Φεγγαράδα
Τόσα μαλάματα ακριβά, πως σπάταλα ασημώσαν τη γλύκα του Ιόνιου στη μαγεμένη γαλανή
του Αυγούστου τη νυχτιά!
Και τα πυκνόφυλλα κλαδιά βουτάνε τη σκιά τους στο γαληνό το πέλαγο, τ’ ασημογεννημένο.
Πως σμίγουν το τραγούδι τους το θρόισμα κι ο φλοίσβος!
Πως γαληνεύουν οι ψυχές! Βουβαίνονται κι οι πόνοι.
Πόσο ευφραίνεται η θωριά που αχόρταγα αρμενίζει με μάτια-αστέρια ολόφωτα στο απέραντο του Άπειρου!
Ηρώ Δημοπούλου: Εξέλιξη (εκδ. Γαβριηλίδη)
Το κάδρο του φεγγαριού
Κρέμεται στο στερέωμα
Ολόφωτο κι αέρινο
Ξέχειλο απατηλές υποσχέσεις
Ρομαντικά όνειρα και μυστήριο.
Πως ταξιδεύει η ψυχή μου
Στους αθέατους κόσμους του
Ηρώ Δημοπούλου Εξέλιξη