Η Αποκαθήλωση
O ευσχήμων Ιωσήφ, Απὸ
του ξύλου καθελὼν το άχραντόν σου Σώμα, σινδόνι καθαρά, ειλήσας και αρώμασιν, εν
μνήματι καινώ κηδεύσας απέθετο.
Δια θανάτου το θνητόν, δια ταφής
το φθαρτὸν μεταβάλλεις......
Έφριξεν η γη, και ο ήλιος Σώτερ εκρύβη, σου του ανεσπέρου
φέγγους Χριστέ, δύναντος εν τάφῳ σωματικώς.
Κλαίει και θρηνεί σε, η Πάναγνός σου Μήτηρ, Σωτὴρ μου
νεκρωθέντα.
Ιωσὴφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμῳ, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου