Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2023

Ήταν ένα καλοκαίρι.....

Με θλίβει η επιστροφή. Αποκαρδιωτική, ανάμεσα σε αποκαΐδια, πυκνή μαύρη σιωπή και λάσπη. Λέγαμε άγια τα καλοκαίρια μας κάποτε. Από δω και μπρος, διάτρητα, φοβάμαι θα υπάρχουν, γραμμένα μόνο σε κάποιους στίχους να μας θυμίζουν τη μεγάλη ευθύνη της καταστροφής μας. 

Πώς να μιλήσω για το φετινό καλοκαίρι Ένα καλοκαίρι καθόλου φλύαρο κι ας ένιωθες το χνώτο του καυτό στο σβέρκο σου, μέχρι που η μυρωδιά του καμένου και η στάχτη να φτάσει στα μπαλκόνια μας

 Ήθελα ανέμελα να γράψω στο συναξάρι της ζωής μου όλες τις εντυπώσεις, αυτές που σαν μικρό παιδί ανακαλύπτεις κι ύστερα με σκόρπιες πινελιές ζωγραφίζεις την απλότητα μέσα στην τελειότητά τους. Λίγο ρομαντική, λίγο ονειροπόλα γυρίζω τη σκέψη πίσω στις στιγμές που μοιάζουν ασήμαντες, ωστόσο σε κάνουν να νιώσεις την αίσθηση εκείνη που καθημερινά σε αναγεννάει. Έχει ανάγκη ο νους από τέτοια πετάγματα. 

Ξεδιπλώναμε τις μέρες γεμάτες παλιές αναμνήσεις, μα και καινούργιες εμπειρίες που βάραιναν κι αυτές στη ζυγαριά της μνήμης. Στις αντανακλάσεις των αισθημάτων ο κόσμος παγιδευμένος σ’ ένα ¨κλικ¨ μεγαλώνει, πλαταίνει για να χωρέσει την ουσία της ζωής, να αποδώσει σωστά το νόημά της. Όχι δεν είναι οι εικόνες που αποδίδουν την ομορφιά ενός τόπου. Είναι οι ψυχές που δέχονται με αγάπη αυτό που σου αποκαλύπτεται.

 Είναι ζωντανός ο τόπος μας, όμορφος, ¨έμπλεος λάμψης¨ μέχρι κάποιο βέβηλο χέρι να αποφασίσει για το αντίθετο. Μέχρι το χάος και το τίποτα να γίνουν μέρος της ζωής σου. Πικρή διαπίστωση σ’ έναν κόσμο με όψιμη μεταμέλεια που μετατρέπει την οδύνη σε έγνοια πολύ αργά. Και μη ρωτάς γιατί. Δεν έχει γιατί η ζωή. Αύριο η νέα μέρα θα είναι ίδια κι απαράλλαχτη με την παλιά.………….


 

                                Ferry boat προς Ερέτρια. Όμορφα ήταν όταν φτάσαμε. Φύσαγε ένα αεράκι ήσυχο που δρόσιζε τα πυρωμένα μας μέτωπα.




  Καθώς έπεφτε το βράδυ η μυρωδιά απ' το θαλασσινό αέρα γινόταν όλο και πιο δυνατή!



           Δεκάδες μικρές πυρκαγιές πυρπολούσαν τον ορίζοντα την ώρα που έδυε ο ήλιος


Ώρα δειλινού. Το πορφυρό και το γαλάζιο μ’ ένα ανεπαίσθητο άγγιγμα στο μαύρο και την προσδοκία του φεγγαρόφωτου.


Όμορφη που είναι η θάλασσα με το φεγγαρόφωτο! Κοντοστέκεται για λίγο το φεγγάρι και πετά μια χούφτα χρυσόσκονη στις τράτες! ¨Εε…καλή ψαριάά¨ Είναι η ώρα που οι γοργόνες βγαίνουν να σεργιανίσουν τα παλληκάρια.

                                      
                        Στο βαθύ μπλε της νύχτας, μαγνητίζει η πανσέληνος του Ιούλη σαν φάρος πίσω απ' τα κυπαρίσσια!


               Βραδιάζει! Με την τραμουντάνα του Ευβοϊκού σήκωσαν άγκυρες τα ψαροκάϊκα. Θα γυρίσουν το ξημέρωμα, ποιος ξέρει με τι ψαριά.


                         Λάφυρα της ψαριάς


                               
                            Κύματα φεύγουν κι έρχονται! Σιγανομουρμουρίζει ο φλοίσβος!




                      Αδέσποτη του ήλιου μια αχτίδα παιχνιδίζει με τον άνεμο!

Η άμμος άχνιζε απ' το λιοπύρι, μα.........


                            τα νερά ήταν τόσο καθαρά λες και έγιναν από ακριβό κρύσταλλο.


Της φύσης τα παράξενα! Δέντρα θεμελιωμένα στην αρμύρα της θάλασσας με τις ρίζες και         τ’αντιρρίματα, πλάσματα του νερού, θαρρείς στοιχειά που τα ξέβρασε η θάλασσα.



                     Κάποια πεθαίνουν όρθια.


                             Είναι ¨οι Βαρκαρόλες¨ στην Αμάρυνθο. Ένα έθιμο όπου βαρκάρηδες τραγουδούν παραδοσιακούς σκοπούς του τόπου τους.






Απόγευμα λίγο πριν τον εσπερινό. Άνω Βάθεια. Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου. Μπροστά απ’ το καθολικό, στη σκιά του αιωνόβιου πλάτανου (1200 έτη) ακούσαμε την παράκληση της Παναγιάς του Αυγούστου, από αγγελικές φωνές των μοναχών συλλειτουργούντων με τα άναρχα δοξαστικά των τζιτζικιών. Και στο απολείτουργο κρύο νερό δροσιστικό, καφέ και άρτο ευλογημένο.




Κύμη! Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, κατάντικρυ στο πέλαγος. Εδώ αισθάνεσαι ελάχιστος, νιώθεις την ύπαρξή σου να βαραίνει στον κόσμο της άγνοιας και της φθοράς


       Άλλη μια σελίδα στο βιβλίο της ζωής μου γέμισε τα μάτια και την ψυχή!

     Εύβοια καλοκαίρι του ’23! Κράτησα τη μορφή της ενθύμιο ως το επόμενο ταξίδι!  

Καλό και ήρεμο Φθινόπωρο!

Αννίκας ...δια χειρός


(οι φωτογραφίες είναι από κινητό και ανήκουν στη συλλογή μου)


14 σχόλια:

  1. Και "δια χειρός" Αννίκας, μίλησε η καρδιά και μοιράστηκε τόσο δυνατά αισθήσεις, εικόνες, αναμνήσεις ενός ζόρικου καλοκαιριού που εξακολουθεί να μας πονά...
    Οι φωτό σου μίλησαν από μόνες τους με τις όμορφες λεζάντες!
    Αυτό που αποκομίζω από την ανάρτηση σου, είναι πως η ζωή μας δοκιμάζει και εμείς πρέπει να σταθούμε στο ύψος της με ευγνωμοσύνη και αγάπη!
    Στέλνω πολλά ΑΦιλάκια αγάπης και χαράς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ’ αυτές τις δύσκολες μέρες που ο φακός εστιάζει σε οδυνηρές και πλαστές πραγματικότητες (αλλά ποτέ στην αιτία) ήθελα με δυο λέξεις και εικόνες να παρουσιάσω κι έναν άλλο κόσμο. Αυτόν τον μέσα μας, της αγάπης και της ελπίδας.
      Φιλιά πολλά Στεφανία μου!

      Διαγραφή
  2. Καλώς ήρθες Αννίκα μου!
    Πέρασες υ π έ ρ ο χ α κι αυτό γέμισε τις μπαταρίες που έχεις ανάγκη για το χειμώνα. Όλα τα τα άλλα σκόνη και θρύψαλα, περιβαλλοντικά και εσωτερικά. 'Ολα καλά, όλα ανθηρά!
    Σε φιλώ κι από εδώ
    να έχεις ένα πολύ όμορφο π/σ/κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ήταν καλά Στέλλα μου! Όχι κάτι φανταχτερό. Απλό και λιτό. Εικόνες ήταν, στιγμές πέρα από προγραμματισμούς, που ανακαλύπτεις πίσω απ’ τα υλικά πράγματα. Είναι η ουσία.
      Σε φιλώ! Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  3. Αχ, μού άρεσε αυτό το οδοιπορικό, Αννίκα μου. Το απόλαυσα με όλες μου τις αισθήσεις. Σαν περνάς ένα καλοκαίρι χωρίς σχεδόν καθόλου τέτοιες παραστάσεις, αναζητάς κάθε τέτοιο δημοσίευμα-εξομολόγηση για να ακουμπήσεις τους ανεκπλήρωτους πόθους και στιγμές ενός καλοκαιριού, που για μια ακόμα χρονιά έμεινε ευνουχισμένο, ατελές, μαύρο, άχρωμο.
    Λαχτάρισα με την ομορφιά των στιγμών σου, Αννίκα μου, γλύκανε η ψυχή μου, ομόρφυνε το μάτι μου.
    Αυτό είναι το δώρο και η προσφορά της μοιρασιάς.
    Καλό Φθινόπωρο, καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανάγκη ψυχική αυτό το οδοιπορικό Γιάννη μου. Ανάσα ζωής! Όσο μικρή διάρκεια κι αν έχει το ταξίδι οι εμπειρίες, το βίωμα είναι που μετράει. Καμιά φορά και η νοερή απεικόνιση (μέσω τρίτων) μας οδηγεί σ' αυτό που η ψυχή μας επιθυμεί. Βέβαια σ’αυτήν την περίπτωση το ¨φάτε μάτια ψάρια¨ δεν ανοίγει τους ορίζοντες της σκέψης μας. Πάντα όμως ελπίζουμε. Εύχομαι σύντομα να προγραμματίσεις το δικό σου.
      Καλό φθινόπωρο Γιάννη μου!

      Διαγραφή
  4. Πόσο χαίρομαι που το έζησες! Ευλογημένες στιγμές και υπέροχες φωτογραφίες που απαθανατίζουν τις ομορφιές της Εύβοιας (όση απόμεινε ακόμα άθικτη, γιατί στα βόρεια το τοπίο ήταν αποκαρδιωτικό)...
    Είναι πανέμορφος και γόνιμος τόπος που θα μπορούσε να παράγει τα πάντα και να ευημερεί πλήρως. Κρίμα που κάποιοι προύχοντες την κρατούν επί χρόνια στάσιμη στο όνομα της "ανάπτυξης" και της άνευ όρων εκμετάλλευσης των πόρων της.
    Να είσαι καλά, Αννίκα μου. Καλοπόρευτο το φθινόπωρό σου!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε μια σχολική έκθεση θα γράφαμε για την Εύβοια. Πλούσια βλάστηση, κατάφυτα βουνά που αγγίζουν τη θάλασσα, μαγευτικές παραλίες κλπ…κλπ. Αυτά μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Ναι είναι όμορφος τόπος και κάνουμε ότι μπορούμε για να τον αφανίσουμε.
      Να είσαι καλά Μαρία μου!

      Διαγραφή
  5. Καλώς επέστρεψες λογοτέχνη της καρδιάς μου και άριστε ξεναγέ σε μέρη αγαπημένε που μου έχουν λείψει. Αλλά δυστυχώς σιγά σιγά θα μας λείψει η Ελλάδα ολοκληρη,όπως την ξέραμε, όπως τη λατρέψαμε, όπως τη ζήσαμε στα χρόνια της αθωότητας.Τωρα έχουμε βαλθεί με δικαιολογία την κλιματική αλλαγή να την αφανίσουμε απο προσώπου γης. Κάθε φορά νέα ςκαταστροφής μου ρχεται στο μυαλό το τραγουδι του μεγάλου Κρητικού "εβαλε ο Θεός σημάδι..." Κάθε χρονος και χειρότερος απο τον προηγουμενο και ο φόβος για το επόμενο υπαρκτός και ανησυχητικός. Δεν υπάρχει πια ξενοιασιά, αλλά απογοήτευση, πίκρα, φόβος και μια εκτεταμένη ανασφάλεια για το τι θα φέρει το αύριο.Ολα διαγράφονται ζοφερά. Κια μέσα σ αυτές τις σκέψεις το οδοιπορικό σου με γλυκανε και μου ξαναδωσε ελπίδα, οτι όσο μπορούμε και βλέπουμε τις ομορφιές γύρω μας υπάρχει μια σπίθα που παραμένει αναμένη οχι για το κακό,αλλά για το ξαναζωντάνεμα και την αφύπνιση.
    Χαίρομαι που πήγες στην Κύμη.Τη λατρεύω! Κια το Μοναστήρι είναι τόσο κατανυκτική η ατμόσφαιρά του! Εχω πάει αρκετές φορες,περισσότερο στη γιορτή του Σωτήρος. Νασαι ευλογημένη Αννίκα μου,Καλό Φθινόπωρο νάχουμε καλή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτα να σου πω πόσο χαίρομαι που είσαι εδώ, γνωρίζοντας πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος σου. Αυτό το ταξίδι ήταν ανεφοδιασμός της ψυχής Χαρά μου. Χωρίς συναισθηματικές δεσμεύσεις και μεταπτώσεις αυτές τις διακοπές τις ευχαριστήθηκα. Με ένα, ας πούμε, συγκρατημένο λυρισμό προσπάθησα να εκφράσω αυτό που αισθάνθηκα. Όμορφος τόπος η Εύβοια (όπως κάθε τόπος στη χώρα μας) χωρίς όμως αισιόδοξη ματιά για το μέλλον. Μετέωρη δυστυχώς η βεβαιότητα πως τίποτα απολύτως δεν θα φτιάξει παρ’ όλες τις υποσχέσεις. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Τις συνέπειες δεν θα αργήσουμε να τις δούμε. Δυστυχώς για άλλη μια φορά, βαθιά τραυματισμένοι, καλούμαστε να παλέψουμε για την επιβίωσή μας.
      Για την παρουσία σου και τα καλά σου λόγια σ' ευχαριστώ θερμά και εύχομαι ένα Φθινόπωρο όσο γίνεται ήρεμο και γαλήνιο!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Τι όμορφο οδοιπορικό μας πήγες Ανίκα μου!! ναι ανάγκη έχει η ψυχή να γαληνέψει για λίγο μέσα από τέτοιες αφηγήσεις φωτογραφικές , μεν αλλά τόσο ουσιαστικές!
    Ναι Αννίκα μου έχει ανάγκη η καρδιά, να δει με τα μάτια της ψυχής της πόση ομορφιά μπορεί να κρύβεται γύρω μας φτιαγμένη με απλά, αλλά τόσο σημαντικά, όπως οι ρίζες των δέντρων που τα κρατούν ακόμα όρθια στην άκρη της θάλασσας!
    Υπέροχες όλες οι φωτογραφίες σου!
    Ποτέ δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσσει με την δύναμη και την ομορφιά της η φύση.
    Γαλήνεψε το μέσα μας και χαρήκαμε για σένα που ξέκλεψες στιγμές ξεκούρασης γεμίζοντας τις μπαταρίες σου.
    Σου εύχομαι και του χρόνου να το επιχειρήσεις ξανά με το καλό φίλη μου Να είσαι καλά και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς Αννίκα μου καλο σου ξημέρωμα🌙 και καλό Φθινόπωρο να έχουμε ...την αγάπη μου φιλιαααα!🤗🧡

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις

    1. Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό και πιο όμορφο από αυτό που διαισθάνεται η ψυχή Ρούλα μου! Και είναι φορές που ευγνωμονείς κάποιες αποφάσεις.
      Σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ και εύχομαι και από εδώ καλή ανάρρωση!
      Να είσαι καλά, πάντα με χαμόγελο και αισιοδοξία!
      Την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  7. Ωραία πέρασες, γαλήνια, γέμισε η καρδιά μου φως σαν λύτρωση. Ωραίες φώτο δεί΄χνουν ακριβώς πόση ομορφιά αντίκρυσες. Και τα σχόλια που τις συνοδεύουν αξεπέραστα
    Φιλιά πολλά (καθυστερημένα αλλά ποτέ δεν σε ξεχνώ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν το ¨άφταστο¨ γίνεται εφικτό μπορείς να εξαγοράσεις λίγη ευτυχία Άννα μου! Ας πούμε.......Ναι όμορφα ήταν!

      Διαγραφή