Ένα χαρτόκουτο με κόκκινη καρό κορδέλα

Κάθε Χριστούγεννα  μικραίνω, μικραίνω και γίνομαι πάλι παιδί. Και με κείνη την αφέλεια και την λαχτάρα των παιδικών χρόνων κατεβάζω απ’ το πατάρι όλα τα όνειρα που έχω φυλαγμένα σ’ ένα χαρτόκουτο δεμένο με κόκκινη καρό κορδέλα.

Κλείνω τα μάτια και χάνομαι. Αθόρυβα περνά η σκέψη απ’ τις χαραμάδες του μυαλού. Ψάχνω μέσα μου, συγκινούμαι, βουρκώνω, χαμογελάω, ανασύρω σκέψεις, αναμνήσεις , πότε τις πάω
μέχρι το πατρικό μου, πότε τις ξαναφέρνω πίσω να χρωματίσω αυτόν τον γκρίζο κόσμο. 

                         Για το παράθυρο μικρά δεντράκια από τσόχα, ύφασμα και κανέλα


Αυτό το αέναο ταξίδι του μυαλού χρόνια και χρόνια τώρα κάθε Χριστούγεννα. Και βλέπω σαν τώρα τη φωτιά στην ξυλόσομπα τους παγωμένους χειμώνες, το βοριά να περονιάζει την ψυχή μας, τη μυρωδιά του κέδρου, το κάτασπρο σάλι που έριχνε η γη στους ώμους της, όλα μα όλα φυλαγμένα σ’ ένα χαρτόκουτο. 

 Χρόνια και χρόνια μ' ακολουθεί πιστά η ανάμνηση. Ήταν μαθήματα ζωής, πώς να το κάνουμε, εκείνα τα χρόνια κι ας είχαν τα μισά απ’ ότι σήμερα. Είχαν χρώμα, είχαν φως, είχαν αγάπη, είχαν ανθρώπου έγνοια για τον άνθρωπο. Είχαν τη μάνα που σαν αλκυόνα μας έβαζε κάτω απ’ τις φτερούγες της. Τύλιγε το κουκούλι σαν προνύμφη και ίσαμε να γίνουμε πεταλούδες μας μάθαινε θεσμούς παλιούς και αξίες.

                                                                Παλέτα Decoupage με εκτύπωση σε χαρτί κουζίνας

Να θυμάσαι, μου ‘λεγε, η ευτυχία κρατάει λίγο, σαν τις γυάλινες μπάλες τις Χριστουγεννιάτικες που συνθλίβονται αν τις πιέσεις λίγο παραπάνω. Πόσο δίκιο είχε. Πόσο εύκολα θρυμματίζεται ο κόσμος!

Πως γίνεται να ξεχάσεις όλα αυτά που σε ωρίμασαν. Αυτές τις μέρες ζωγραφίζω  τα όνειρα στον δικό μου καμβά, ανακατεύω τα χρώματα ζωντανεύοντας έτσι σκόρπια κομμάτια στο χρόνο.

Και στολίζω το σπίτι με μιά αίσθηση χαράς για τη ζωή και την ευλογία που αξιώθηκα. Για 

το πιο όμορφο, το πιο πολύτιμο 
στολίδι της ζωής μου, την κόρη μου.
Υφαίνω αναμνήσεις όπως η δική μου μάνα, απ' τον βυθό της δικής μου ψυχής.
Αυτές τις μέρες χτίζω μνήμες με ένα βασικό υλικό της ζωής: Την αγάπη! Για να αποθηκεύσει τα όνειρα και τις αναμνήσεις της στο δικό της ουρανό, στο δικό της χαρτόκουτο, δεμένο με χρυσή κορδέλα

Καλά Χριστούγεννα
Αννίκα

                                                       Για το τζάκι σπιτάκια από χαρτόνι

 

                             
            Το έλκηθρο είναι Diy κατασκευή με χαρτί, δώρο της αδελφής μου

Το χιονανθρωπάκι  από πολυμερικό πηλό, δώρο της ανηψιάς μου.......... (πολυτάλαντο σόι!!!)











Το καδράκι είναι Decoupage 3D, οι φιγούρες από πολυμερικό πηλό....By Annikas