Βρέχει απ το πρωί, έβρεχε κι εχθές, κι αύριο θα βρέχει και κατά γενική ομολογία των μετεο έτσι θα το πάει όλη τη βδομάδα. Μας σάπισε...Τα κοκαλάκια μας…τα αρθριτικά μας...η μπουγάδα
που δεν στεγνώνει… οι λακκούβες στο δρόμο που γέμισαν νερό... οι οδηγοί που βρίζουν και κορνάρουν...η βάρκα που χρειάζεσαι για το απέναντι πεζοδρόμιο…εεεε…. φτάνει, μπάστα, έλεος, άει στο καλό κυρά μου…άντε παρακάτω, άντε να ποτίσεις κι αλλού πορτοκαλιές. Σ ευχαριστούμε, μας υποχρέωσες. Κι επειδή είναι κουφή και ξεροκέφαλη (η βροχή) και θα κάνει καλά και σώνει το δικό της.....ξέρεις κάτι; Χαλάρωσε, κλείσε τα μάτια κι άστηνε να σε νανουρίζει…..μόνο άκου….άκου. Κι όταν περάσει το γινάτι της θα βγει το ουράνιο τόξο, θα λάμψει πάλι ο ήλιος και σιγά-σιγά θα ‘ρθει η Άνοιξη. Που θα πάει; Θα 'ρθει!
Αννίκα
Ναι αλλα τι καλυτερο να ακους την βροχη σε μια σκεπη με λαμαρινα απο πανω..ποσες αναμνησεις ξυπνουν..ολα εχουν την χαρη τους τελικα..
ΑπάντησηΔιαγραφή