Το παζλ της ζωής

Όλα, μα όλα αλλάζουν. Και χαρές και λύπες και όνειρα και συναισθήματα που σε παρασύρουν μαζί τους, όπως ο άνεμος τα σύννεφα, όπως η βροχή τα φύλλα του φθινοπώρου.
 Και εσύ, για άλλη μια φορά, μουδιασμένος, άδειος, θεατής στο ίδιο έργο που ξέρει πια πολύ καλά την αρχή και το τέλος του.
 Όλα αλλάζουν. Και μέσα μας και γύρω μας, απ’ την μια στιγμή στην άλλη. Κανείς δεν είναι τόσο δυνατός, ώστε να μπορεί ν' αντέξει καταστάσεις που τον πόνεσαν.

Κάποιες φορές αντιστέκεσαι ή τουλάχιστον....προσπαθείς, άλλες φορές λυγίζεις-πόσο βάρος ν’αντέξουν πια αυτές οι πλάτες- πνίγεσαι, γονατίζεις, ουρλιάζεις, μα μόνο εσύ ακούς τη φωνή σου. Μπροστά στους άλλους φοράς το πιο καλό σου χαμόγελο (άσχετα αν σου βγαίνει γκριμάτσα) και προσπαθείς να πείσεις ότι είσαι καλά. Και μέσα σου ματώνεις.
 Γλύφεις σαν σκυλάκι τις πληγές σου προσπαθώντας να τις επουλώσεις, χτίζεις σαν τα σαλιγκάρια το καβούκι σου για να νιώσεις ασφάλεια. Μπάλωμα στο μπάλωμα κι ας ξέρεις πως αυτό δεν αρκεί. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που σε στοιχειώνει. Ο θυμός; Ο φόβος; το βάρος που νιώθεις στο στήθος και σου κόβει την ανάσα; Kαι όσο κι αν προσπαθείς να βρεις απαντήσεις, τόσο βυθίζεσαι στη θλίψη.  Ξημερώνεις, βραδιάζεις, ζεις, περιφέρεσαι με ένα γιατί.
 Γιατί εγώ, γιατί εμείς, γιατί πάλι. ΩΣ ΠΟΤΕ;

  Στη ζωή η κάθε στιγμή είναι μια επιλογή, μια μάχη, ένα ρίσκο. Είναι μια διαδρομή με ανηφόρες, κατηφόρες, λάθη, επιλογές. Είναι ώρες και ώρες που ξοδεύεις στον καμβά ενός ανεκπλήρωτου ονείρου. 
Ένα παζλ που όσο κι αν προσπαθείς, πάντα θα λείπει  ένα κομμάτι για να φτιάξεις  μια εικόνα τέλεια, αρμονική που κανείς και τίποτα δεν θα μπορεί να χαλάσει. Ίσως δεν φτάνει μόνο  η γνώση και η ικανότητα  για να τα καταφέρεις. Ίσως ευθύνονται οι λάθος επιλογές σου,  οι λάθος σκέψεις σου, οι λάθος ενέργειες. 
Μπορείς να τις αλλάξεις, φτάνει να θυμάσαι πως η ζωή δεν είναι τέλεια, η ευτυχία δεν κρατάει για πάντα. Αν όλα γίνονται για κάποιο λόγο, δεν θέλω να τον ξέρω. Άστο και όπως έρθει. 
 Αν έχεις τη δύναμη να το παραδεχθείς έχεις κιόλας φτάσει στο τέλος του παζλ.
 Να θυμάσαι δυνατούς δεν μας κάνουν τα όσα περάσαμε αλλά τα όσα αντέξαμε. Ίσως... δεν θα βρεις ποτέ απαντήσεις. 
Ίσως η ζωή να είναι μόνο αυτό……ένας φόβος και ένα όνειρο. Σίγουρα  όμως αξίζει να προσπαθήσεις να το κάνεις καλύτερο.

               Καλό βράδυ   Αννίκα