Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2024

Όταν σβήνουν τα φώτα




 Τρεις μπορούν να κρατήσουν μυστικό, αν οι δυο είναι νεκροί (Βενιαμίν Φραγκλίνος)


Η βροχή είχε από ώρα σταματήσει. Έσυρε το σώμα του μέχρι τη μάντρα της μικρής πέτρινης αγροικίας. Πονούσε. Τα ρούχα του ήταν γεμάτα λάσπη και ξεραμένο αίμα. Με κόπο έφτασε στην είσοδο. Έκανε μια προσπάθεια να ανασηκωθεί και μ’ ένα βογκητό σωριάστηκε στο πλατύσκαλο. Δεν θυμόταν αν πρόλαβε να φωνάξει «Βοήθεια» πριν τον εγκαταλείψουν οι δυνάμεις του.

                                                      ***

(τρεις εβδομάδες περίπου πριν)

Δέκα το πρωί, της Τρίτης. Ετοιμαζόταν να πάει στην εφημερίδα, όταν κτύπησε το τηλέφωνο. Σκέφτηκε να αγνοήσει την κλίση, υπερίσχυσε όμως η κρίση ευσυνειδησίας και με μια γκριμάτσα σήκωσε το ακουστικό.

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2024

Αγκαλιά παραμυθίας...

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό…….

  Παραμύθι είχα στο νου να γράψω, μα αλλιώς προέκυψαν τα πράγματα και δεν ευθύνομαι εγώ. Κανονικά η ιστορία μου θα έπρεπε να έχει τον τίτλο: " Σε όσους έμειναν παιδιά"  Ίσως γιατί κάποιοι έχουν ακόμα εκείνη τη λάμψη των παιδικών χρόνων, τη γεμάτη τρυφερότητα και φαντασία. Διάβασα κάπου " το όνειρο κρατάει όσο το αγαπάμε" Φυλακίζεται άραγε το όνειρο;

   Ακόμα καταφεύγω σ’ αυτή την ονειροφαντασία κι ας πέρασα τα τελευταία …ηντα της ζωής μου. Δεν ξέρω τι λένε οι ψυχολόγοι γι αυτό, αλλά, να πω την αλήθεια, καθόλου δεν με νοιάζει. Προσπαθώ να κρατήσω μακριά κάποιους χειμώνες σκοτεινούς, χωρίς λέξεις, χωρίς τίποτα. Γι αυτό νοιάζομαι! Την κλεψύδρα της ζωής που όλο μικραίνει, φοβάμαι. Τέλος πάντων….ας πάρουμε την ιστορία απ’ την αρχή.

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2024

31ο Συμπόσιο Ποίησης!

                                                      

                                                  Σε μια αποβάθρα τρένου!      



Στερνή φορά την κράτησε στην αγκαλιά του

σε μια αποβάθρα τρένου.

Σούρουπο ήταν Φθινοπωρινό,

από κείνα που αφήνουν χώρο στο φως

να μπει απ' της ψυχής το παράθυρο

πριν την ξεριζώσει ο πόνος.

" θα γυρίσω γρήγορα ¨είπε

¨κάνε υπομονή¨

Από τότε κάθε απόγευμα,