Αγ. Δημητρίου

Μεγαλυνάριον Aγ. Δημητρίου

Τὸν μέγαν ὁπλίτην καὶ ἀθλητήν, τὸν στεφανηφόρον, καὶ ἐν μάρτυσι θαυμαστόν, τὸν λόγχῃ τρωθέντα, πλευρὰν ὡς ὁ δεσπότης, Δημήτριον τὸν θεῖον ὕμνοις τιμήσωμεν.

Ο Αγ. Δημήτριος.γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Θεσσαλονίκης,γεννήθηκε περί το 280 μ.Χ και μαρτύρησε το 306 μ.Χ. Σε ηλικία 22 ετών φέρει το βαθμό του χιλίαρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού αρνείται να αποκηρύξει τον Χριστιανισμό και φυλακίζεται. Μαρτύρησε με διάταγμα του Διοκλητιανού

Για τους αγρότες

Tι άλλαξε;

   Κάποιος ξένος που επισκέφτηκε την Ελλάδα είπε

   "Οι νόμοι σας μοιάζουν με τον ιστό της αράχνης

    οι μικροί πιάνονται σ' αυτόν, ενώ οι δυνατοί

    κ΄ οι πλούσιοι τον κομματιάζουν και περνάνε"

   Του παρατήρησαν πως άδικη στεκόταν η κρίση του,

   μ' αυτός όχι μονάχα επέμενε, παρά και πρόσθεσε

   "Απορώ και για κάτι άλλο ακόμα,

    σ' εσάς τους 'Ελληνες οι γνωστικοί συμβουλεύουν

     οι τρελοί όμως αποφασίζουν"

                                         

     Ο ξένος λεγόταν  Ανάχαρσις κ' ήρθε  στον τόπο μας

      πριν από 2562 χρόνια

Ανάχαρσις:  Σκύθης ηγεμόνας, σοφός του 6ου π.χ αιώνα 

θαυμαστής του ελληνικού πολιτισμού

επηρεασμένος από την ελληνικής καταγωγής μητέρα του

                                                Δημήτρης Φωτιάδης : Ενθυμήματα                                                

                                         

Του Οκτώβρη ομορφιές

......Και σαν άρχισαν να ραβδίζουν τις ελιές, τα χωράφια γιόμισαν τραγούδια και κοπέλες, μαζώχτρες δροσερές, με το καλαμένιο καλάθι στο μπράτσο. Κάνουν όμορφα μάτσα από φρεσκοκομμένα κυκλάμινα και τα προσφέρουν στην Παναγιά, μαζί με τις μυστικές προσευχές τους, που είναι κι’ αυτές ντροπαλές και σκεπασμένες στ’ απόσκια της καρδιάς τους. Έτσι μπήκε το φθινόπωρο, με ένα στεφάνι από κυκλάμινα στο κεφάλι.

Προχθές οι χωριανοί είχαν πανηγύρι....

Ακρυλικά και Λάδια (14)

Ακρυλικό σε φύλλο Α4

Χειμωνιάτικο δειλινό (ακρυλικό)

                                                               Ακρυλικό σε καμβά 

           

                                                             Ακρυλικό σε καμβά (φρούτα)

                                                                   Λάδι σε καμβά

                        Λάδι σε καμβά εμπνευσμένο από πίνακα του Νικολάου Καντούνη Ι1768-1834)

                                                                       Λάδι σε καμβά

                                                             
                                                          Λάδι σε καμβά (σπάτουλα)

                                                                      Στο καπηλειό

                                                                   Νυχτέρι στο τζάκι

                             

                               Τα θέματα είναι από  Google και το Pinterest

Λίγα λόγια για μένα

Οι ιδέες είναι σαν τα κουνέλια.Πιάνεις κανα-δυό, τα περιποιείσαι, και πολύ σύντομα έχεις μια ντουζίνα από δαύτα.  (John Steinbeck). Η ιδέα για το blog ήταν της κόρης μου, όταν χρειάστηκε σε μια δύσκολη περίοδο, να 'χω κάτι να απασχολώ το μυαλό μου. Μου αρέσει το διάβασμα και η χειροτεχνία, όμως στην παρούσα "φάση" το μυαλό μου ήταν "φευγάτο" και οτιδήποτε έκανα ήταν απλά...αποτυχία.
Για να δημιουργήσω πρέπει να είμαι απόλυτα ήρεμη (σε μερικούς ανθρώπους λειτουργεί αντίστροφα). Αν όχι, ζυμάρια, πηλός, χαρτιά και πινέλα και οτιδήποτε χειροποίητο, καταλήγουν στο καλάθι με τα άχρηστα. Έπρεπε κάτι να κάνω. Έτσι συμφώνησα για το blog και την ίδια στιγμή το μετάνιωσα. Θα γελάσει το σύμπαν σκέφτηκα. Δεν ήμουν σίγουρη αν μπορούσα να το χειριστώ, δεν το ΄χω με την τεχνολογία (έζησα την εποχή της παλιάς καλής γραφομηχανής) Ο υπολογιστής μπήκε πρόσφατα στη ζωή μου, σε ώριμη ηλικία. Είπα ας δοκιμάσω και ό γέγονε γέγονε. Έτσι ξεκίνησε.

Ψυχο-λόγια

Η ζωή δεν είναι συμφωνητικό με όρους και κανόνες, με κλικαρισμένο το αντίστοιχο τετραγωνάκι της ευτυχίας, με υπαγορεύσεις συμπεριφοράς, με συνέπειες ή ανταμοιβές. Δεν είναι online παιχνίδι, να πατάς next  όταν κάτι δεν πάει καλά, κι όταν αυτό το κάτι είναι η κόλαση.

Αργά κάποιο απόγευμα στο « Αγία Όλγα» η ενημέρωση στα εφημερεύοντα έγινε ξερά, τυπικά χωρίς ίχνος συμπόνιας.«Φεύγετε για το Σωτηρία ΤΩΡΑ» Μου κόπηκαν τα πόδια. Κι επειδή είδε όλη την απορία στο βλέμμα μου συμπλήρωσε «Κυρία μου έχει καρκίνο»

Με την άκρη του ματιού μου είδα όλη την αγωνία και τον πόνο στο πρόσωπό του. Δεν ξέρω αν κατάλαβε, εγώ σίγουρα όχι.  Αδύνατον! ο πατέρας μου, στα 88 του χρόνια έστηβε ακόμα την πέτρα. Ήλπιζα πάντα στην αίτηση της Θείας Χάριτος "Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά" Ήλπιζα και παρακαλούσα γι αυτό. Κι όμως.

Οκτώβρης

Βγαίνω στο παράθυρο, για να ιδώ καλύτερα. Ότι γίνεται στο σπίτι, γίνεται και στον ουρανό. Σύννεφα, ατμοί, ομίχλες, να τα απλωμένα εκεί κάτω στους μακρινούς ορίζοντες.