Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2021

Ήταν μια φορά μια .....Ονειρούπολη

Κοντεύει στα μισά ο Σεπτέμβρης. "Κι αυτό το καλοκαίρι χαραμίστηκε" λέει το τραγούδι. Ένα καλοκαίρι ανάμεσα σε τριγμούς και στάχτες, ανάμεσα σε ένοχες καμένες συνειδήσεις, με μια δεινότητα ψυχικής κατάρρευσης που δοκίμαζε καθημερινά την ήδη βαριά ψυχολογία μας. Σε τόπους ρημαγμένους ακολουθεί το μάτι τις άλλοτε καταπράσινες πλαγιές αναστυλώνοντας την ελπίδα μέσ' απ' τις στάχτες. Η απόγνωση έγινε δάκρυ, και το δάκρυ ψίθυρος. Τι θ' απογίνουμε; Μια μόνο στιγμή χρειάστηκε να μείνουν πίσω οι ζωές. Ξέσκεπες στο έλεος του χρόνου οι μέρες και οι νύχτες ν' ακροβατούν στο σκοινί της ανασφάλειας.

Διάθεση για δημιουργικότητα καμία. Σκαλίζω παλιά χαρτιά από άλλα καλοκαίρια. Καμμιά σύγκριση, καμμιά πιθανότητα να βρω κάτι να γράψω. Η καθημερινότητα μια φευγαλέα στιγμή ηρεμίας που δεν προλαβαίνεις να τη νιώσεις κάτω απ' αυτά που σε συνθλίβουν. Τι να γράψεις μέσα σε τόσο πόνο. Βυθίζομαι στη σιωπή. Πότε-πότε ξαναγυρίζω σε γνώριμα χνάρια, αυτά που κρατούν στο χρόνο. Το μάτι μου πέφτει σ'ένα βιβλίο απ' τα παιδικά χρόνια της κόρης μου. "Οι κάτοικοι του δάσους" του Τony Wolf. Το ξεφυλλίζω.

 Και σιγά-σιγά η σκέψη μπαίνει στη ροή της παρούσης στιγμής. Προσπαθώ να φέρω τις εικόνες σε χρόνο ενεστώτα μ’ένα λογισμό σα σκηνικό φαντασίας που διαμορφώνει κάποιες ιδέες, πάντα με τη δική μου αντίληψη, τα δικά μου μέτρα. Μια μορφή άμυνας σε όσα ασφυκτικά αισθάνομαι

Ένα κακογυρισμένο σήριαλ ήταν η αφορμή να κλείσω την τηλεόραση και να ψάξω υλικά για κατασκευές. Μια σκέψη για δημιουργία, πέταξε πάνω απ' το βιβλίο και μια αίσθηση χαλαρότητας αλάφραινε το νου. Δε βαριέσαι, είπα, κάτι είναι κι αυτό! Γιατί όχι; Έτσι κι αλλιώς, το χω ξαναπεί, δεν έχουν ανάγκη μόνο τα παιδιά από παραμύθια. Άφησα τα έργα να με οδηγήσουν και το ένα έφερε τ' άλλο κι ούτε λίγο, ούτε πολύ στήθηκε το σκηνικό της Ονειρούπολης. Να 'ναι η αγάπη γι αυτό που κάνεις; να 'ναι η ανάγκη να ξεφύγεις; Δεν ξέρω. Ξέρω πως έγιναν ψυχή και λόγος, σαν παραμύθι..... πιο αληθινό κι απ' τη ζωή. 

Λοιπόν..........Μια φορά και δυο καιρούς στα πίσω-πίσω χρόνια, σε έναν κόσμο μιας άλλης αλήθειας πλασμένο απ' το υλικό των ονείρων, ξημέρωσε άλλη μια μέρα μαγική. Σ’ αυτόν τον κόσμο  όλα είναι διαφορετικά γιατί όλα μοιράζονται.

Οι δύσπιστοι θα πούνε πως υπάρχει μόνο στα όνειρα των ανθρώπων, πως δεν είναι, παρά ένα παραμύθι.

 Έχει σημασία αν είναι παραμύθι; Μπορεί και να 'ναι ένας τρόπος μαγικός να ταξιδεύει το νου και την ψυχή σε μονοπάτια γνώριμα απ' τον καιρό που τα παραμύθια δεν ήταν γραμμένα στα βιβλία, αλλά φαντασία και χάρισμα της γιαγιάς, που έπλαθε λέξεις κι ύστερα τις έδενε με κόκκινη κλωστή στην ανέμη της παράδοσης. 

Τότε η φαντασία πέταγε έξω απ’ το περίγραμμα του νου, εκεί όπου το λάθος και το σωστό γινόταν κομμάτι της σκέψης που στο μάκρος της διαδρομής σου ώριμο πια και συνετό μπορούσες να το εξουσιάζεις και να πηγαινοέρχεσαι κάθε φορά που ένιωθες τα "λογής λογής βάρη που σου 'χει άσκοπα φορτώσει η κοινωνική ματαιοδοξία" όπως λέει ο Καζαντζάκης.

Η περιπλάνηση ανάμεσα στον κόσμο και στο μυστηριώδες έπαιρνε νέες μορφές δίνοντας υπόσταση σε οτιδήποτε αλλά με έναν απλό τρόπο που εκείνη η παιδιάστικη διαίσθηση έφτανε στην καρδιά της αλήθειας, με μια αθωότητα και μια καθαρότητα ψυχής που να εξηγεί το ανεξήγητο. 

 Σ' αυτό το ταξίδι πάντα θα υπάρχει ένας τόπος, όπου το φως είναι διαφορετικό και η φύση είναι γεμάτη θαύματα, μυστικά κι αφανέρωτα. Θα υπάρχει για κείνους που η καλοσύνη τους αγκαλιάζει όλα τα πλάσματα, που πιστεύουν στο συναίσθημα που καταργεί τα στερεότυπα, που αποδέχονται εκείνο που μας υπερβαίνει, για κείνους που ξέρουν πως μπορεί ο κόσμος να γίνει πιο φωτεινός όταν υπάρχει αγάπη.

Αν θέλεις λοιπόν να συναντήσεις το θαύμα της ζωής, όπου και το πιο απλό αποκτά ομορφιά και ιερότητα, ή γίνεσαι παιδί, ή ψάχνεις το παιδί που κάποτε υπήρξες κι ας έχει περάσει ο καιρός που έδενες κόμπο στο μαντήλι το φόβο, ασπίδα για να αφήνει την ψυχή ελεύθερη να ονειρεύεται και να αποθηκεύει γνώσεις για την ωριμότητα.




  Αν δε με πιστεύετε, ακροπατώντας σταθείτε στη μέση ενός δάσους (κάπου θα απόμεινε ένα) σηκώστε το βλέμμα ψηλά κι αφουγκραστείτε το θρόισμα των φύλλων, το κελάηδημα των πουλιών, το ράθυμο κελάρυσμα του νερού, Κι αν ακολουθήσετε το μονοπάτι μπορεί να σας βγάλει στην άκρη του παραμυθιού, εκεί που το τραγούδι του ανέμου ξεπερνά τις φυλλωσιές των δέντρων, εκεί που ο κόσμος γεννιέται γύρω σου και αρχίζει η γνώση, το θαύμα, η ίδια η ύπαρξη. 

Αν φτάσατε στην τελευταία σελίδα ευχαριστώ που με συνοδεύσατε σ' αυτό το ταξίδι. Η εμπειρία δεν τελειώνει σ' ένα βιβλίο παραμυθιών. Απλά ξεδιπλώνει την αντίληψη της ζωής και την αληθινή φύση των πραγμάτων. Φτάνει να έχεις ορθή κρίση και καθαρή καρδιά, κι όπως λέει η Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου "τίποτα δεν είναι πιο αληθινό απ' αυτό που διαισθάνεται το πνεύμα όταν βρίσκεται μπρος στην αλήθεια"

Καλώς ήρθατε στην Ονειρούπολη!








με πηλό......υπό κατασκευή


Αννίκας...δια χειρός κατασκευές με πηλό air dry, χοντρό χαρτόνι και πλαστικά μπουκάλια. Όλα τα σπιτάκια φωτίζονται.
 Τα βιβλία είναι επεξεργασία photoshop και collage από διάφορες εικόνες που βρήκα στο Pinterest
Τα ξωτικά, κάπου εκεί γύρω.......αλλά αυτό είναι σε άλλο κεφάλαιο του βιβλίου.



   .............. με πολυμερικό πηλό



46 σχόλια:

  1. Καλημέρα σου.
    Καλό Φθινόπωρο!
    Λατρεύω τα παραμύθια κι ας μην είμαι παιδί. Αυτός ο διαφορετικός κόσμος που επικρατεί τελικά το καλό με συναρπάζει. Γιατί δεν το βιώνουμε...
    Ναι το φετινό καλοκαίρι άφησες πληγές. Θα τις δούμε το χειμώνα να ανοίγουν και να πονούν. Αν βρεις ένα δάσος για να αφουγκραστώ και να περπατήσω στο μονοπάτι του παραμυθιού πες μου.
    Οι κατασκευές σου πανέμορφες. Και ο πολυμερικός πηλός έδωσε θαύματα.
    Μπράβο Αννίκα μου, οι δημιουγίες απασχολούν το νου και εκτονώνουν έτσι κι αλλιώς
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το φετινό καλοκαίρι μας άλλαξε και όνειρα και πορεία Άννα μου! Καμιά φορά διαβάζοντας κάτι δίνουμε άλλες ερμηνείες σε έννοιες και λέξεις. Αν καταφέρουμε να αλλάξουμε τις διαστάσεις μπορούμε να περάσουμε αισιόδοξα μηνύματα που να μοιάζουν με παραμύθι. Μακάρι το φθινόπωρο να μην έχει τίποτα απ’ το φόβο του καλοκαιριού που μας απομόνωσε ψυχικά και πνευματικά. Με τον πολυμερικό πηλό πειραματίζομαι. Πάντως σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
      Καλή εβδομάδα, Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  2. Υπέροχη η Ονειρούπολη σου, Αννίκα μου, γιατί μπορώ να σου πω με βεβαιότητα πως ΟΛΟΙ μας, την έχουμε μέσα μας και αυτό από παιδιά μόνο που παίζοντας τους μεγάλους, την ξεχάσαμε!
    Οι κατασκευές σου υπέροχες όπως και το κείμενο σου, που καθαρά μιλά για στη καρδιά:
    "Και σιγά-σιγά η σκέψη μπαίνει στη ροή του παρόντος χρόνου. Προσπαθώ να φέρω τις εικόνες σε χρόνο ενεστώτα μ’ένα λογισμό σα σκηνικό φαντασίας που διαμόρφωνε κάποιες ιδέες, πάντα με τη δική μου αντίληψη, τα δικά μου μέτρα. Μια μορφή άμυνας σε όσα ασφυκτικά αισθάνεσαι."
    "Μέσα σ' αυτό το ταξίδι πάντα θα υπάρχει ένας τόπος, όπου το φως είναι διαφορετικό και η φύση είναι γεμάτη θαύματα, μυστικά κι αφανέρωτα. Θα υπάρχει για κείνους που η καλοσύνη τους αγκαλιάζει όλα τα πλάσματα, που πιστεύουν στο συναίσθημα που καταργεί τα στερεότυπα, που αποδέχονται εκείνο που μας υπερβαίνει, για κείνους που ξέρουν πως μπορεί ο κόσμος να γίνει πιο φωτεινός όταν υπάρχει αγάπη."
    Όταν μιλά η καρδιά της Αννίκας μας, τα λόγια περισσεύουν!

    ΑΦιλάκια φωτεινά και Αγάπης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διαβάζω ακόμη φανταστικές ιστορίες και τις εκλαμβάνω σαν μέρος της πραγματικότητας με πρόσωπα υπαρκτά. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό. Το νιώθω σαν φυσική ανάγκη να ξαναγυρίζω στα γνώριμα τοπία σε έναν κόσμο δυσανάγνωστο πια. Προσπαθώ να κρατηθώ από παλιές καλές στιγμές, ξεχασμένες. Ακόμη κι αν ο φόβος (ο οποιοσδήποτε) καθηλώνει την ενέργεια, δεν αξίζει Στεφανία μου να διασωθούν κάποια πράγματα;
      Δεν συμμετέχουμε ενεργά πια, παθητικοί δέκτες στα προβλήματα, καταρρακωμένοι απ' την καθημερινότητα. Απ' αυτήν θέλησα να ξεφύγω.
      Ευχαριστώ για την αγάπη σας και την έμπνευση που παίρνω μέσα από τις δικές σας αναρτήσεις και σχόλια.
      Φιλιά Πολλά και Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  3. Αννίκα μου!
    Υπήρχε περίπτωση να μην φτάσω ως το τέλος σε δικό σου δημιούργημα; Σε δική σου αναφορά; Σε ένα τέτοιο μαγικό όμορφο ταξίδι στη χώρα των ονείρων;
    Ποιος θα το έκανε αυτό;
    Ναι, μπήκα μέσα στις σελίδες του βιβλίου, στην Ονειρούπολη, ένιωσα υπέροχα, απόλαυσα τα μικρά πλασματάκια γεμάτα αγάπη και χάρη.
    Αφουγκράστηκα τις σκέψεις σου, έγινα ένα μαζί τους.
    Αννίκα μου σε ευχαριστούμε για την ομορφιά.
    Ναι έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο Φθινόπωρο αλλά θα το παλέψουμε κορίτσι μου, δεν έχουμε άλλη επιλογή.
    Καλή σου βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιάννη μου σ'αυτό το βιβλίο της ζωής που μοιάζει με πολυσέλιδο παραμύθι, πόσες αλήθειες μπορούν να χωρέσουν. Κάποια βιβλία λειτουργούν ιαματικά, αντέχουν στην πίεση και στη φθορά του χρόνου. Αδιαπραγμάτευτη του ανθρώπου η ελπίδα. Καμιά φορά λαθρεπιβάτης τρυπώνω σε άλλα παραμύθια, αλλά όταν μοιράζομαι τις σκέψεις μου, ο λόγος είναι από καρδιάς.
    Δύσκολο το καλοκαίρι (εντός των τειχών και οι δύο) μα δυσκολότερο το Φθινόπωρο, με αφορισμούς και προσευχές, προβλέπω. Και μακάρι να υπάρχει δυνατότητα διαφυγής.
    Καλή δύναμη Γιάννη!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ όμορφες κατασκευές που κρύβουν πίσω τους μια παιδική ψυχή που ψάχνεται σαν να χασε το δρόμο της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι που φοβάμαι μην ξεχάσω πως ήμουν κάποτε παιδί.
      Σ΄ευχαριστώ Χελωνίτσα!
      Καλημέρα, Χρόνια Πολλά!

      Διαγραφή
  6. Θα ήθελα πολύ να πολιτογραφηθώ σ' αυτή τη μαγεμένη Ονειρούπολη, πάντως. Με το λόγο και τις δημιουργίες σου, μας παρέσυρες στο μεταξένιο κουκούλι της φαντασίας και του ονείρου. Είσαι ευλογημένη και τυχερή που διατηρείς στο ακέραιο την παιδικότητά σου, ισορροπώντας με σοφία στην αθωότητα και στο ρεαλισμό. Και κάπως έτσι, ο παρών χρόνος φαντάζει λιγότερο τραχύς.
    Αννίκα μου, να είσαι καλά και να μη σταματάς λεπτό να στήνεις αναχώματα στο φόβο και την ασχήμια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορείς να αποκοπείς από τις παιδικές σου μνήμες Μαρία μου! Θεωρώ ότι η παιδαγωγική αξία των παραμυθιών στη διαμόρφωση της πολιτιστικής μας συνείδησης είναι μεγάλη. Αυτός ο μαγικός κόσμος που πυροδοτεί ακόμη τα συναισθήματά μου γίνεται αφορμή και ανάγκη έκφρασης να δραπετεύω απ’ τα "λογής-λογής βάρη"
      Έτσι προκύπτει η γραφή, πάντα όμως με το βλέμμα στην αποδοχή του αναγνώστη για να γίνεις καλύτερη. Με τις δημιουργίες προσπαθώ…..πειραματίζομαι ακόμη.
      Μαρία μου σ’ ευχαριστώ θερμά για το όμορφο σχόλιο. Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  7. Κατ'αρχάς μιλάς με κάποια που..ζει μονίμως στο κόσμο των παραμυθιών.Μετά να πω πόσο ήμασταν μία από τα..ίδια. Πέρασα ένα καλοκαίρι χωρίς όρεξη ούτε καν για την μπλοκογεοτονιά, γυρίζοντας πήρα τα..πάνω μου, έφτιαξα το δικό μου παραμύθι και μπήκα μέσα για να αλλάξω την διάθεση μου. Τώρα.. να δηλώσω ακόμα μία φορά πόσο λατρεύω τις κατασκευές σου, καταζηλεύω τις μορφές σου και ζω το παραμύθι σου. Γλυκιά μου καλό ΦθινοπωροΧείμωνο θα πω και πάντα δημιουργικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Αχτίδα μου!
      Η δική μας γενιά έχει ισχυρές παιδικές μνήμες που τρέφουν ακόμη την φαντασία μας με όλα εκείνα τα μικρά αλλά σημαντικά (η φύση, τα πράγματα, οι έννοιες) που μας έκαναν χαρούμενους και μπορούν να καλύψουν σήμερα την ανάγκη μας για επικοινωνία. Θέλω να πω, πως υπάρχει εκείνο το μικρό σποράκι που αν το καλλιεργήσεις θα βρει τρόπο ν’ απλώσει ρίζες και να δημιουργήσει, με όποιο τρόπο. Είναι η ανατροπή να μας βγάλει απ’ τα αδιέξοδα του καιρού μας.
      Αχτίδα μου σ' ευχαριστώ! Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  8. Πωπω!
    Αυτό χρειαζόμαστε όλοι μας, Αννίκα μου.
    Ένα παραμύθι για να μπούμε μέσα.
    Τέτοιο παραμύθι όμως χωρίς κακούς, γιατί από αυτούς έχουμε στην πραγματικότητα άπειρους.
    Τί να πρωτοθαυμάσω μου λες;
    Ονειρεμένα όλα.
    Θέλω κι εγώ να φτιάξω και θα το προσπαθήσω με τα κοριτσάκια μας.
    Όσο για τις φωτιές, θα υποστούμε τις συνέπειες όλοι μας μόλις αρχίσουν οι βροχές.
    Να είσαι καλά και συνεχίζουμε ακάθεκτοι.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου Καλημέρα!
      Λέω πως είναι όλα αυτά τα μικρά της ζωής και εμπειρίας που κάποιες φορές γίνονται ανάγκη δημιουργίας, με όποιο τρόπο (έργο ή λόγος) αναμοχλεύοντας μνήμες. Να βάλεις τις μικρές να ασχοληθούν με τον πηλό. Για πολλούς λόγους (τους ξέρεις) τα πλεονεκτήματα μιας δημιουργίας είναι άπειρα. Άλλωστε τη δασκάλα την έχουν δίπλα τους.
      Εύχομαι για ένα ήρεμο Φθινόπωρο!
      Ρένα να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  9. Και για μάς χαραμίστηκε αυτό το καλοκαίρι, Αννίκα μου! Πολύ στενάχωρο και δύσκολο, τόσο λόγω της πανδημίας και των πυρκαγιών, όσο και λόγω απωλειών αγαπημένων προσώπων μας...αυτό κι αν δεν μας συγκλόνισε! Ούτε ένα μπάνιο στην θάλασσα φέτος...πρώτη φορά στα χρονικά για μάς! Τι ωραίο όμως να μπορείς να ξεφεύγεις μέσα από τα παραμύθια και τις κατασκευές! Τουλάχιστον όσες μπορούμε και απασχολούμε τα χέρια μας με κάθε είδους δημιουργία είμαστε πιστεύω ευλογημένες. Θαύμασα για άλλη μια φορά τόσο το κείμενό σου, όσο και τα υπέροχα στοιχεία της Ονειρούπολής σου!! Τα σπιτάκια είναι φανταστικά αλλά και οι χαρακτήρες που έπλασες με τον πολυμερικό πηλό πραγματικά πανέμορφοι!!!! Γειά στα χέρια σου!!!!
    Καλό και ήσυχο φθινόπωρο να έχουμε, Αννίκα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυπάμαι για την απώλεια των αγαπημένων προσώπων Μαριάννα μου. Να είστε καλά κι όσο τους θυμόσαστε η πρόνοια του Θεού θα ωφελεί την ψυχή τους. Δύσκολο από κάθε άποψη το φετινό καλοκαίρι. Δεν καταφέραμε ούτε μια φορά να κατεβουμε στην Ανάβυσσο για μπάνιο. Σε απόσταση αναπνοής και μεις απ’ τις φωτιές της Βαρυμπόμπης, με τον καπνό και τις στάχτες να μας πνίγει. Δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα έκανα, αν δεν είχα αυτές τις μικρές, λίγες στιγμές που απασχολώ το μυαλό και τα χέρια μου. Με σοκάρει όμως που αυτές οι στιγμές όλο και ξεμακραίνουν. Σ’ ευχαριστώ Μαριάννα μου για το σχόλιο και εύχομαι σε ένα πιο ήρεμο φθινόπωρο. Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  10. Αννίκα μου καλησπέρα!
    Τι να πω τώρα εγώ για τα καταπληκτικότατα δημιουργήματά σου; ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΑΥΜΆΣΩ; Τη γραφή σου που μας διδάσκει με αποφθεγματικές φράσεις ή τα καλλιτεχνήματα σου που μας πηγαίνουν πίσω στη χαμένη παιδικότητα μας; Μας ταξιδεύεις Αννίκα μου σε όμορφους κόσμους ονειρικούς! Εκεί που ολίγοι κι ευλογημένοι άνθρωποι κρατούν και τρέφουν την αγάπη και την Υπομονή. Εκεί που ο κόσμος γεννιέται γύρω μας και αρχίζει η γνώση, το θαύμα, η ίδια η ύπαρξη. Εκεί που κάποιοι ακόμη προσπαθούν και κρατούν ότι αγνό κι αληθινό μπορεί να έχει απομείνει χωρίς να ξεχνούν πως ήταν κάποτε παιδιά!...Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη κάποιοι με τη γνησιότητα, τη ζωντάνια και τον οραματισμό των παιδιών. Τέτοιοι άνθρωποι γίνονται εμπνευστές των συνεχιστών της παράδοσης.

    Καλό βράδυ Αννίκα μου!
    Καλό Φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως Μαρία μου θα έπρεπε να βάλω τίτλο "αυστηρά και μόνο για ονειροπαρμένους" Τα παραμύθια με μια ελευθερία αναγνωστικής ερμηνείας, ιδιαίτερα των ανθρώπων της πόλης, που εγκλωβισμένοι σε μια τεχνολογική πραγματικότητα είναι απομακρυσμένοι από την αληθινή φύση των πραγμάτων, βρίσκονται πάντα ανάμεσα στη φαντασία και το ρεαλισμό. Η ανάγκη για αδιέξοδο ήταν αυτή που παρακίνησε έναν εφηβικό σχεδόν ενθουσιασμό να μοιραστώ τα φυλαγμένα της ψυχής, αυτά που όταν τα ζεις δεν αφήνεις τις αναμνήσεις να τα ξεθωριάσουν. Το δύσκολο ήταν να πιάσω τον πηλό. Μετά την πρώτη δημιουργία η εικόνα έγινε ύλη και τα συναισθήματα ξεπέρασαν τα υπαρξιακά άγχη, έτσι που το φανταστικό έγινε αληθοφανές.
      Ζεστό, συγκινητικό και όμορφο το σχόλιό σου Μαρία μου, σ’ ευχαριστώ θερμά!
      Να είσαι πάντα καλά!
      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  11. Είδα την ανάρτηση εν τη γενέσει της αλλά έπρεπε να περάσουν 3 μέρες για να τολμήσω να σχολιάσω. ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΣΧΟΛΙΑΣΩ;;;
    Βασικά να πω οτι όλο και περισσότερο εδραιώνεται η επιθυμία να σε γνωρίσω απο κοντά κι ας νοιώθω τόσο λίγη! απο την άλλη να συνηθίσω το τόσο φως που διαχύθηκε στο χώρο και τέλος να εμπεδώσω όλα τα νοήματα της υπέροχης γραφής σου! Ολ αυτά σ ένα και μόνο .
    «Όλοι οι μεγάλοι ήταν παιδιά πρώτα… Αλλά λίγοι το θυμούνται» εφη Μικρός Πρίγκηπας κι εσυ μας το έδωσες απλόχερα σε τουτη την ανάρτηση με μοναδικής αισθητικής έργα κι ακόμα ανώτερης γραφής.
    Αγαπημένη μου Αννίκα νοιώθω μεγάλη την τυχη κι εγω πολύ μικρή για τέτοια συνάντηση!
    Σ ευχαριστώ που υπάρχεις και σε θαυμάζω απεριόριστα
    Φιλιά άπειρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοινές οι διαδρομές μας Χαρά μου όταν καταγράφονται βιωμένες εμπειρίες, θύμησες και συναισθήματα κι ας «μεγαλώνουμε» φτάνει που δεν αλλάζουμε, φτάνει που αυτό που νιώθουμε με κάθε τρόπο (έργο ή λόγο) προσπαθούμε να το αγκαλιάσουμε, να το διαχειριστούμε, να του δώσουμε ζωή και ύπαρξη. Κάτι σημαντικό, η δημιουργία δεν γίνεται μόνο για να αρέσει, αλλά για να εκφράσει την αγάπη γι αυτό που κάνεις, στην πορεία απ’το χθες στο σήμερα. Αν ταυτίζεται με τη ματιά του αναγνώστη τότε η χαρά της αυτάρκειας είναι μεγαλύτερη και ιδιαίτερα μέσα από τόσο όμορφα σχόλια. Τρομάζω Χαρά μου καμιά φορά από τον κόσμο μας που καταρρέει, την εποχή που αλλάζει. Ε όσο είναι στο χέρι μας ας μη χάσουμε το συναίσθημα και την ανθρωπιά μας, κι ας πατάμε στα ίδια μονοπάτια που μας οδήγησαν σ’αυτό που είμαστε.
      Για τον καλό σου λόγο τι να πω; Είναι φτωχά τα λόγια μου. Όταν νιώθω πως βρίσκομαι κοντά στη σκέψη των ανθρώπων, με τέτοια γενναιοδωρία λόγου, ψηλώνω, θρέφονται τα όνειρά μου. Και δική μου επιθυμία για συνάντηση και είθε ο Θεός να δώσει.
      Χαρά μου πολύ σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου!
      Με την αγάπη μου Καλή εβδομάδα!


      Διαγραφή
    2. ΣΤον ύπνο μου αναρωτιόμουν αν σου είχα γραψει για την παρουσίαση και ηταν η πρώτη μου δουλειά να το ελέγξω με το που σηκώθηκα! Ε λοιπόν ήμουν σίγουρη οτι αποσβολώθηκα και ξέχασα πολλά,με συνεπήρες ολοκληρωτικά. Δεν είσαι μόνο μαιτρ του λόγου,που θάπρεπε να γινεις συγγραφέας,ουτε μόνο των δημιουργιών που κι εκεί παραδίδεις μαθήματα υψηλού γουστου,αλλά και στην παρουσίαση! Τί υπέροχη παρουσίαση ήταν αυτή!!!Τι ωραία ένταξη των έργων σ ενα παραμυθένιο περιβάλλον που ανήκουν.ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ,σου βγάζω το καπέλο ΓΙΑ ΟΛΑ. Ωχριούμε απέναντί σου και σ ευχαριστώ που μ έχεις φίλη σου! Φιλιά πολλά απο ένα άλλο παιδί της γειτονιάς κι ας προσπαθεί το πισί να μου αλλάξει προφίλ και αρνείται να επιστρέψει στο δικό μου απο του συζύγου.ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΧΑΡΑ!Που τα κάνει όλα με αγάπη αλλά δεν σε φτάνει καλή μου

      Διαγραφή
    3. Προσπάθησα να προσεγγίσω το θέμα από άλλη οπτική, αυτή που αφήνει μια τρυφερότητα και μια συμφιλίωση με τον κόσμο του φανταστικού, τον κόσμο που αφήνει στην ψυχή όλες τις αποχρώσεις μιας διαδρομής της μνήμης. Όταν πλάθω ένα χαρακτήρα ταυτίζομαι μαζί του, μπαίνω στο ρόλο του, έτσι έρχεται πιο εύκολα ο λόγος. Νιώθω ξεχωριστή συγκίνηση όταν η δημιουργία περνά απ’ τις ψυχές των αναγνωστών, των φίλων, ιδιαίτερα όσων δεν έχουν ασχοληθεί με κάποια δημιουργία, αλλά μπορούν να αισθανθούν τις εικόνες, το έργο, την περιγραφή σαν κάτι οικείο. Είμαι πια σίγουρη πως δεν είναι η δεξιοτεχνία, δεν είναι για το χειροκρότημα, είναι οι στιγμές που βιώνεις δημιουργώντας. Κι αυτό είναι μαγικό. Το ξέρεις δα πολύ καλύτερα από μένα, όσο κρατάς κι εσύ ψηλά τον πήχη της δημιουργίας και της αφήγησης. Και ίσως δεν είναι τυχαίο που ανταμώθηκαν οι διαδρομές μας. Πώς να σ’ ευχαριστήσω Χαρά μου για όσα συγκινητικά γράφεις. Ευθύς και καθαρός ο λόγος σου με τιμά ιδιαίτερα. Με την ευχή του Άγιου, να είστε πάντα καλά!
      Με πολλά χαμόγελα και πολλή αγάπη, Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  12. Η Ονειρούπολη είναι το μόνο αληθινό που έχουμε στη ζωή μας Αννίκα μου. Εκεί μέσα όσο ζούμε, αισθανόμαστε αληθινοί. Έξω από 'κει, πόσους ρόλους δεν έχουμε παίξει για να σταθούμε όρθιοι!
    Ό,τι φτιάχνεις με τα χέρια σου είναι υπέροχο! Λόγος γραπτός ή χειροτεχνήματα, όλα "ευωδιάζουν" αγάπη και κάποια...μελαγχολία. Ξεχωριστό το ταξίδι που μας χαρίζεις.
    Να είσαι καλά, να προσέχεις τον εαυτό σου κι εμείς, εδώ, θα σε διαβάζουμε και θα ονειρευόμαστε μαζί σου Αννίκα μου.
    Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα σε ώριμη πια ηλικία Μαρία μου, κάποια προβλήματα δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε. (εγώ τουλάχιστον) Έτσι καταφεύγουμε σε φωτεινά σημάδια της θύμησης και της νοσταλγίας. Κομμάτια απ’ το δικό μας κόσμο που ξαναζούμε μεταπλάθοντας τη φαντασία σε πραγματικότητα. Ας πούμε μια αντίδραση απέναντι στο χάος που μας τρέφει και μας αφανίζει καθημερινά. Για τον καλό σου λόγο πολύ σ' ευχαριστώ. Να είσαι καλά και συ και Χρόνια πολλά και καλά εύχομαι.
      Με την αγάπη μου καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  13. ΠΩΠΩΠΠΠΩΩΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ εισαι απιστευτηηηηηηηηηη
    και το γραψιμο και φυσικα οι κατασκευες σου που παντα ζηλευωωωωωωωωωωω
    ονειρεμεναααααααα οντως

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Σοφία μου!
      Με χρονοκαθυστέρηση Χρόνια Πολλά, να είσαι πάντα καλά, να χαίρεσαι τους αγαπημένους σου.
      Χαμογελώ, ο ενθουσιασμός σου μου θυμίζει τα μικρά παιδάκια, σ' ευχαριστώ πολύ.
      Καλό βράδυ Σοφία μου!

      Διαγραφή
  14. Πέρασα να πω ευχές για καλό μήνα και καλό Φθινόπωρο πια και να θαυμάσω μήπως έκανες κάτι ακόμη από τα υπέροχα σου που θαυμάζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Αχτίδα μου για τις ευχές. Τίποτα το ιδιαίτερο αυτή την εποχή, πάμε σιγά-σιγά για τα Χριστουγεννιάτικα.
      Καλό μήνα και σε σένα. Να είσαι καλά!♥

      Διαγραφή
  15. Πάντρεμα λόγου και κατασκευών δια χειρός Αννίκας, σε μια ονειρεμένη Ονειρούπολη! Και ποιός δε θα ήθελε να ζει μέσα σε μια τέτοια "πραγματικότητα" ευφορίας; Μερικές φορές αρκεί μόνο μια βόλτα στη φύση! Υ.Γ Αγαπώ πολύ τα παραμύθια, με το παραμύθιασμα έχω μόνο πρόβλημα 😉 Φιλιά και καλό βραδάκι!⭐🌙

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ν’ αφήνεις τη φαντασία να πηγαινοέρχεται στο χρόνο, να ξεκλειδώνει μνήμες και να αποκωδικοποιεί τις ιστορίες που κατασκεύαζες παιδί, με ένα διαφορετικό εσωτερικό τρόπο που περιγράφει όσα δεν περιγράφονται με λέξεις. Τώρα κάπως έτσι βλέπω τα παραμύθια και αυτή την ερμηνεία που γίνεται αποδεκτή μέσα από στέρεη γνώση, την απολαμβάνω.
      Πέτρα μου σ' ευχαριστώ πολύ!
      Να είσαι καλά! Καλό ξημέρωμα!♥

      Διαγραφή
  16. Τι μαγικότητα !!!!έμεινα άφωνη περπατώντας στα μονοπάτια της ουρανούπολης σου Αννικα μου... μα τι λόγος!!μα τι καλλιτεχνικές δημιουργίες που τις χαρακτηρίζει η τελειότητα σε όλες τους της λεπτομέρειες...ένιωθα σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων με συνεπήρες με τον λόγο και με πήγε εκεί που είναι όλα
    είναι όμορφα και παραμυθένια...έτσι να ξεφεύγει ο νους από τα καθημερινά, τα δύσκολα
    Αννίκα μου δεν έχω λόγια να σου πω για ότι θαύμασα εδώ στο φιλόξενο σπιτικό σου...δεν θέλω να φύγω μου αρέσει εδώ...όμως ο χρόνος μου αυτόν τον καιρό παλι είναι λιγοστός σου αφήνω μια μεγάλη αγκαλιά 🤗και ένα μεγάλο φιλί..!!😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποιες φορές Ρούλα μου ξεχνάς πως είσαι γιαγιά και όταν η ανάγνωση ή η αφήγηση με τα παραμύθια γίνεσαι απόλαυση, γίνεσαι και συ παιδί. Ε...τότε οι εσωτερικές ανησυχίες σου αφυπνίζονται και η έμπνευση γίνεται τέχνη.
      Για τα καλά σου λόγια τι να πω; Να σ' ευχαριστήσω θερμά από καρδιάς και να σου πω πως η πόρτα θα είναι ανοιχτή πάντα.
      Καλό μεσημέρι, την αγάπη μου και ένα φιλί κι απο μένα.

      Διαγραφή
  17. Τι ονειρεμένους κόσμους φτιάχνεις βρε Αννίκα μου! Παραμυθένιους, ιδανικούς να μπούμε να κρυφτούμε εκει μέσα, μήπως και γλυτώσουμε απ' όσα συμβαίνουν γύρω μας...
    Σου στέλνω την αγάπη μου! Συνέχισε να αντιστεκεσαι στα δυσκολα με την ομορφιά της ψυχής σου και τα έργα των χεριών σου!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι το πάθος Νίκη μου. Καμιά φορά πειραματίζομαι, αλλά αυτή η ενασχόληση με κάνει να αντέχω τα δύσκολα. Μέσα απ’ τις κατασκευές δέχομαι το διαφορετικό κι ας ξέρω πως είναι ουτοπικό συναίσθημα. Έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε την αλήθεια έστω και μέσα από μια άλλη οπτική.
      Χαίρομαι που είσαι εδώ! Με συγκινεί ο καλός σου λόγος. Σ’ ευχαριστώ θερμά Νίκη μου! Εύχομαι να είστε όλοι καλά! Καλό Φθινόπωρο!
      Την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  18. Υπέροχος λόγος πανέμορφες δημιουργίες!!!!Μπράβο Αννίκα!!!Χαίρομαι όταν υπάρχουν τόσο αξιόλογοι άνθρωποι γύρω μας με φωτεινή ψυχή!!!Καλό βράδυ με την αγάπη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Γειά σου Σοφία!
    Χαίρομαι κι εγώ όταν συναντώ ανθρώπους που αναγνωρίζουν την όποια προσπάθειά μου. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Να είσαι καλά!
    Καλό βράδυ και σε σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ολα ονειρεμένα εδω μέσα .Συγχαρητηρια!!!!!🌸🌸Πέρασα να σου ευχηθώ καλές γιορτές με υγεία και όλα τα καλά στο σπίτι σου🌸🌸

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Σκρουτζάκο! Καλές Γιορτές και σε σένα με υγεία!

      Διαγραφή
  21. Συγχαρητήτρια για τις κατασκευές σου είναι πολύ γλυκές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλημέρα! Πέρασα να σου ευχηθώ χρόνια πολλά Αννίκα μου! Γεμάτα αγάπη υγεία όμορφες κατασκευές και πολλά παραμύθια. Σε φιλώ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου! Γεμάτες υγεία και ευλογία οι Γιορτές και στην οικογένειά σου!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  23. Χρόνια πολλά κι ευλογημένα, Αννικα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλγα μου σ' ευχαριστώ θερμά για τις ευχές! Να είσαι καλά, με υγεία και χαρά να περάσεις τις Γιορτές!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή