..........Γράφω γιατί έτσι μόνο μπορώ να υπάρχω. Έτσι μόνο αναζητώ την διαίσθησή μου για τον κόσμο και για την ύπαρξη. Γράφω γιατί έχω ανάγκη να συνειδητοποιώ την κάθε στιγμή που ζω, για να βρω το ουσιώδες που κρύβει, να το μεταποιήσω σε ποίηση και ομορφιά. Την ομορφιά αναζητώ γράφοντας. Το χαμένο ιερό της ψυχής. Κι όταν ακόμα μιλώ για τον φόβο ή τη σκληρότητα, τη βία, τον ανελέητο πόνο, την ομορφιά αναζητάει η ψυχή μέσα στην δικαιοσύνη, την αρμονία και την υπέρβαση.
Να γι΄αυτό έγραψα όσα έγραψα, για να πλουτίσω την ψυχή μου, να δω λίγο πιο πέρα από αυτό που δεν φαίνεται. Να φτάσω στο Άρρητο, στο Άδηλο,την άλλη αλήθεια.
Την γνώρισα μέσα από κάποια αποσπάσματα στα fractal και έκτοτε έγινε η αγαπημένη μου. Υπέροχη σκέψη, υπέροχα μηνύματα υπέροχη γραφή. Λέει η ίδια πως η ζωή σε ωριμάζει πιο γρήγορα και πιο σωστά μέσα από τη στέρηση. Νομίζω ταιριάζει γάντι στην καραντίνα. Μαρία μου να είσαι καλά! Πολύ σ' ευχαριστώ! Καλή εβδομάδα!
Να ένας λόγος που ωθεί και μένα στο να εκφράζομαι γραπτά Αννίκα μου. Για να βγουν προς τα έξω μια σειρά πράγματα, θετικές και αρνητικές σκέψεις. Πολύ μεγάλη η κουβέντα-εξομολόγηση της Μαρίας Λαμπαδαρίδου!
Υ.Γ. Ακόμα δεν έχει περάσει από πάνω μου το σοκ της προηγούμενης ανάρτησής σου να το ξέρεις. Μπορεί τα σχόλια να ήταν κλειστά αλλά η αντανάκλαση της εξομολόγησής σου συγκλονιστική στην καρδιά μας.
Λέει λοιπόν Γιάννη μου η Μ. Λαμπαδαρίδου: Δεν υπάρχει στιγμή που συνειδητοποιείς ότι μπορείς να γράψεις. Υπάρχει μέσα σου από πριν, σαν να το ξέρεις από πάντα, γιατί αυτή η γνώση είναι μέσα σου και σε καθοδηγεί. Γνώση ή διαίσθηση, όραση εσωτερική, μυητική ανάβαση. Ε! Φοβερή αλήθεια! Όσο για την προηγούμενη ανάρτηση με συγκινεί η σκέψη σου και παρόλο που ο χρόνος έχει αποδυναμώσει τον πόνο, κάποια πράγματα μένουν εκεί σαν κακοφορμισμένες πληγές, ειδικά όταν ποδοπατούν την αξιοπρέπειά σου, ε..και τότε ματώνουν. Αυτά τα δύσκολα που ομολογείς....δεν ξέρω αν βρίσκουν πάντα αποδέκτες, γιαυτό έκλεισα τα σχόλια. Σ' ευχαριστώ θερμά για τα συναισθήματά σου. Με συγκινείς! Καλό βράδυ Γιάννη μου και καλή εβδομάδα!
Είμαστε πάντα εδώ ο ένας για τον άλλον Αννίκα μου! Με κάθε τρόπο. Φωναχτό ή σιωπηρό. Η διαδρομή αυτή που διάβασα να ξέρεις με τάραξε γιατί ακουμπά στην ιστορία πολλών τέτοιων ανθρώπων. Φιλιά πολλά.
Γιάννη μου δεν έχω λόγια. Η ανάγκη της ψυχής για έναν καλό λόγο είναι πιο ουσιαστική από αυτά που γράφεις. Αληθινά σ' ευχαριστώ καλέ μου φίλε! Καλή Αυριανή!
Πολύ όμορφα λόγια. Γεμάτα σοφία θα έλεγα. Έχω ενδοιασμούς αν σε ωριμάζει η στέρηση της ζωής. Ίσως σε κάνει πολλές φορές μεγαλύτερο αρπαχτικό. Ωραία ανάρτηση Αννίκα μου Και η προηγούμενη που λέει και ο Γιάννης ευλαβικά τη διάβασα και συγκινήθηκα πολύ Καλή σου ΄μέρα Τα φιλιά μου
Άννα μου και έχεις δίκιο και δεν έχεις για την στέρηση. (πάντα προσωπική μου άποψη, όχι ότι έτσι είναι απαραίτητα) Δεν μιλάω βέβαια για τις βασικές ανάγκες. Μιλάω για την στέρηση που φωτίζει την ψυχή. Ίσως επηρεασμένοι από ένα ξέφρενο παρελθόν, το παρόν μας φαίνεται δυσβάσταχτο όταν είμαστε αναγκασμένοι να πορευτούμε διαφορετικά απ’ ότι είχαμε συνηθίσει. Η δύναμη της συνήθειας βλέπεις, η συνήθεια του παράλογου, η έλλειψη της ανθρώπινης οικειότητας. Μέσα στην στέρηση όμως δοκιμάζονται όλα τα συναισθήματα, το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, να είσαι αναγκασμένος να στρέφεσαι στον άλλον και καμιά φορά και στον ίδιο τον εαυτό σου. Μεγάλο κεφάλαιο Άννα μου που θα δυσκολέψει την επιστροφή στην κανονικότητα. Σ' ευχαριστώ που είσαι εδώ Καλό απόγευμα! Σε φιλώ!
Ευχαριστώ Αννίκα μου, που μου/μας σύστησες αυτή εκπληκτική ποιήτρια, αξίζει τον κόπο να την ψάξω βαθύτερα. Φωτεινά λόγια που σαν βάλσαμο δίνουν αυτή την τόσο πολύτιμη για τις μέρες μας, ενέργεια. ΑΦιλάκια καρδιάς!
Στεφανία μου! Θα δανειστώ λόγια άλλων για την Μ. Λαμπαδαρίδου η οποία βλέπει όλες τις ιστορίες των διηγημάτων σε άλλο επίπεδο-παράλληλο αυτό του μυστηρίου της ζωής και των αθέατων διαστάσεών της. Είναι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος του καιρού μας που με την ποιητική της ευαισθησία και διαίσθηση ανοίγει δρόμους στην αναζήτηση της υπερβατικής αλήθειας. Λέει η ίδια: Κανένα εξωτερικό πάθος δεν με αναστάτωσε ποτέ, ένα μονάχα. Η επαφή, που πότε γίνουνταν πάλεμα, και πότε συμφιλίωση, και κάποτε ταύτιση με την αόρατη Παρουσία. Δώστε της ότι όνομα θέτε, Θεό, Ύλη, Ενέργεια, Πνεύμα, Μυστήριο, Τίποτα…… Αξίζει τον κόπο να την διαβάσεις. Εγώ, εκτός των άλλων, μαγεύτηκα με το ήρεμο της φωνής της. Σ' ευχαριστώ πολύ! Σε φιλώ!
Αννίκα μου Δεν την ξέρω την Μ. Λαμπαδαρίδου και όπως προσπαθώ να διαβάσω το κείμενο δεν με βοηθάει ο τρόπος της να την κατανοήσω, δεν είμαστε όλοι για όλα (άρα)! Από τα σχόλια παίρνω αφορμή για να πω μια σκέψη, άλλους η στέρηση τους γλυκαίνει κι άλλους τους κάνει αρπαχτικά και δύστροπους. Μαντεύω πως οι άνθρωποι που στερούνται αγάπη ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία. Όσο για το φως της ψυχής θέλει απίστευτα ανοιχτό μυαλό, θέληση και αποδοχή για να φύγει ένας άνθρωπος από τον εγωισμό του, από αυτό το ''εγώ ξέρω''και να κάνει βήματα προς κάπου που σε πρακτικό επίπεδο δεν υπάρχει, είναι άυλο και είναι απλά μια ιδέα. (ελπίζω να μην είμαι τελείως εκτός θέματος), στέλνω φιλιά με μια μεγάλη καλησπέρα :-)
Αν διαβάσεις διήγημα, ή μυθιστόρημά της Στέλλα μου, ίσως θα άλλαζες γνώμη. Δεν είναι δυσνόητη, απεναντίας ο λόγος της γίνεται όχημα να φέρει στο φως κομμάτια της ζωής που βυθίστηκαν μέσα στο χρόνο. Απαντώντας στην Άννα για την στέρηση από τον εγκλεισμό μας ανακάλυψα μεταξύ άλλων πως ο άνθρωπος ζώντας στο απόλυτο υπαρξιακό σκοτάδι ψάχνει για τον συνάνθρωπό του, με όποιο τρόπο μπορεί. Κακά τα ψέματα, κανένα μας δεν αφήνει ανεπηρέαστο, όσο ήρεμο ή δυνατό χαρακτήρα κι αν έχεις. Έτσι κι αλλιώς υπάρχει πάντα και η ηθελημένη απομόνωση που δεν διαφέρει από την καραντίνα και τη στέρηση. Αυτή η μεγάλη ανατροπή της καθημερινότητας έχει σίγουρα και τις παρενέργειές της. Το φως της ψυχής είναι αυτόφωτο Στέλλα μου. Σ'ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι όλα να πάνε καλά! Οι ευχές μας μαζί σου! Φιλιά πολλά!
Έτσι ακριβώς είναι Αχτίδα μου! Η τέχνη (οποιαδήποτε μορφή της) είναι ζωή. Φτάνει να την αφήσει ο άνθρωπος να τον οδηγήσει στο μαγικό της ταξίδι μέσα από μονοπάτια που γαληνεύουν την ψυχή του. Να είσαι καλά, σ' ευχαριστώ! Καλή Αυριανή!
Πολύ στοχαστικό το απόσπασμα από την Μ.Λαμπαδαρίδου Αννίκα μου. Σ' ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας. Θα μου επιτρέψεις να πω κάτι; Θεωρώ τα δικά σου κείμενα άφθαστα. Το ξέρω πως δεν τίθεται θέμα σύγκρισης αλλά ήθελα πολύ να σου το πω από την προηγουμενη ανάρτησή σου. Διαθέτεις λόγο εξαιρετικής ποιότητας! Να είσαι καλά και καλή Αυριανή Αννίκα μου!
Θεωρώ εξαιρετική τιμή τα λόγια σου Μαρία μου. Είναι πολύ όμορφο αλήθεια να αναγνωρίζεται η γραφή όταν οδηγεί στην ψυχή και στοχεύει στο συναίσθημα. Θερμά σ' ευχαριστώ! Να είσαι καλά! Καλή Αυριανή και σε σένα!
Διαβάζοντας τους στίχους της Μ.Λαμπαρίδου ντυμένους με αυτήν μουσική που σε γαλήνευε, Ακουσέ με λέει...λέει μέσα από τον υπέροχο στίχο της ,που όπως λέει και η ίδια πλουτίζει την ψυχής της, και προσπαθεί να φτάσει με την ποίηση και να δει λίγο πιο πέρα από αυτό που δεν φαίνεται!! Για μένα που την διάβασα πρώτη φορά με με εντυπωσίασε!! θα την αναζητήσω.. Σε ευχαριστούμε πολύ, Αννίκα μου που μοιράστηκες μαζί μας μια τόσο αξιόλογη ποιήτρια! Συμφωνώ απόλυτα με την Μαρία.Γ, για ότι έγραψε για τα κείμενα σου! Καλό Σαββατοκύριακο φίλη μου!!την αγάπη μου!
Ρούλα μου Καλημέρα! Τυχαία την ανακάλυψα και γω διαβάζοντας για την Κική μας (εκφράσου) Και χρησιμοποιώ πολλά απ' όσα λέει επειδή νιώθω πως μιλάει στην σκέψη μου και στην καρδιά μου. Ρούλα μου πολύ σ' ευχαριστώ και με την δική μου αγάπη Καλό Σαββατοκύριακο!
Ξαναπερνώ σαν να κάτι να με τράβηξε εδώ, σαν να κάτι να ξέχασα να σου γράψω... ναι ήταν αυτό το λουλούδι της αμυγδαλιάς επάνω που μοσχομύρισε ξαφνικά διαβάζοντας της ψυχής σου τα όμορφα... Λατρεύω την γραφή σου Αννικα μου !! 🌼
Α, έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο της. Πόσο όμορφα όμως περνά τα μηνύματα; Έχει χάρισμα. Πολλοί γράφουμε για τους λόγους που λέει, λίγοι το εκφράζουμε όπως εκείνη.. Τα φιλιά μου Αννίκα μου και καλό υπόλοιπο Κυριακής 🌸🌷🌺
Ο λόγος της έμφυτος, τέρπει και συγχρόνως προβληματίζει, κρατά μια ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλισμό και στο φανταστικό στοιχείο, έτσι καταφέρνει το απίθανο να γίνεται πιστευτό. Κι αυτό μ' αρέσει! Σ'ευχαριστώ Πέτρα μου, να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!
Έτσι ακριβώς είναι Νατάσα μου! Αν μπορείς να μεταδόσεις στον αναγνώστη από το λίγο που αισθάνεσαι τότε ναι η γραφή επηρεάζει και τον ψυχικό σου κόσμο αν μπορεί με απλά λόγια να συνοψίσει το νόημα της ζωής. Ευχαριστώ που είσαι εδώ! Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Γράφτηκε στις μέρες του κορωνοϊού, όπως διαβάζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε άγγιξε πολύ. Τέτοιες φωνές δίνουν χρώμα στο γκρίζο φόντο της ζωής μας.
Υπέροχο Αννίκα μου!
Την γνώρισα μέσα από κάποια αποσπάσματα στα fractal και έκτοτε έγινε η αγαπημένη μου. Υπέροχη σκέψη, υπέροχα μηνύματα υπέροχη γραφή. Λέει η ίδια πως η ζωή σε ωριμάζει πιο γρήγορα και πιο σωστά μέσα από τη στέρηση. Νομίζω ταιριάζει γάντι στην καραντίνα.
ΔιαγραφήΜαρία μου να είσαι καλά!
Πολύ σ' ευχαριστώ!
Καλή εβδομάδα!
Να ένας λόγος που ωθεί και μένα στο να εκφράζομαι γραπτά Αννίκα μου. Για να βγουν προς τα έξω μια σειρά πράγματα, θετικές και αρνητικές σκέψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μεγάλη η κουβέντα-εξομολόγηση της Μαρίας Λαμπαδαρίδου!
Υ.Γ. Ακόμα δεν έχει περάσει από πάνω μου το σοκ της προηγούμενης ανάρτησής σου να το ξέρεις. Μπορεί τα σχόλια να ήταν κλειστά αλλά η αντανάκλαση της εξομολόγησής σου συγκλονιστική στην καρδιά μας.
Φιλιά καλή μου φίλη.
Λέει λοιπόν Γιάννη μου η Μ. Λαμπαδαρίδου: Δεν υπάρχει στιγμή που συνειδητοποιείς ότι μπορείς να γράψεις. Υπάρχει μέσα σου από πριν, σαν να το ξέρεις από πάντα, γιατί αυτή η γνώση είναι μέσα σου και σε καθοδηγεί. Γνώση ή διαίσθηση, όραση εσωτερική, μυητική ανάβαση. Ε! Φοβερή αλήθεια!
ΔιαγραφήΌσο για την προηγούμενη ανάρτηση με συγκινεί η σκέψη σου και παρόλο που ο χρόνος έχει αποδυναμώσει τον πόνο, κάποια πράγματα μένουν εκεί σαν κακοφορμισμένες πληγές, ειδικά όταν ποδοπατούν την αξιοπρέπειά σου, ε..και τότε ματώνουν.
Αυτά τα δύσκολα που ομολογείς....δεν ξέρω αν βρίσκουν πάντα αποδέκτες, γιαυτό έκλεισα τα σχόλια.
Σ' ευχαριστώ θερμά για τα συναισθήματά σου. Με συγκινείς!
Καλό βράδυ Γιάννη μου και καλή εβδομάδα!
Είμαστε πάντα εδώ ο ένας για τον άλλον Αννίκα μου! Με κάθε τρόπο. Φωναχτό ή σιωπηρό. Η διαδρομή αυτή που διάβασα να ξέρεις με τάραξε γιατί ακουμπά στην ιστορία πολλών τέτοιων ανθρώπων.
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά.
Γιάννη μου δεν έχω λόγια. Η ανάγκη της ψυχής για έναν καλό λόγο είναι πιο ουσιαστική από αυτά που γράφεις. Αληθινά σ' ευχαριστώ καλέ μου φίλε!
ΔιαγραφήΚαλή Αυριανή!
Πολύ όμορφα λόγια. Γεμάτα σοφία θα έλεγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ενδοιασμούς αν σε ωριμάζει η στέρηση της ζωής. Ίσως σε κάνει πολλές φορές μεγαλύτερο αρπαχτικό.
Ωραία ανάρτηση Αννίκα μου
Και η προηγούμενη που λέει και ο Γιάννης ευλαβικά τη διάβασα και συγκινήθηκα πολύ
Καλή σου ΄μέρα
Τα φιλιά μου
Άννα μου και έχεις δίκιο και δεν έχεις για την στέρηση.
Διαγραφή(πάντα προσωπική μου άποψη, όχι ότι έτσι είναι απαραίτητα)
Δεν μιλάω βέβαια για τις βασικές ανάγκες. Μιλάω για την στέρηση που φωτίζει την ψυχή. Ίσως επηρεασμένοι από ένα ξέφρενο παρελθόν, το παρόν μας φαίνεται δυσβάσταχτο όταν είμαστε αναγκασμένοι να πορευτούμε διαφορετικά απ’ ότι είχαμε συνηθίσει. Η δύναμη της συνήθειας βλέπεις, η συνήθεια του παράλογου, η έλλειψη της ανθρώπινης οικειότητας. Μέσα στην στέρηση όμως δοκιμάζονται όλα τα συναισθήματα, το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, να είσαι αναγκασμένος να στρέφεσαι στον άλλον και καμιά φορά και στον ίδιο τον εαυτό σου. Μεγάλο κεφάλαιο Άννα μου που θα δυσκολέψει την επιστροφή στην κανονικότητα.
Σ' ευχαριστώ που είσαι εδώ
Καλό απόγευμα!
Σε φιλώ!
Ευχαριστώ Αννίκα μου, που μου/μας σύστησες αυτή εκπληκτική ποιήτρια, αξίζει τον κόπο να την ψάξω βαθύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτεινά λόγια που σαν βάλσαμο δίνουν αυτή την τόσο πολύτιμη για τις μέρες μας, ενέργεια.
ΑΦιλάκια καρδιάς!
Στεφανία μου!
ΔιαγραφήΘα δανειστώ λόγια άλλων για την Μ. Λαμπαδαρίδου η οποία βλέπει όλες τις ιστορίες των διηγημάτων σε άλλο επίπεδο-παράλληλο αυτό του μυστηρίου της ζωής και των αθέατων διαστάσεών της. Είναι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος του καιρού μας που με την ποιητική της ευαισθησία και διαίσθηση ανοίγει δρόμους στην αναζήτηση της υπερβατικής αλήθειας.
Λέει η ίδια: Κανένα εξωτερικό πάθος δεν με αναστάτωσε ποτέ, ένα μονάχα. Η επαφή, που πότε γίνουνταν πάλεμα, και πότε συμφιλίωση, και κάποτε ταύτιση με την αόρατη Παρουσία. Δώστε της ότι όνομα θέτε, Θεό, Ύλη, Ενέργεια, Πνεύμα, Μυστήριο, Τίποτα……
Αξίζει τον κόπο να την διαβάσεις. Εγώ, εκτός των άλλων, μαγεύτηκα με το ήρεμο της φωνής της.
Σ' ευχαριστώ πολύ!
Σε φιλώ!
Αννίκα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν την ξέρω την Μ. Λαμπαδαρίδου και όπως προσπαθώ να διαβάσω το κείμενο δεν με βοηθάει ο τρόπος της να την κατανοήσω, δεν είμαστε όλοι για όλα (άρα)! Από τα σχόλια παίρνω αφορμή για να πω μια σκέψη, άλλους η στέρηση τους γλυκαίνει κι άλλους τους κάνει αρπαχτικά και δύστροπους. Μαντεύω πως οι άνθρωποι που στερούνται αγάπη ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία. Όσο για το φως της ψυχής θέλει απίστευτα ανοιχτό μυαλό, θέληση και αποδοχή για να φύγει ένας άνθρωπος από τον εγωισμό του, από αυτό το ''εγώ ξέρω''και να κάνει βήματα προς κάπου που σε πρακτικό επίπεδο δεν υπάρχει, είναι άυλο και είναι απλά μια ιδέα.
(ελπίζω να μην είμαι τελείως εκτός θέματος), στέλνω φιλιά με μια μεγάλη καλησπέρα :-)
Αν διαβάσεις διήγημα, ή μυθιστόρημά της Στέλλα μου, ίσως θα άλλαζες γνώμη. Δεν είναι δυσνόητη, απεναντίας ο λόγος της γίνεται όχημα να φέρει στο φως κομμάτια της ζωής που βυθίστηκαν μέσα στο χρόνο.
ΔιαγραφήΑπαντώντας στην Άννα για την στέρηση από τον εγκλεισμό μας ανακάλυψα μεταξύ άλλων πως ο άνθρωπος ζώντας στο απόλυτο υπαρξιακό σκοτάδι ψάχνει για τον συνάνθρωπό του, με όποιο τρόπο μπορεί. Κακά τα ψέματα, κανένα μας δεν αφήνει ανεπηρέαστο, όσο ήρεμο ή δυνατό χαρακτήρα κι αν έχεις. Έτσι κι αλλιώς υπάρχει πάντα και η ηθελημένη απομόνωση που δεν διαφέρει από την καραντίνα και τη στέρηση. Αυτή η μεγάλη ανατροπή της καθημερινότητας έχει σίγουρα και τις παρενέργειές της. Το φως της ψυχής είναι αυτόφωτο Στέλλα μου.
Σ'ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι όλα να πάνε καλά!
Οι ευχές μας μαζί σου!
Φιλιά πολλά!
Αυτό κορίτσι μου είναι το.." Πάθος ", πάθος που σημαίνει ύπαρξη για κάποιον που η Τέχνη σε κάθε της μορφή είναι ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ακριβώς είναι Αχτίδα μου! Η τέχνη (οποιαδήποτε μορφή της) είναι ζωή. Φτάνει να την αφήσει ο άνθρωπος να τον οδηγήσει στο μαγικό της ταξίδι μέσα από μονοπάτια που γαληνεύουν την ψυχή του.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, σ' ευχαριστώ!
Καλή Αυριανή!
Πολύ στοχαστικό το απόσπασμα από την Μ.Λαμπαδαρίδου Αννίκα μου. Σ' ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας.
ΔιαγραφήΘα μου επιτρέψεις να πω κάτι;
Θεωρώ τα δικά σου κείμενα άφθαστα. Το ξέρω πως δεν τίθεται θέμα σύγκρισης αλλά ήθελα πολύ να σου το πω από την προηγουμενη ανάρτησή σου. Διαθέτεις λόγο εξαιρετικής ποιότητας!
Να είσαι καλά και καλή Αυριανή Αννίκα μου!
Θεωρώ εξαιρετική τιμή τα λόγια σου Μαρία μου. Είναι πολύ όμορφο αλήθεια να αναγνωρίζεται η γραφή όταν οδηγεί στην ψυχή και στοχεύει στο συναίσθημα.
ΔιαγραφήΘερμά σ' ευχαριστώ!
Να είσαι καλά!
Καλή Αυριανή και σε σένα!
Ευχαριστώ για το μοίρασμα αγάπη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι θησαυρος, πραγματικα!
Σε φιλω!
να εχεις μια ομορφη μερα
Την Μ. Λαμπαδαρίδου στα fractal την ανακάλυψα...διαβάζοντας κάτι ΔΙΚΟ σου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ εγώ!
Καλό απόγευμα!
Καλησπέρα! Μόλις ανακάλυψα το blog σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφες δημιουργίες! Τι υπέροχη γραφή!
Ειρήνη μου Καλώς όρισες!
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ!
Θα χαρώ να τα λέμε!
Καλημέρα και Καλό Σαββατοκύριακο!
Διαβάζοντας τους στίχους της Μ.Λαμπαρίδου ντυμένους με αυτήν μουσική που σε γαλήνευε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκουσέ με λέει...λέει μέσα από τον υπέροχο στίχο της ,που όπως λέει και η ίδια πλουτίζει την ψυχής της, και προσπαθεί να φτάσει με την ποίηση και να δει λίγο πιο πέρα από αυτό που δεν φαίνεται!!
Για μένα που την διάβασα πρώτη φορά με με εντυπωσίασε!! θα την αναζητήσω..
Σε ευχαριστούμε πολύ, Αννίκα μου που μοιράστηκες μαζί μας μια τόσο αξιόλογη ποιήτρια!
Συμφωνώ απόλυτα με την Μαρία.Γ, για ότι έγραψε για τα κείμενα σου!
Καλό Σαββατοκύριακο φίλη μου!!την αγάπη μου!
Ρούλα μου Καλημέρα!
ΔιαγραφήΤυχαία την ανακάλυψα και γω διαβάζοντας για την Κική μας (εκφράσου) Και χρησιμοποιώ πολλά απ' όσα λέει επειδή νιώθω πως μιλάει στην σκέψη μου και στην καρδιά μου.
Ρούλα μου πολύ σ' ευχαριστώ και με την δική μου αγάπη Καλό Σαββατοκύριακο!
Ξαναπερνώ σαν να κάτι να με τράβηξε εδώ, σαν να κάτι να ξέχασα να σου γράψω... ναι ήταν αυτό το λουλούδι της αμυγδαλιάς επάνω που μοσχομύρισε ξαφνικά διαβάζοντας της ψυχής σου τα όμορφα...
ΔιαγραφήΛατρεύω την γραφή σου Αννικα μου !! 🌼
♥♥♥
ΔιαγραφήΑ, έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο της. Πόσο όμορφα όμως περνά τα μηνύματα; Έχει χάρισμα. Πολλοί γράφουμε για τους λόγους που λέει, λίγοι το εκφράζουμε όπως εκείνη.. Τα φιλιά μου Αννίκα μου και καλό υπόλοιπο Κυριακής 🌸🌷🌺
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λόγος της έμφυτος, τέρπει και συγχρόνως προβληματίζει, κρατά μια ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλισμό και στο φανταστικό στοιχείο, έτσι καταφέρνει το απίθανο να γίνεται πιστευτό. Κι αυτό μ' αρέσει!
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Πέτρα μου, να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!
Το χάρισμα της συγγραφής είναι πολύ σπουδαίο όποιος το έχει είναι κρίμα να το κρατάει για τον εαυτό του μόνο
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ακριβώς είναι Νατάσα μου! Αν μπορείς να μεταδόσεις στον αναγνώστη από το λίγο που αισθάνεσαι τότε ναι η γραφή επηρεάζει και τον ψυχικό σου κόσμο αν μπορεί με απλά λόγια να συνοψίσει το νόημα της ζωής.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ που είσαι εδώ!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!