Τετάρτη 1 Μαρτίου 2023

Μάρτη μήνα......

 

Κάθε που έρχεται Μάρτης, μετά το απομεσήμερο κάθομαι στη δυτική βεράντα, περιμένοντας την Άνοιξη. Χαζεύω το φως που βάφει τον τοίχο με εκείνο το πορτοκαλί, λίγο πριν το λιόγερμα. Κι όταν ο ήλιος χάνεται φωτιές ανάβει ο ουρανός στις απλωσιές του σούρουπου. Ξαναγεννιούνται οι μέρες. Σπυρί-σπυρί αναστυλώνονται και μεγαλώνουν. Ξεφεύγουν απ’ την κρύα αγκαλιά του παγερού χειμώνα, φλερτάρουν με ένα φλύαρο νοτιά κι ονειρεύονται του ήλιου την μεγαλοπρέπεια. 



Ξεχνιέμαι καμμιά φορά και με βρίσκει ακόμα στη βεράντα αλαφροΐσκιωτο το φεγγάρι. Οι καρακάξες με δυνατά κρωξίματα κουρνιάζουν στα δέντρα, μα το μάτι τους, ανήσυχο πάντα, δεν αφήνει τη φωλιά του κότσυφα. Η νύχτα γεμίζει με ήχους την ώρα που η σιωπή υφαίνει το σκοτάδι. Σουρσίματα από σκαθάρια, προνύμφες που προετοιμάζονται για τη μεταμόρφωσή τους, τριξίματα από σαρακοφαγωμένα ξύλα, μυστικές συνομιλίες της βραδινής δροσιάς με το μίσχο της πικραλίδας. 


 Παντού μια μυστική διάθεση για ζωή που έρπει ακόμη ανάμεσα στα νιοβλάσταρα που σύντομα θα δώσουν μπόι και θα πάψουν να φοβούνται του Μάρτη τις αναποδιές. Ο κύκλος της ζωής βλέπεις! Ναι είναι Μάρτης. Όμως μην ξεγελιέσαι, δεν είναι ακόμα Άνοιξη κι ας λένε « Κάθε Μάρτη αρχίζει μιαν Άνοιξη» 

Ο τρίτος γιός του Χρόνου απρόβλεπτος είναι, πεντάγνωμος και τζαναμπέτης. Μπορεί να γελά το πρωί, μα ως το μεσημέρι μπορεί να ξαμολήσει τέτοιο χαλασμό, που να σκιαχτεί η πλάση. Μάρτυρας ο καλόγερος Γερόθεος, απ’τη μονή Οσίου Λουκά, που έζησε τον παγωμένο αέρα του Μάρτη και λίγο πριν το τέλος του έγραψε στον τοίχο της σπηλιάς « είδα το πάλεμα στοιχειών είδα και το παλάτι, κι άλλο δεν εφοβήθηκα σαν του Μαρτιού τ’ απόγειο» Κι αν δε με πιστεύεις, σύρε ως την κορφή της Λιάκουρας, που ‘χει το κρουσταλένιο του παλάτι ο Κατεβατός και εκεί να δεις βουητό και μούγκρισμα οι αέρηδες, να σειέται και να σκεπάζεται με χιόνια ο Παρνασσός, Μάρτη μήνα.

  Γι’ αυτό σου λέω, μη φορτωθείς με υπερβολικές προσδοκίες και σε βγάλουν σε λάθος μονοπάτια. Καμμιά φορά πλανεύουν οι μεθυστικές ευωδιές. Σταμάτα να περιμένεις την Άνοιξη, με το πρόσωπο κολλημένο στο τζάμι και τις τσέπες γεμάτες ελπίδες. Ναι, πάντα θα υπάρχουν ονειροπόλοι, μα όλα στην ώρα τους. Κράτα μόνο εκείνες τις αναμνήσεις και κρέμασε στην τριανταφυλλιά το ασπροκόκκινο βραχιολάκι σαν δώρο στο πρώτο χελιδόνι να χτίσει τη φωλιά του και ευχήσου καλοτάξιδος να είναι ο γυρισμός του. 

  Κι όταν το δεις….εε κάπου εκεί γύρω θα τριγυρίζει και η Άνοιξη μ’ ένα πανέρι άσπρες μαργαρίτες που θα αφήσει κάτω απ’ το περβάζι σου και ένα ξέφτι γαλάζιου ουρανού δεμένο στα μαλλιά της. Θα είναι τόσο γλυκό το φως κι η ζωή θα πάρει και πάλι το δρόμο της, σαν τίποτα να μην έχει προϋπάρξει.

Καλό Μήνα!

Καλή Σαρακοστή!

 

Η φωτογραφία είναι από Pixabay και οι πληροφορίες για τον Κατεβατό από το  https://arahovameteo.gr/2020/05/01/mithos-katevatos/

18 σχόλια:

  1. Τον τίμησες μ' ένα εξαιρετικό κείμενο τον Μάρτη ακριβώς έτσι όπως του αξίζει, Αννίκα!
    Πολλά γράφονται εναντίον του, γιατί δεν ακόμη Άνοιξη και ας έχουν πέσει όλα τα φύλλα από τα δέντρα αλλά το κρύο όπως και το χιόνι μπορούν να κάνουν μια ξαφνική εμφάνιση!
    ΑΦιλάκια στέλνω με ευχές για μια Καλή Σαρακοστή με αγάπη και ευγνωμοσύνη στις καρδιές μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ύστερα από μια σπαρακτική μέρα, η αίσθηση της ματαιότητας κάνει πιο δυνατή τη σκέψη πως όλα είναι ένα τίποτα. Απόψε σε κάποια σπίτια ακρωτηριάστηκαν τα όνειρα. Ας ευχηθούμε σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο λίγο έλεος και ελπίδα.
      Σ' ευχαριστώ Στεφανία μου για το λόγο σου!
      Καλό μήνα και Καλή Σαρακοστή!

      Διαγραφή
    2. Αγάπη, συμπόνοια και Φως σε όλους τους παθόντες και στις οικογένειες τους...

      Διαγραφή
    3. Αιμορραγεί το Φως σε κάθε τρυφερή απουσία και η αγάπη διαμελισμένη.
      Η αλήθεια ακόμα δεν τους άγγιξε. Ας έχουν υπομονή και δύναμη.♥

      Διαγραφή
  2. Αυτή η γραφή σου, Αννίκα μου, είναι μια όμορφη βαρκούλα σε μια ήρεμη, γαλήνια λογοτεχνική θάλασσα. Μιλάει στην καρδιά μας, στην ψυχή μας.
    Υμνωδία στη φύση και στα συναισθήματα, καλή μου φίλη.
    Καλό μήνα με την καρδιά, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό με τα όσα διαδραματίζονται γύρω μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βάζω μια λέξη στο μυαλό Γιάννη μου, διαβάζω κι άλλη μία, γίνονται εικόνα και η εικόνα λόγος. Κάπως έτσι προχωρώ. Όμως στη μέρα που πέρασε και που έσταζε πίκρα, ας μην πούμε τίποτα άλλο, ας σταθούμε δίπλα σε μια μάνα, να αφουγκραστούμε την ψυχή της.
      Σ' ευχαριστώ Γιάννη, όμορφος ο λόγος σου, ξέρει να στοχεύει την καρδιά.
      Καλό Μήνα και Καλή Σαρακοστή!

      Διαγραφή
  3. Με μισή καρδιά Αννίκα μου για ότι τραγικό έχει συμβεί εκεί που στάθηκαν οι ώρες ακίνητες και παγωμένες, αφού δεν υπάρχουν λόγια να ειπωθούν.
    Την άλλη μισή την άφησα να διάβασει τις τόσο όμορφες σκέψεις σου , που πάντα θα μου αφήνουν ένα γλυκό συναίσθημα οι εικόνες σου.. πως τα καταφέρνεις και μας γαληνεύεις έτσι καλή μου;
    Θα ήθελα να γράψω πολλά, αλλά δεν...
    Καλό ΄μήνα να έχουμε, να ευχηθούμε στους ανθρώπους που έχασαν αγαπημένους , υπομονή και κουράγιο! Ας προσευχηθούμε για όλους.
    Καλή Σαρακοστή Αννίκα μου φιλιαα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορείς να προσπεράσεις τόσο πόνο Ρούλα μου, μόνο να προσευχηθείς για τις μάνες, αυτές τις βουτηγμένες ψυχές στη σιωπή, να αντέξουν το Σταυρό που κουβαλάνε.
      Ρούλα σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Ας είναι σπλαχνικός αυτός ο μήνας για όλους!
      Καλή Σαρακοστή!
      Την αγάπη μου!

      Διαγραφή
    2. Πρώτα χαίρεται η καρδιά με ότι όμορφα προσφέρει και μετά οι αποδέκτες της προσφοράς...γεια στα χέρια σου φίλη μου! 🧡🤗

      Διαγραφή
    3. Σ' ευχαριστώ Ρούλα μου, απ' την καρδιά μου!
      Την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  4. Καλή Σαρακοστή, Αννίκα μου!
    Ο Φλεβάρης μας αποχαιρέτησε καρφώνοντας πολλά μαχαίρια στην καρδιά ... και η επόμενη ανατολή μας βρήκε ματωμένους...πνιγμένους σε στάχτες και καπνούς... Άγγελοι ανεβοκατέβαιναν τις σκάλες του ουρανού καθώς καλωσορίζαμε τον Μάρτη...
    Μακρύς ο δρόμος ... βαρύς ο σταυρός...αβάστακτο το πένθος...
    Η Παναγιά να δίνει κουράγιο στις πονεμένες μάνες...
    Έχεις την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου.
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τόσα λόγια ασύντακτα να κρύψουν την ανεπάρκειά τους. Τι νόημα έχει πια. Που να κρεμάσεις τη λύπη. Φοβάμαι πως θα ξεχαστεί κι αυτό κι ας στέρεψε ξαφνικά το ποτάμι τόσων ψυχών. Κανένας παρήγορος λόγος δεν γλυκαίνει τις δόλιες μάνες, ούτε λόγια συγκατάβασης, ούτε θλίψης. Σιωπή μόνο ανάμεσα στο θρήνο και στην προσευχή.
      Μαρία μου να είσαι καλά καλή μου! Καλή κι ευλογημένη Σαρακοστή!

      Διαγραφή
  5. Επί το πεζότερον "Μάρτης γδάρτης", μόνο που εσύ έδωσες ρεσιτάλ λυρικότητας, Αννίκα μου.. Ο συγκεκριμένος Μάρτης όμως, είχε αποφασίσει να 'ρθει με ματωμένα χέρια.. Και μας γονάτισε. Στεκόμαστε σοκαρισμένοι μπροστά στο απίστευτο συμβάν, χωρίς να βρίσκουμε λόγια για εκείνους τους ορφανούς γονείς, γιατί απλά δεν υπάρχουν.. 😥 Την αγάπη μου. 🧡

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ύστερα από μια μέρα χαράς πως διαγράφηκε η ζωή τους; Ήταν η ώρα που οι επιβάτες χαλαροί έκλειναν τα μάτια, ήσυχοι, κι ασφαλείς (έτσι νόμιζαν) ώσπου κάποιοι αποφάσισαν για το ταξίδι της ζωής σου, χωρίς καμμιά μέριμνα. Τι να πεις μπροστά σε τόσο πόνο; Μισές λέξεις ενθαρρυντικές. Χωρίς νόημα πια!
      Καλή εβδομάδα Πέτρα μου, ας κυλήσει ο υπόλοιπος Μάρτης σπλαχνικά!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  6. Τι ωραία που γράφεις Αννίκα μου. Λάτρεψα κάθε λέξη σου για το Μάρτη και την άνοιξη που υπόσχεται.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή