Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018

Δημιουργώντας (συνέχεια)





 Κάποιες φορές οι ιδέες έρχονται από κει που δεν περιμένεις. Μια ιστορία, ένα παραμύθι, μια εικόνα σ’ ένα βιβλίο…και έστησες κιόλας την επόμενη δημιουργία.                
  Η μια ιδέα φέρνει την άλλη και μέχρι να τελειώσει έχεις σκαρφιστεί και την επόμενη κατασκευή.
Παρατηρήστε το αποτέλεσμα μετά από κάθε δημιουργία, και δείτε πως βιώνετε την εμπειρία, πως παθιάζεστε, ακόμη κι αν δεν έρθει η επιβράβευση. Αρκεί που τολμήσατε!

  
 Τι σας έλεγα περί ορέξεως; Αυτό ακριβώς εννοούσα.

  Ένα βιβλίο με παραμύθια μου έδωσε την ιδέα. Μπορεί να ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας, μπορεί να άλλαξαν τα δεδομένα των παραμυθιών, να μη γεννιούνται πια παραμύθια όπως αυτά της γιαγιάς, όμως η δημιουργική φαντασία μέσα από ένα ταξίδι στο όνειρο δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, όπως δεν έπαψε να υπάρχει το δάσος με τις κυράδες και τα μικροσκοπικά ανθρωπάκια, τους σοφούς γέροντες με τις μακριές άσπρες γενειάδες που αποπνέουν τρυφερότητα, χαρά και σοφία. Είναι τα ξωτικά που όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν υπάρχουν, δεν εξαιρώ κι αυτούς που πιστεύουν στον ορθολογικό τρόπο σκέψης,….αν κοιτάξουμε προσεκτικά γύρω μας ίσως και να τα δούμε.

 Μια φορά κι έναν καιρό……………έτσι μπαίνουμε στον κόσμο των παραμυθιών  και στη δική μου φαντασία οι ιδέες και η δημιουργικότητα ξεφεύγουν από την ενήλικη ζωή και γυρίζω πίσω, στα χρόνια που με γοήτευε κάθε ιστορία με όλα τα απίθανα και απίστευτα που γέμιζαν τον κόσμο μου με φως με όνειρα, με αλήθειες ή ψέματα για το ακατόρθωτο.
 Όταν η φαντασία είναι ελεύθερη να ταξιδέψει δεν ρωτάει χρόνια. 
Και δεν είναι κακό κάπου-κάπου να αφήνεις στην άκρη την ηλικία, τον σοβαρό εαυτό σου να ξεφύγει ξεγελώντας το χρόνο, φέρνοντας στο μυαλό ιστορίες άξια φυλαγμένες. Εξάλλου λίγη τρέλα δεν βλάπτει, όταν μάλιστα μέσα απ’ τα  παιδιά και τα εγγόνια  ανακαλύπτεις τι σημαίνει να ζεις το τώρα, ξαναγυρίζοντας στο παιδί που κάποτε υπήρξες.
 Γιατί όποια ηλικία κι αν έχει κανείς σταματά άραγε να ονειρεύεται;

 Και ζήσανε αυτοί καλά και μεις καλύτερα!
                                                                                       

10 σχόλια:

  1. Καλημέρα!! Εντυπωσιασμένη δηλώνω!! Τι ωραία και λατρεύω τα παραμύθια ξέρεις. Φυσικά δεν είναι κακό να αφήνουμε στην άκρη το σοβαρό εαυτό μας συχνά θα πω εγώ. Επιβάλλεται κιόλας.
    Υπέροχη δημιουργία. Συνέχισε να ονειρεύεσαι, εμένα ήδη με παρέσυρες ευχάριστα και σ'ευχαριστώ γι αυτό
    Καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου Άννα!! Μια μέρα χωρίς όνειρα είναι μια μέρα χαμένη. Κάποιες φορές προτιμώ τα παραμύθια, ίσως γιατί εκεί βρίσκει καταφύγιο το μυαλό, καμμιά φορά και απαντήσεις.
      Όσο για τις δημιουργίες ξεχνάμε τις δικές μας ανάγκες στην προσπάθεια να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους. Εντάξει ο ναρκισσισμός μας χρειάζεται και ένα like, αλλά όταν η επιβεβαίωση έρχεται με μια αγκαλιά και ένα χαμόγελο τότε αλλάζει και η διάθεσή σου.
      Άννα μου σ’ ευχαριστώ! Να έχεις μια όμορφη μέρα και μια καλή εβδομάδα.
      Φιλιά


      Διαγραφή
  2. Τέλεια τα εχεις κανει τα ανθρωπακια σου Αννίκα μου αυτα θελουν πολύ λεπτοδουλεια..στον κόσμο των παραμυθιών ποτε δεν θα κουραζομαστε να πηγαινουμε ειναι ο ποιο ομορφος κόσμος!! εχεις καπου και τα βλεπεις να τα κανεις; πως τα φτιαχνεις τοσο ομορφα;
    ΝΗΑ εχεις ενα ομορφο ξημερωμα καλη μου φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ένα κόσμο που δυστυχώς γίνεται όλο και πιο σκληρός είναι ωραίο να γυρίζουμε στα χρόνια της παιδικής αθωότητας, να βάζουμε χρώμα στα όνειρά μας. Τα παραμύθια μας ταξιδεύουν και ξεχνάμε τα όποια προβλήματα.
      Για τις ιδέες βοηθάει το pinterest και τα βιβλία των παραμυθιών εε και λίγο η φαντασία.
      Ρούλα μου χαίρομαι που σου αρέσουν και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Καλό ξημέρωμα. καλή αυριανή!

      Διαγραφή
  3. Όμορφες δημιουργίες κι η ομορφιά της δημιουργίας! Ψηφίζω την κυριούλα με τη σκούπα- υπέροχη! Ναι, οι ιδέες έρχονται από κει που δεν το περιμένεις συνήθως -φτάνει ν'αφουγκράζεσαι- κι είναι εκπληκτικό αυτό. Και λίγη τρέλα είναι απαραίτητη! Καλώς σε βρήκα Αννίκα! Καλή συνέχεια... νά'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλγα καλώς όρισες!! Πραγματικά η αρχή για να δημιουργήσεις βρίσκεται στην ψυχή, στο συναίσθημα και στην επιθυμία. Όταν θέλεις, νομίζω μπορείς! Ελπίζω σε καλύτερες κατασκευές στο μέλλον. Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια! Να είσαι καλά...καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  4. τα παραμυθια εμειναν μονο, για να ονειρευομαστε μια παραμυθενια ζωη.....αχ και να'μουν εκει ....μεσα στο παραμυθι......πολυ ομορφα κουκλακια,, σαν ζωντανα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου καλή! η κάθε μέρα μπορεί να είναι παραμύθι και επειδή αυτό δεν είναι εφικτό (με τις παρούσες συνθήκες) ,ένα ταξίδι με το μυαλό στον κόσμο των παραμυθιών επιβάλλεται. Τουλάχιστον ξεχνιέσαι. Σ' ευχαριστώ που πέρασες ....φιλάκια!

      Διαγραφή
  5. Πωπω!
    Τί όμορφα ανθρωπάκια!
    Μας χρειάζονται τα παραμύθια όσο χρονών κι αν είμαστε Αννίκα μου .
    Και τις ώρες της δημιουργίας γινόμαστε όλοι παιδιά και ξεχνάμε τα πάντα .
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θυμάμαι τη δική μου γιαγιά, η ηλικία της απροσδιόριστη γιατί από τότε που τη θυμάμαι φορούσε πάντα μαύρα. Οι σημερινές γιαγιάδες δεν είναι έτσι και παρά τα όποια προβλήματα κάποιες φορές αισθάνομαι τη διάθεση να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και που ξέρω θα κάνουν χαρούμενους και τους άλλους.
      Δεν σκέφτομαι αν τα καταφέρω...προσπαθώ. Το σώμα μπορεί να γερνά αλλά ο νους Ρένα μου ταξιδεύει ακόμα ελεύθερα. Καλό βράδυ! Φιλιά!

      Διαγραφή