσο διασκεδαστικό!

Δεν μπορείς να με πιάσεις.

Δεν μπορείς να με κρατήσεις.

Αλλά, όταν κλείνεις τα μάτια σου, θα μπορείς πάντα να με αισθάνεσαι''

Μέσα σ’ αυτό το βιβλίο υπάρχει μια χούφτα αθάνατων σπόρων.

Τους φυτεύουμε, τους βλέπουμε να γεννιούνται, 

να μεγαλώνουν, να μη χάνονται ποτέ...


 Τίτλος: Άφησα την ψυχή μου στον άνεμο

Τίτλος πρωτότυπου: J’ ai laisse mon ame au vent

Συγγραφέας: Roxane Marie Galliez

Εικονογράφος: Eric Puybaret

Σειρά: Παιδική βιβλιοθήκη

Εκδόσεις: Λιβάνη 2015

ISBN: 978-960-14-43004-1

   Πηγή: Εlniplex. com/