Αγ. Δημητρίου

Μεγαλυνάριον Aγ. Δημητρίου

Τὸν μέγαν ὁπλίτην καὶ ἀθλητήν, τὸν στεφανηφόρον, καὶ ἐν μάρτυσι θαυμαστόν, τὸν λόγχῃ τρωθέντα, πλευρὰν ὡς ὁ δεσπότης, Δημήτριον τὸν θεῖον ὕμνοις τιμήσωμεν.

Ο Αγ. Δημήτριος.γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Θεσσαλονίκης,γεννήθηκε περί το 280 μ.Χ και μαρτύρησε το 306 μ.Χ. Σε ηλικία 22 ετών φέρει το βαθμό του χιλίαρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού αρνείται να αποκηρύξει τον Χριστιανισμό και φυλακίζεται. Μαρτύρησε με διάταγμα του Διοκλητιανού

Για τους αγρότες
και κτηνοτρόφους η γιορτή του Αγ. Δημητρίου αποτελεί σημαντικό σταθμό για τις εργασίες τους.Από την ημέρα αυτή αρχίζει η χειμερινή περίοδος, και η πρόνοια επιβάλλει την προμήθεια των χειμερινών εφοδίων.Η γη είναι έτοιμη για σπορά και τα κρασιά είναι ήδη έτοιμα.

Ρώσοι και Σλάβοι για τη γιορτή του Αγ. Δημητρίου τον Οκτώβρη

Η γιορτή του Αγίου Δημητρίου σηματοδοτεί γι' αυτούς, όπως και για τους Έλληνες, το τέλος του καλοκαιριού και την αρχή του χειμώνα.

«Έρχεται ο Άγιος Δημήτριος (Mitrovdan) καβάλα στο άσπρο άλογο» λέει μια σερβική παροιμία.

Οι Ρώσοι λένε: 

«Τη μέρα του Αγίου Δημητρίου ο χειμώνας σκαρφαλώνει στο φράχτη» 

ενώ οι Βούλγαροι λένε πως την ημέρα αυτή « ο μπάρμπα-Δημήτρης τινάζει τα άσπρα γένια του και από αυτά πέφτει το πρώτο χιόνι». 

Στους Ουκρανούς και τους Λευκορώσους, μετά του Αγίου Δημητρίου σταματούσαν οι προξενιές. 

Σέρβοι και Βούλγαροι θεωρούν προστάτη των σπιτιών από ποντίκια και φίδια το «μαθητή» του αγίου Νέστορα, που σύμφωνα με το θρύλο σκότωσε το δράκοντα από τον οποίο έβγαιναν τα ποντίκια, τα φίδια και άλλα χθόνια ζώα. 

Στη Βουλγαρία λένε: 

Η ημέρα του Αγίου Δημητρίου «λύνει και δένει», επειδή η ημέρα αυτή σηματοδοτούσε τη λήξη των καλοκαιρινών συμφωνιών, την πληρωμή των εργατών από τους εργοδότες, την εξόφληση χρεών και εργατών για τη μισή χρονιά και το κλείσιμο νέων συμφωνιών για την επόμενη περίοδο. 

(Πηγές: 1. Εφημερίδα «Απογευματινή»,25/9/04, 2. «Λαογραφικό Ημερολόγιο» της Αικ. Τσοτάκου-Καρβέλη