Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2019

Εκείνες οι ελάχιστες μέρες των διακοπών


Στα κρόσσια του καλοκαιριού κρέμονται ακόμη ζεστές οι νύχτες. Η πόλη πολύβουη γυρίζει σιγά-σιγά στους ρυθμούς της. Αυξημένη κίνηση, μηχανές στο ρελαντί, φανάρια που καθυστερούν, εκνευρισμοί και χειρονομίες, βιαστικοί αφηρημένοι πεζοί. Συνήθειες, που μέρος της ζωής μας έγιναν και διαδέχονται η μια την άλλη παρασύροντας το μυαλό σε μια παθητική πια στάση και άρνηση να καταγράψει οτιδήποτε σημαντικό και όμορφο.
Βραδάκι κολλημένη στην κίνηση της παραλιακής. Καθυστερήσεις λόγω έργων. Μια φευγαλέα σκέψη να γυρίσει πίσω δεν φαίνεται εφικτή τουλάχιστον μέχρι το επόμενο φανάρι.
Αφηρημένα αφέθηκε να κοιτά τη θάλασσα στα δεξιά της.
 Σαν από ασημένιο καντηλέρι μια φεγγαραχτίδα παίζει με το νερό στον πιο ελαφρό κυματισμό που φέρνει ο μπάτης.
 Ένα μικρό, άσπρο σύννεφο αρμενίζει μοναχικό ίσα για να θυμίζει πως μπήκε ο Σεπτέμβρης. Ξεχάστηκε για λίγο. Ξέφυγε ο νους. Μια θάλασσα, ένα φεγγάρι, δυο βαρκάκια που έπλεαν όρτσα με αναμμένες τις λάμπες σαν σινιάλα φωτεινά, ήταν αρκετά να ξεθάψουν μνήμες θαμμένες κάτω απ’ τη σκόνη του χρόνου. Όχι πως ξέχασε ποτέ.
 Οι διακοπές στα χρόνια με οδηγό την καρδιά αφήνουν τα πιο βαθιά σημάδια. Τελευταία όλο και πιο συχνά άφηνε το μυαλό να ξελαργάρει πριν η μνήμη γίνει λάφυρο του χρόνου.
Καλοκαίρι. Κάποτε, σ’ ένα βουνό, ένα νησί, σ’ έναν τόπο που τον λέγανε Ευτυχία. Σε κείνες τις ελάχιστες μέρες των διακοπών ακύρωνε το χρόνο ξαναγυρίζοντας στα είκοσι, στα τριάντα, ακόμη και στα σαράντα της και χαιρόταν τις διακοπές σαν παιδί.
 Άφηνε την ψυχή να παίξει με το άσπρο και το γαλάζιο, μέτραγε τη νύχτα τ’ αστέρια ανάμεσα σ’ ένα τσιγάρο κι ένα πενηνταράκι και την αυγή είδε τον κόσμο να ξυπνάει και τον ορίζοντα ν’ αλλάζει χρώμα υφαίνοντας την καινούργια μέρα. Ένιωσε την ψυχή να γαληνεύει απ’ την συντροφιά με αληθινούς, ανοιχτόκαρδους, ανθρώπους και τις ιστορίες της θάλασσας που διηγούνται με τον δικό τους μοναδικό τρόπο.
Διακοπές στα τριάντα με κείνη την νεανική ωριμότητα. Τότε που ο χρόνος δεν ήταν ποτέ αρκετός, τότε που δεν την τρόμαζαν τα λιοπύρια, τότε που πύρωναν ακόμη τα βότσαλα στο γέρμα της μέρας.  Έσταζαν τα ηλιοβασιλέματα καυτό ιδρώτα κι ο έρωτας γλυκιά μαχαιριά να την λιανίζει ανιχνεύοντας της καρδιάς της τα όρια σ’ ένα ταξίδι αισθήσεων ατέρμονο που κάλυπτε τη λογική «μαζί και για πάντα»
Τότε που μάζευε τις στιγμές, ατέλειωτο κουβάρι ελπίδας για να τις κάνει θύμησες για τα κατοπινά τα χρόνια, τότε που δεν σταμάτησε ποτέ να ονειρεύεται. Προσπάθησε να θυμηθεί κείνα τ’ απογεύματα .Ποια χρονιά ήταν!  Το 198…..'90  τι σημασία έχει!
 Γέμιζε τη βαλίτσα με τόσα συναισθήματα που δεν χωρούσε πια τίποτ’ άλλο κι ανυπομονούσε ακόμη και για τον γυρισμό. Πόσο μακρινό της φαίνεται εκείνο το τότε!

Ένα δυνατό κορνάρισμα απ’ το αυτοκίνητο πίσω της την επανέφερε στην πραγματικότητα. Ξεχάστηκε. Άνοιξε το ραδιόφωνο. Δρόμος FM 89,8 και Δανάη Στρατηγοπούλου.

"Ας ερχόσουν για λίγο μοναχά για ένα βράδυ, να γεμίσεις με φως το φριχτό μου σκοτάδι και στα δυο σου τα χέρια να με σφίξεις ζεστά, ας ερχόσουν για λίγο κι ας χανόσουν μετά……….."

Χαμογέλασε! Ασυναίσθητα κοίταξε το καθρεφτάκι του αυτοκινήτου. Το ίδιο τέλειο της φάνηκε το χαμόγελο κι ας κρύβονταν πίσω απ’ τις ρυτίδες που χρόνο με το χρόνο βάθαιναν όπως και οι αναμνήσεις.
Σιγοτραγουδούσε, μα ένιωθε σαν κάποιος να τράβαγε ένα ξέφτι απ’ την καρδιά της. Προσεχτικά έβαλε τις φωτογραφίες από κείνες τις μέρες των διακοπών στην άκρη του μυαλού της.
 Αναμνήσεις φτιάχνεις εκεί που γαληνεύεις, σκέφτηκε, εκεί που γεμίζει η καρδιά με ομορφιά, εκεί που μοιράζεσαι τους παλμούς της καρδιάς σου.
 Στο φανάρι έκανε αναστροφή και γύρισε σπίτι!

Καλό μήνα!

Αννίκα

27 σχόλια:

  1. Καλό μήνα, ρομαντική μου Αννίκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όμορφο!! Γεμάτο συναισθήματα! Αναμνήσεις φτιάχνεις πορευόμενη στη ζωή. Αυτές είναι το μέλλον, όταν πια τα χρόνια περνούν θρασύτατα.
    Κι αυτές οι αλλοτινές διακοπές τότε που δεν νοιαζόμασταν για κούραση και ήλιο και θόρυβο είναι αξέχαστες.
    Καλό μήνα Αννίκα μου γλυκιά
    Μου έλειψες
    Καλή προσαρμογή στο τώρα
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την!
      Μέρος της ζωής Άννα μου οι αναμνήσεις της νιότης μας που μόνο σαν περάσουν τα χρόνια μπορούμε να εκτιμήσουμε την αξία τους.
      Ανανεωμένη, γεμάτη εικόνες και αισιοδοξία σου εύχομαι καλό μήνα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Αννίκα μου, τα κιτάπια του μυαλού και της ψυχής σου ξεχειλίζουν από ουσιαστική Γνώση ζωής και Ανθρωπιάς. Ταξίδεψα στις σελίδες σου, μελέτησα πολλά γραφήματα σου και ανακάλυψα έναν άνθρωπο με πλούσιο ψυχικό κόσμο και Φόβο Θεού!
    Από το Διήγημα σου "Εκείνες οι ελάχιστες μέρες των διακοπών" κρατώ ως κατακλείδα τα αποφθεγματικά σου λόγια: Αναμνήσεις φτιάχνεις εκεί που γαληνεύεις, .... εκεί που γεμίζει η καρδιά με ομορφιά, εκεί που μοιράζεσαι τους παλμούς της καρδιάς σου..." ελπίζοντας πάντα και χαμογελώντας, χωρίς να φοβάμαι τις ρυτίδες που χρόνο με το χρόνο βάθαιναν!!!

    Καλό μήνα, Αννίκα μου!
    καλό φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τη Μαρία!
      Ιδιαίτερα κολακευτικά τα λόγια σου για τα οποία θερμά σ' ευχαριστώ αν και με κάνουν να αισθάνομαι άβολα. Καμιά φορά όμορφες που γίνονται οι στιγμές κι ας είναι γύρω σου ο κόσμος γκρίζος. Είναι η ζωή που φτιάχνει αναμνήσεις και οι αναμνήσεις που φτιάχνουν τη ζωή και τότε το λίγο γίνεται πολύ, γιατί νομίζω δεν είναι η νιότη μόνο, δεν είναι η αγάπη, είναι η ηρεμία, είναι το μοίρασμα, είναι η απλωσιά της ψυχής.
      Και πότε σαν εξομολόγηση, πότε σαν νοσταλγία θα είναι οι στιγμές σου, αιώνια ευγνώμων που τις έζησες.
      Καλό κι ευλογημένο μήνα Μαρία μου!

      Διαγραφή
  4. Τί όμορφα που γράφεις είναι η πρώτη μου σκέψη, κι η δεύτερη, πως όπου κι αν πας, ό,τι κι αν ονειρευτείς, πάντα μα πάντα θα γυρνάς σ αυτό που στην καρδιά σου είναι το σπίτι σου.

    Τα καλοκαίρια, είναι το καλόπιασμα της ζωής, είναι το πολύ ζεστό χάδι της!
    Είναι και η ένωση με τη φύση.
    Τώρα πια, περνώντας τα χρόνια είναι και αναμνήσεις πολλές κάθε μία κι από μια βουτιά σε ένα όνειρο.

    Μπροστά μας ωστόσο έχουμε πολλά όνειρα να πραγματοποιήσουμε ακόμη, πολλά ταξίδια στα μέρη που αγαπήσαμε και αγαπάμε.
    Και πάντα θα έρχεται ένας γλυκός Σεπτέμβρης, λίγο να μας μελαγχολεί, λίγο να μας προσγειώνει μα κυρίως να κρατά τις όμορφες και πρέπουσες ισορροπίες!
    Και η επιστροφή, με γεμάτες μπαταρίες, με τη γεύση της αλμύρας ακόμη στο στόμα πάντα μα πάντα θα σημαίνει πολλά!

    καλό Σεπτέμβρη Αννίκα μου
    φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στέλλα αν την ηρεμία της ψυχής σου δεν την πάρεις μαζί σου μην περιμένεις τις χαρές των διακοπών να νιώσεις όπου κι αν πας.
      Λες γράφω όμορφα και σ' ευχαριστώ. Τις ώρες της μοναξιάς σκαρώνεται η έμπνευση Στέλλα μου. Καμιά φορά η μνήμη σε κρατά απ'το χέρι (ευτυχώς) και σε καθοδηγεί από μόνη της.
      Ο Σεπτέμβρης, έχεις δίκιο, είναι ένα ανοιχτό παράθυρο ακόμη στη σκέψη και τα όνειρα.
      Όμορφες να είναι οι μέρες του γεμάτες χρώμα και αρμονία.
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  5. Ρομαντικές στράτες στο λυκαυγές του Σεπτέμβρη! Τρυφερές γραφές στα πρώτα χρώματα του μήνα! Με την προσωπική σου αύρα Αννίκα μου.
    Ένα ταξίδι δρόμος από το ένα φανάρι στο άλλο. Ένα βλέμμα στη θάλασσα και ξεκλειδώνονται οι αναμνήσεις στην αναλαμπή του κυματισμού στο κύμα.
    Πόσο γλυκό και πόση ομορφιά μας γέμισε ο στοχασμός σου.
    Αννίκα μου, καλό μήνα αγαπημένη μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γνωρίζοντας πια καλά τους εν δυνάμει αναγνώστες μου είμαι σίγουρη πως ο καθένας διαβάζοντας θα βρει τα δικά του χνάρια στο χρόνο σε στιγμές ευτυχίας προσεχτικά φυλαγμένες.
      Κάποιες φορές μια μικρή αφορμή χρειάζεται να δραπετεύσεις απ’ το παρόν και να χαθείς σε αναπολήσεις όταν η σκέψη ξεφεύγει και χάνεται σε σκοτεινά μονοπάτια.
      Το νιώθεις πως η έμπνευση τέτοιες ώρες έχει κάτι το εξομολογητικό και οι εικόνες σφυρηλατούν την ψυχή μέχρι να την λειάνουν.
      Κάτι τέτοιες σκέψεις οδηγούν σε μια τεράστια ευγνωμοσύνη για τις στιγμές που έζησες.
      Γιάννη μου σ' ευχαριστώ!
      Καλό, γλυκό Σεπτέμβρη!

      Διαγραφή
  6. Είναι χαρά και ευλογία Αννίκα μου, να μπορεί κανείς ν' αφήνει την σκέψη του να ταξιδεύει, γιατί θα έχεις προσέξει πως με κάθε ανάμνηση εμφανίζεται και ένα συναίσθημα συνήθως νοσταλγικά μελαγχολικό!
    Είδες πώς μπορούμε να μεταμορφώσουμε μια βαρετή διαδρομή μες την κίνηση σε γλυκιές δραπετεύσεις και εσύ έχοντας το χάρισμα της γραφής, μας πήρες στην κυριολεξία μαζί σου!
    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς και να έχουμε τον Σεπτέμβρη που επιθυμούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποιες φορές νιώθοντας έντονη την ανάγκη να δραπετεύσουμε απ’ το παρόν μας πιάνει μια γλυκιά νοσταλγία για πράγματα που ζήσαμε, αγαπήσαμε που νιώσαμε την ανάγκη να σιγοψιθυρίσουμε σαν εξομολόγηση. Και η δύναμη της σκέψης είναι τόσο δυνατή που χωρίς να το καταλάβουμε ξαναζούμε το τότε.
      Ένα εκκρεμές είναι οι αναμνήσεις μας Στεφανία μου που η κάθε ταλάντωση μπορεί να κρύβει την απόλυτη ευτυχία ή ένα ποτήρι πικρή αψιθιά. Θα μου πεις μέρος της ζωής είναι όλα. Ας μην αφήνουμε τουλάχιστον τα δύσκολα να μας επηρεάζουν.
      Να είσαι καλά
      Όμορφες μέρες του Σεπτέμβρη!

      Διαγραφή
  7. Αχ...τι όμορφα που γράφεις Αννίκα μου!! το ίδιο σκέφτηκα και εγώ διαβάζοντας τις μνήμες σου ,με την Στέλλα από πάνω.. πόσες όμορφες αναμνήσεις στην στιγμή ξεπήδησαν με αφορμή ένα φεγγαρι ..δυο βαρκάκια.. μια εικόνα και μια κόλα χαρτί..θα λέγαμε παλιά...να γεμίζεις την καρδιά σου ομορφιές και αγάπη!!!🧡
    Σε ευχαριστούμε που μας έκανες κοινωνούς στις όμορφες αναμνήσεις σου..τα κάνει αυτά ο Σεπτεμβρης ε;
    Να έχεις ένα ήρεμο και όμορφο μήνα φίλη μου καλό σου βράδυ φιλάκιαααα!!😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ξέχασα να σου γράψω πως η εικόνα σου επάνω πολύ μου άρεσε...με γεια το καινούργιο σου λούκ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καμιά φορά Ρούλα μου η πρόκληση να γράψεις είναι τόσο έντονη που σαν αράχνη η σκέψη πλέκει τον ιστό της αλλά στην πραγματικότητα υφαίνει και την ίδια την ζωή. Έτσι οι αναμνήσεις γίνονται αφορμή να ξεφύγεις. Τώρα το τι θα γράψεις έρχεται από μόνο του.
    Σ'ευχαριστώ πολύ Καλό μήνα με όλες τσι ομορφιές της Κρήτης!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η πόλη ξαναγύρισε στους ρυθμούς της.. και μοιάζει, πάλι, πολύβουη κι αδιάφορη.. Και κάπου εκεί, μέσα στην κίνηση, το βλέμμα ξέφυγε -και μαζί κι ο νους.. Και με αφορμή το λίγο ασήμι της θάλασσας, έφυγες, ταξίδεψες, ένιωσες ξανά λίγο καλοκαίρι, λίγο ξεγνοιασιά.. Και κρύβεις τώρα να φυλάξεις στα κουτάκια των αναμνήσεων λίγο ακόμα χαμόγελο, λίγη ακόμα θαλπωρή..

    Με ζέστανε λίγο η θύμηση της Ευτυχίας σου.. Κι ας κράτησε μόνο όσο ένα φανάρι.. Ήταν μια ζωή...

    Καλό σου βράδυ Αννίκα..
    Να έχεις έναν γλυκό Σεπτέμβρη.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανάγκη της ψυχής όλα Σμαράγδα μου!
      Και οι ξεχασμένες ονειροπολήσεις και οι σιωπές και οι απρόσκλητες αναμνήσεις που έχουν το άρωμα λεβάντας φυλαγμένες καλά απ’ το σκόρο. Μια τόση δα αφορμή χρειάζεται για να παλέψεις τη φθορά, το χρόνο, τον φόβο της λήθης, για όσο ακόμη το μυαλό μπορεί να βρίσκει τον μίτο με τις θύμισες γι αυτά που ευλογήθηκες. Φοβάμαι πως κάποτε όλα αυτά θα είναι λευκές σελίδες.
      Σ' ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη.
      Καλό Σεπτέμβρη και σε σένα!

      Διαγραφή
  11. Γλυκιά μου διάβασα ένα υπέροχο κείμενο, ένα συλλογισμό που μοιάζει απόλυτα με τον δικό σου. Πράγματι..τώρα πια τα καλοκαίρια απλά με κάνουν να τα συγκρίνω με τα..παλιά, αυτά που χαρήκαμε χωρίς περιορισμούς, αυτά που παρακαλούσαμε να μη τελειώσου, αυτά που η νεότητα και η ανεμελιά του αύριο δεν τα φόρτωναν ώστε να τα κάνουν να μείνουν για πάντα μέσα μας ανεξίτηλες σελίδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκείνα τα καλοκαίρια Αχτίδα μου τραγουδούσαμε σαν τα τζιτζίκια ως τον αφανισμό μας χωρίς να νοιαζόμαστε για το αύριο. Γι αυτό χτίσαμε αναμνήσεις. Τώρα που φθινοπωριάζει είναι όμορφο να αφουγκραζόμαστε τους ήχους της νιότης μας. Όσο θυμόμαστε ακόμη.
      Να είσαι καλά μ' ένα γλυκό σταφυλοτρυγημένο Σεπτέμβρη!

      Διαγραφή
  12. καλο μηνα ρομαντικη μου ψυχη
    ευχομαι να συντροφευει παντα η ονειροποληση και οι ομορφες αναμνησεις

    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα Κική μου!
      Τις πιο όμορφες μέρες για τον Σεπτέμβρη και σε σένα!
      Φιλιά!!

      Διαγραφή
  13. Τώρα αν σου πω πως κάτι αντίστοιχες "αναστροφές" τις κάνω κι εγώ, στο έμπα του φθινοπώρου, θα το πιστέψεις; Το έχει η εποχή φαίνεται. Και είναι τόσο παρηγορητικό, να διαπιστώνεις πως υπάρχουν άνθρωποι με κοινές διαδρομές ζωής, που μαζεύουν "κουβάρι τις ελπίδες για να τις κάνουν θύμησες για τα κατοπινά τα χρόνια"...
    Καλές διαδρομές να έχεις Αννίκα μου! Σ' ευχαριστώ για τη νοερή συντροφιά που κάναμε, στο λίγο που κρατάει ένα φανάρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο κόσμος μας κομμάτια της ψυχής μας που πηγαινοέρχονται σαν σκέψεις, σαν αύρα γλυκιάς θύμησης, σαν νοσταλγία. Όμορφο που γίνεται το τώρα με κάτι τέτοια ταξίδια.
      Χαίρομαι που έχω συνοδοιπόρο σε μια διαδρομή που ο χρόνος απαλύνει τις έγνοιες του νου.
      Μαρία μου σ' ευχαριστώ!
      Καλό Φθινόπωρο!

      Διαγραφή
  14. Ομορφη περιγραφη,
    αλλα εγω σε ενα σημειο σταθηκα...
    Παιζει ο ΔρομοςFM, Δαναη Στρατηγοπουλου;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γεια σου Αριάδνη!
    Στα ταξίδια του μυαλού ο Δρόμος παίζει πάντα τα καλύτερα.
    Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη!
    Καλά να είσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αχ οι διακοπές τόσο ωραίες και κρατάνε τόσο λίγο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να ταξιδεύεις το μυαλό Νατάσσα μου και το λίγο του καλοκαιριού να γίνεται πολύ.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή