Στο κατώφλι του καινούργιου χρόνου

Ένας χρόνος πέρασε. Τραβώντας μια ακόμη μολυβιά στα χρόνια που κουβαλάμε στην πλάτη ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε τον καινούργιο χρόνο. Σαν το νερό κύλησε ο χρόνος και μαζί του
οι στιγμές που ζήσαμε ευχάριστες ή δυσάρεστες, μικρές ή μεγάλες, με  ένταση ή ηρεμία.

Χριστούγεννα μιας άλλης εποχής

Διάβασα πως "Τις πιότερες ώρες της ζωής μας τις περνούμε μέσα στο χθες με την ανάμνηση και στο αύριο με την ελπίδα"
 Αναμνήσεις παλιές, ξεφτισμένες εικόνες, ανέγγιχτες απ' το χρόνο ζωντανεύουν σαν μικρό λυχναράκι που φέγγει όταν σκοντάφτεις στης ψυχής τα παλιά μονοπάτια.
 Μέρες Χριστουγεννιάτικες, ζυμωμένες με κάθε λογής χρώμα κάθε λογής μυρωδιά, γεμίζουν την ψυχή

Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση

Λίγο πριν την εκπνοή του 2022

Έτσι στολίσαμε φέτος!

                                                  Diy κατασκευές από Αννίκα

                                                  Καλή Χρονιά!

                                                                          Τα Χριστούγεννα του 2020

              

Τα Χριστούγεννα είναι μια ανάσα μακριά και το σπίτι μπήκε σε γιορτινή ατμόσφαιρα με πρωταγωνιστή το Χριστουγεννιάτικο δέντρο

Ήρθαν τα Χριστούγεννα..

...κι η Πρωτοχρονιά έιι! Εντάξει, σύμφωνοι, ακόμα έχουμε μέρες για την αλλαγή του χρόνου, αλλά τα Χριστούγεννα είναι στην πόρτα μας. Και παρόλο που ο καιρός  δεν βοηθάει, τουλάχιστον στις νοτιότερες περιοχές της χώρας, υπάρχει κάτι στην ατμόσφαιρα που σε ξεσηκώνει.

Περιμένοντας τα Χριστούγεννα

Με ανοιξιάτικες λιακάδες μας έκανε ποδαρικό ο Δεκέμβρης. Παρ΄ όλα αυτά οι στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων, τα πολύχρωμα λαμπάκια στα μπαλκόνια κάποιων ανυπόμονων,

Στερνό Αντίο

Στον πατέρα μου. Στον μεγαλύτερο δάσκαλο  που μου δίδαξε τις αξίες της ζωής.

          

 Καλό Ταξίδι,    Καλό  Παράδεισο

Τα παραμύθια της γιαγιάς

Η καλοσύνη, είπ' η γιαγιά, μονάχα η καλοσύνη· 

όλα στον κόσμο χάνονται, μόνη απομένει εκείνη.

Στα λόγια της μαζεύτηκαν προσεκτικά τ' αγγόνια. 

Ω χρόνια των παραμυθιών, αθώα, ωραία χρόνια. 

Έξω το χιόνι αναγελά την άγρια ανεμοζάλη 

κι εδώ στα μισοσκότεινα, τριγύρω στο μαγκάλι, 

που κρύβει ανάρια χόβολη κι ονείρατα ανασταίνει, 

άλλο απ' τ' αγγόνια πρόσχαρο τα χέρια του ζεσταίνει, 

άλλο με στόμα ορθάνοιχτο δείχνει την προθυμιά του, 

άλλο καθίζει στην προβιά που 'ναι στρωμένη κάτου, 

άλλο σταυροποδίζοντας μαζεύεται παρέκει, 

άλλο στο πλάγι κάθεται κι έν' άλλο ολόρθο στέκει, 

κι όλα μαζί με μια ψυχή, μ' έναν παλμό στα στήθη 

θωρούν στα μάτια τη γιαγιά που αρχίζει παραμύθι... 

Ιωάννης Πολέμης

Μιά φορά κι έναν καιρό, στα παλιά χρόνια..............αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απ'την αρχή. Τα καλοκαίρια τα περνούσαμε πάντα στο χωριό. Θυμάμαι ακόμα εκείνα τα καλοκαίρια όταν αποσπερίζαμε στην αυλή, με τη γιαγιά και τον παππού, ακούγοντας ώρες ατέλειωτες ιστορίες

Καλό Μήνα (Νοέμβρης)

Νοέμβρης ο….. Ανακατωμένος

Ο Νοέμβριος ή Νοέμβρης είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους και ξεκινά πάντα την ίδια ημέρα που αρχίζουν οι μήνες Φεβρουάριος και Μάρτιος. Ένας μήνας μυστηριώδης και ιδιόμορφος. Στο λαϊκό καλεντάρι συναντάται με διάφορες ονομασίες όπως:

Αγ. Δημητρίου

Μεγαλυνάριον Aγ. Δημητρίου

Τὸν μέγαν ὁπλίτην καὶ ἀθλητήν, τὸν στεφανηφόρον, καὶ ἐν μάρτυσι θαυμαστόν, τὸν λόγχῃ τρωθέντα, πλευρὰν ὡς ὁ δεσπότης, Δημήτριον τὸν θεῖον ὕμνοις τιμήσωμεν.

Ο Αγ. Δημήτριος.γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Θεσσαλονίκης,γεννήθηκε περί το 280 μ.Χ και μαρτύρησε το 306 μ.Χ. Σε ηλικία 22 ετών φέρει το βαθμό του χιλίαρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού αρνείται να αποκηρύξει τον Χριστιανισμό και φυλακίζεται. Μαρτύρησε με διάταγμα του Διοκλητιανού

Για τους αγρότες

Tι άλλαξε;

   Κάποιος ξένος που επισκέφτηκε την Ελλάδα είπε

   "Οι νόμοι σας μοιάζουν με τον ιστό της αράχνης

    οι μικροί πιάνονται σ' αυτόν, ενώ οι δυνατοί

    κ΄ οι πλούσιοι τον κομματιάζουν και περνάνε"

   Του παρατήρησαν πως άδικη στεκόταν η κρίση του,

   μ' αυτός όχι μονάχα επέμενε, παρά και πρόσθεσε

   "Απορώ και για κάτι άλλο ακόμα,

    σ' εσάς τους 'Ελληνες οι γνωστικοί συμβουλεύουν

     οι τρελοί όμως αποφασίζουν"

                                         

     Ο ξένος λεγόταν  Ανάχαρσις κ' ήρθε  στον τόπο μας

      πριν από 2562 χρόνια

Ανάχαρσις:  Σκύθης ηγεμόνας, σοφός του 6ου π.χ αιώνα 

θαυμαστής του ελληνικού πολιτισμού

επηρεασμένος από την ελληνικής καταγωγής μητέρα του

                                                Δημήτρης Φωτιάδης : Ενθυμήματα                                                

                                         

Του Οκτώβρη ομορφιές

......Και σαν άρχισαν να ραβδίζουν τις ελιές, τα χωράφια γιόμισαν τραγούδια και κοπέλες, μαζώχτρες δροσερές, με το καλαμένιο καλάθι στο μπράτσο. Κάνουν όμορφα μάτσα από φρεσκοκομμένα κυκλάμινα και τα προσφέρουν στην Παναγιά, μαζί με τις μυστικές προσευχές τους, που είναι κι’ αυτές ντροπαλές και σκεπασμένες στ’ απόσκια της καρδιάς τους. Έτσι μπήκε το φθινόπωρο, με ένα στεφάνι από κυκλάμινα στο κεφάλι.

Προχθές οι χωριανοί είχαν πανηγύρι....

Ακρυλικά και Λάδια (14)

Ακρυλικό σε φύλλο Α4

Χειμωνιάτικο δειλινό (ακρυλικό)

                                                               Ακρυλικό σε καμβά 

           

                                                             Ακρυλικό σε καμβά (φρούτα)

                                                                   Λάδι σε καμβά

                        Λάδι σε καμβά εμπνευσμένο από πίνακα του Νικολάου Καντούνη Ι1768-1834)

                                                                       Λάδι σε καμβά

                                                             
                                                          Λάδι σε καμβά (σπάτουλα)

                                                                      Στο καπηλειό

                                                                   Νυχτέρι στο τζάκι

                             

                               Τα θέματα είναι από  Google και το Pinterest

Λίγα λόγια για μένα

Οι ιδέες είναι σαν τα κουνέλια.Πιάνεις κανα-δυό, τα περιποιείσαι, και πολύ σύντομα έχεις μια ντουζίνα από δαύτα.  (John Steinbeck). Η ιδέα για το blog ήταν της κόρης μου, όταν χρειάστηκε σε μια δύσκολη περίοδο, να 'χω κάτι να απασχολώ το μυαλό μου. Μου αρέσει το διάβασμα και η χειροτεχνία, όμως στην παρούσα "φάση" το μυαλό μου ήταν "φευγάτο" και οτιδήποτε έκανα ήταν απλά...αποτυχία.
Για να δημιουργήσω πρέπει να είμαι απόλυτα ήρεμη (σε μερικούς ανθρώπους λειτουργεί αντίστροφα). Αν όχι, ζυμάρια, πηλός, χαρτιά και πινέλα και οτιδήποτε χειροποίητο, καταλήγουν στο καλάθι με τα άχρηστα. Έπρεπε κάτι να κάνω. Έτσι συμφώνησα για το blog και την ίδια στιγμή το μετάνιωσα. Θα γελάσει το σύμπαν σκέφτηκα. Δεν ήμουν σίγουρη αν μπορούσα να το χειριστώ, δεν το ΄χω με την τεχνολογία (έζησα την εποχή της παλιάς καλής γραφομηχανής) Ο υπολογιστής μπήκε πρόσφατα στη ζωή μου, σε ώριμη ηλικία. Είπα ας δοκιμάσω και ό γέγονε γέγονε. Έτσι ξεκίνησε.

Ψυχο-λόγια

Η ζωή δεν είναι συμφωνητικό με όρους και κανόνες, με κλικαρισμένο το αντίστοιχο τετραγωνάκι της ευτυχίας, με υπαγορεύσεις συμπεριφοράς, με συνέπειες ή ανταμοιβές. Δεν είναι online παιχνίδι, να πατάς next  όταν κάτι δεν πάει καλά, κι όταν αυτό το κάτι είναι η κόλαση.

Αργά κάποιο απόγευμα στο « Αγία Όλγα» η ενημέρωση στα εφημερεύοντα έγινε ξερά, τυπικά χωρίς ίχνος συμπόνιας.«Φεύγετε για το Σωτηρία ΤΩΡΑ» Μου κόπηκαν τα πόδια. Κι επειδή είδε όλη την απορία στο βλέμμα μου συμπλήρωσε «Κυρία μου έχει καρκίνο»

Με την άκρη του ματιού μου είδα όλη την αγωνία και τον πόνο στο πρόσωπό του. Δεν ξέρω αν κατάλαβε, εγώ σίγουρα όχι.  Αδύνατον! ο πατέρας μου, στα 88 του χρόνια έστηβε ακόμα την πέτρα. Ήλπιζα πάντα στην αίτηση της Θείας Χάριτος "Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά" Ήλπιζα και παρακαλούσα γι αυτό. Κι όμως.

Οκτώβρης

Βγαίνω στο παράθυρο, για να ιδώ καλύτερα. Ότι γίνεται στο σπίτι, γίνεται και στον ουρανό. Σύννεφα, ατμοί, ομίχλες, να τα απλωμένα εκεί κάτω στους μακρινούς ορίζοντες.

Πρώτη μέρα Φθινοπώρου

Για την πρώτη μέρα Φθινοπώρου η δική μου κολοκύθα

τεχνική με χαρτοπολτό............

Καλό Φθινόπωρο