Κάλαντα Πρωτοχρονιάς από τις Αλησμόνητες Πατρίδες

 " Να τα πούμε; "

               Όταν η παράδοση παραμένει ζωντανή και αναλλοίωτη στο χρόνο και στις καρδιές μας

Άγιος Βασίλης έρχεται  Γενάρης ξημερώνει

Βασίλη μ’ πούθεν έρχεσαι κι απούθε κατεβαίνεις
Από τη μάνα μ’ έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω

να πα να μάθω γράμματα, να πω την αλφαβήτα.

Και στο ραβδί π’ ακούμπησε, χλωρά χορτάρια βγάζει

κι απ’ κάτ’ τα χλωροβλάσταρα, περδίκια φωλιασμένα

δεν είν’ περδίκια μοναχά, ήταν και περιστέρια.

Τα περιστέρια πέταξαν, πάνε στην κρύα βρύση

παίρνουν νερό στα νύχια τους και χιόνι στα φτερά τους

να λούσουν τον αφέντη τους, ν’ αγιάσουν την κυρά τους.

Και εις έτη πολλά.

  πηγή:  http://www.domnasamiou.gr

                                                               ΦΑΝΑΡΙ  ΘΡΑΚΗΣ

Άι Βασίλης έρχεται από το Σταυροδρόμι........

Υπάρχει ο Αι Βασίλης;

(Σημείωμα του εκδότη Francis P. Church, New York Sun, 1897)

Είμαι 8 χρόνων. Μερικοί από τους μικρούς μου φίλους λένε ότι δεν υπάρχει Αη-Βασίλης. Ο μπαμπάς μου λέει «Αν το βλέπεις στον ήλιο, υπάρχει». Παρακαλώ, πείτε μου την αλήθεια, υπάρχει ο άγιος Βασίλης;    Virginia O’Hanlon 

Βιρτζίνια, οι φίλοι σου κάνουν λάθος. Έχουν επηρεασθεί από τον σκεπτικισμό της εποχής μας. Δεν πιστεύουν παρά μόνο ότι βλέπουν.

Ναι, Βιρτζίνια, ο άγιος Βασίλης υπάρχει. Υπάρχει όπως σίγουρα υπάρχει η αγάπη,

Χριστούγεννα

                                            Χρόνια Πολλά με υγεία, αγάπη, χαμόγελα και αισιοδοξία
                                                                       
                                                                                  Αννίκα

Tα Χριστούγεννα στα μάτια των παιδιών

Δεν υπάρχει τιποτα πιο θλιβερο σ’ αυτόν τον κόσμο, απ’το να ξυπνάς το πρωϊ των Χριστουγέννων και να μην είσαι παιδί (Erma Bombeck)

Είναι αλήθεια, τα Χριστουγεννα αρέσουν σε όλους, όμως η αθωότητα  της παιδικής ψυχής δίνει άλλο νόημα στα χριστουγεννα.  Είναι το όνειρο, είναι η προσμονή, είναι η μαγεια  που  κάνουν τα Χριστουγεννα ξεχωριστά  στα μάτια των παιδιών.

Ήταν Άνθρωπος

Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα. Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν.... από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δεν σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα.

Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή. Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε.

Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δεν φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στο χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό
 Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι, σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα

Ένα δημιουργικό απόγευμα

Στο δικό μας σπίτι χιόνισε! Για να ακριβολογούμε όχι στην αυλή, αλλά πάνω στο τραπέζι. Έτσι τα μικρά χιονανθρωπάκια φόρεσαν τα σκουφάκια τους και παρά τις αντιρρήσεις της μαμάς τους είπαν να το διασκεδάσουν. Όταν κουραστούν μπορούν να αράξουν σε μια γωνίτσα ή και πάνω στο χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Για την κατασκευή τους θα χρειαστείτε:  εκτός από διάθεση και φαντασία, μπάλες από φελιζόλ (στρογγυλές ή σε σχήμα αυγού) για το σώμα και μικρότερες για το κεφάλι, μικρά ρολάκια χαρτιού για τα χεράκια και τα ποδαράκια που θα κολλήσετε με πιστολάκι σιλικόνης και κάλτσες ή τσόχα για να τα ντύσετε,... καλή επιτυχία.

Mε ρολό από χαρτί κουζίνας

  Τα ρολά από το χαρτί της κουζίνας που τελείωσε είναι ιδανικά για να φτιάξετε εύκολα χριστουγεννιάτικες κατασκευές που θα στολίσουν μια γωνιά του σπιτιού σας. Απλά στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που διαθέτετε πάρτε μαζί σας βοηθό τη διάθεσή σας και αφήστε τη φαντασία σας να δημιουργήσει. Τα οφέλη από μια χειροποίητη κατασκευή είναι πολλαπλά. Πέρα από τις στιγμές χαλάρωσης, ο τρόπος σκέψης να συνδυάσετε υλικά και χρώματα, θα σας συναρπάσει.Το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει και θα ενισχύσει την αυτοπεποίθησή σας. Πιστέψτε στη δύναμη που έχετε κι αφήστε στην άκρη τα "δεν μπορώ" Η ανακάλυψη ότι μπορείτε να τα καταφέρετε είναι συναρπαστική, η πρόκληση  είναι υπέροχη αφού το όποιο δημιούργημα θα είναι απ' τα χεράκια σας.  Τολμήστε το! Θα δείτε!

Κόψτε τα ρολά στο ύψος που θέλετε.

Οκτώβρης

Καλό Μήνα

 Τι παλιόκαιρος σήμερα .......Βρέχει απ' το πρωί...Δεν ξέρω γιατί αλλά η νοσταλγία έχει το άρωμα της βροχής
Αλκυόνη Παπαδάκη

Ο ουρανός σήμερα είναι ασυννέφιαστος, ολογάλανος και ο ήλιος λάμπει και θερμαίνει σαν καλοκαιριάτικος. Κοιτάζοντας έξω από το ανοιχτό παράθυρο, θα μπορούσα να γελαστώ και να νομίσω, πως ο ημεροδείκτης τρελάθηκε. Μα οι φωνές, που ακούω από το δρόμο, με πείθουν πάλι, πως είναι Οκτώβρης.


Γρηγόρης Ξενόπουλος: Φθινόπωρο. 

Διάπλασις των παίδων, 1920

Με διάθεση περισυλλογής και πνευματικής δημιουργίας 

                           Καλό Μήνα....Αννίκα

Κατασκευές με αλευρόκολλα

Oι πιο αγαπημένες φιγούρες για τα Χριστούγεννα είναι τα χιονανθρωπάκια. Απλές  και εύκολες,  με οποιοδήποτε υλικό και κόστος (ανάλογα με την κατασκευή ) μικρό έως ελάχιστο. Χιονανθρωπάκια με Fimo (που όμως κοστίζουν) με Felt, με κάλτσα, με Air Dry πηλό, με ζύμη, με γυαλί....με ό,τι τελος πάντων σας αρέσει.

Μια εύκολη κατασκευή για να φτιάξετε χιονανθρωπάκια είναι με αλευρόκολλα. Θα χρειαστείτε ένα μπαλόνι,
χαρτί εφημερίδας, ακρυλικά χρώματα και κατ' επιλογήν ύφασμα ή κορδέλες.

Φθινόπωρο

 Έπειτα ήρθε το φθινόπωρο· ένα ήρεμο φθινόπωρο με μέρες στη σειρά ασυννέφιαστες, χλιαρές και απάνεμες. Οι λόφοι άπλωναν βιολέτινοι με τ' ανθισμένα ρείκια στις πλαγιές. Πέρα οι γιαλοί αλλού μενεξεδένιοι αλλού τριανταφυλλοί. Οι βράχοι σε σχήματα που άλλαζαν παράξενα κάθε στιγμή κρεμιόνταν σαν ανάεροι στα νερά. Οι αμμουδιές χρυσοφεγγίζαν κάτω σαν παρδαλά πανιά απλωμένα στο ακρογιάλι. Ένα φως απαλό και διάφανο, που έμοιαζε σα να ήταν καθρέφτισμα κατιτίς άυλου, έτρεμε στον αέρα και στη γη.

 Άκουαν τους σπίνους που λαλούσαν το σιγαλό σκοπό τους στα κλαδιά, τους μικρούς σπουργίτες που ψιθύριζαν στα θάμνα, τους μακρινούς, κομμένους ήχους που φτάνουν πάντα αόριστοι και μελαγχολικοί από την ερημιά και γεμίζουν τη σιγή με κάποια ανησυχία.

Κάτω οι ανεμώνες έσκαζαν πλήθη πολλά στη γη και πλούμιζαν με τόνους ωχρορόδινους το σκούρο χώμα. Τόνοι νεκροί, κιτρινωποί, χαλκοί γλιστρούσαν εδώ και 'κει στους πράσινους ακόμα θάμνους και στα κλαδιά, όπου κοκκίνιζαν ζωηρά τα κούμαρα.

Και ολόγυρα στους λόφους και αντίκρυ στο ορθόβραχο βουνό και απάνω στο γλαυκό και κάτω στη ροδισμένη θάλασσα άπλωνε τη χλιαρή γαλήνη του  αργό και φωτεινό το φθινόπωρο.

Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ (1868-1920)  Φθινόπωρο (απόσπασμα)

πηγή: Google

 Είναι μια θλίψη το φθινόπωρο καθώς αδειάζουν οι ακρογιαλιές και το νησί ερημώνει· και μένει μόνη η ψυχή με τ’ άγριο πέλαγο. Πώς να παλέψει με τις άδειες Κυριακές την ερημιά των βράχων και της θάλασσας, με τις κουρούνες που το δειλινό στην αποβάθρα κρώζουν.

 (Από τη συλλογή «Ο ευτυχισμένος καιρός επέρασε», 1979 –συγκεντρωτική έκδοση «Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2004)    Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/to-fthinoporo-ton-poiiton/ ]

 Φθινόπωρο ήσυχο, αφηρημένο – τα φύλλα θα ’λεγες πέφτουν από μιάν άλλη ζωή και μόνο τα χρυσάνθεμα επιμένουν, σαν τις πλάνες μας. 

Από τη συλλογή «Εγχειρίδιο ευθανασίας», Κέδρος 1979 –συγκεντρωτική έκδοση «Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/to-fthinoporo-ton-poiiton/

Είδα έναν απλό άνθρωπο να στέκεται στη μέση του δρόμου, μέσα στη βροχή. Είχε το πρόσωπό του σηκωμένο προς τον ουρανό και το νερό του Θεού έπεφτε πάνω στα μάγουλά του τα' αργασμένα από το λιοπύρι.

 -Έ, μπάρμπα, του φώναξα, θα γίνης μουσκίδι!

 Εγύρισε σιγά-σιγά το κεφάλι του και με κοίταξε ήσυχα. Τότες είδα πως χαμογελούσε φιλικά προς τον ουρανό.

 Εσήκωσε το χέρι του και μούδειξε ψηλα. Είπε:

 -Είδες; Βρέχει.

 Χαμογελούσε ακόμα και εγώ μόλις κατάλαβα τη σπουδαία είδηση.

Στρατής Μυριβήλης: Φθινόπωρο. Χρονογράφημα Εφημερίς Πρωϊα 

πηγή:Homo Universalis

Καλό Φθινόπωρο          Αννίκα

Συνταγές που δεν τρώγονται

Οι χειροποίητες κατασκευές –το είπαμε- είναι μεράκι. Οι εύκολες κατασκευές που δεν απαιτούν ιδιαίτερη δεξιότητα και κόστος υλικών είναι ακόμη καλύτερες. Μια εφαρμογή του papier- mache ιδιαίτερα για όσες «δεν το έχουν με τη ζύμη και τη διαμόρφωσή της» είναι η επικόλληση μικρών κομματιών χαρτιού πάνω σε οποιοδήποτε αντικείμενο σαν βάση-καλούπι (φρούτο, μπολ, μπαλόνι, φελιζολ κλπ )                                   

Ας γυρίσουμε στην εποχή που δεν υπήρχαν οι κόλλες από βινύλιο….. η UHU, η LOGO, η ATLACOLL.. κλπ και λίγο αλευράκι με νερό έκανε μια χαρά τη δουλειά του. Καλά καταλάβατε, ο λόγος για την αλευρόκολλα. Συνταγές για την παρασκευή της  άπειρες στο διαδίκτυο. Εδώ θα σας δώσω μια εφαρμογή της που τη βρήκα έξυπνη, πρωτότυπη  και εύκολη. 

Θα χρειαστείτε:

Του Αυγούστου το φεγγάρι

Φεγγαράδα

Τόσα μαλάματα ακριβά, πως σπάταλα ασημώσαν τη γλύκα του Ιόνιου στη μαγεμένη γαλανή

του Αυγούστου τη νυχτιά!

Και τα πυκνόφυλλα κλαδιά βουτάνε τη σκιά τους στο γαληνό το πέλαγο, τ’ ασημογεννημένο.

Πως σμίγουν το τραγούδι τους το θρόισμα κι ο φλοίσβος!

Πως γαληνεύουν οι ψυχές! Βουβαίνονται κι οι πόνοι.

Πόσο ευφραίνεται η θωριά που αχόρταγα αρμενίζει με μάτια-αστέρια ολόφωτα στο απέραντο του Άπειρου!

Ηρώ Δημοπούλου: Εξέλιξη (εκδ. Γαβριηλίδη)

Το κάδρο του φεγγαριού

Κρέμεται στο στερέωμα

Ολόφωτο κι αέρινο

Ξέχειλο απατηλές υποσχέσεις

Ρομαντικά όνειρα και μυστήριο.

Πως ταξιδεύει η ψυχή μου

Στους αθέατους κόσμους του

Ηρώ Δημοπούλου   Εξέλιξη

Αύγουστος

O  Αύγουστος ήταν για μένα, όταν ήμουν παιδί, κι είναι ακόμα, ο πιο αγαπημένος μου μήνας· αυτός φέρνει, μαθές, τα σταφύλια και τα σύκα, τα πεπόνια, τα καρπούζια· τον ονομάτισα Άγιον Αύγουστο· αυτός ο προστάτης μου, έλεγα, σε αυτόν θα κάνω την προσευκή μου· όταν θέλω τίποτα, από αυτόν θα το ζητώ, κι αυτός θα το ζητήσει από το Θεό, κι ο Θεός θα μου το δώσει. Και μια φορά πήρα νερομπογιές και τον ζωγράφισα.................

Από τη στιγμή που τον ζωγράφισα και στερέωσα το πρόσωπο του, στερεώθηκε και μέσα μου η εμπιστοσύνη μου σε αυτόν, και κάθε χρόνο τον περίμενα να 'ρθει, να τρυγήσει τ' αμπέλια της Κρήτης, να πατήσει τα σταφύλια και να κάμει το θάμα του, να βγάλει από τα σταφύλια κρασί. Γιατί, θυμούμαι, το μυστήριο τούτο με τυράννησε πολύ —πώς μπορεί να γίνει το σταφύλι κρασί· μονάχα ο Αγιος Αύγουστος μπορούσε να κάμει ένα τέτοιο θάμα.

Νίκος Καζαντζάκης:  απόσπασμα από το μυθιστόρημα Αναφορά στο Γκρέκο (Δ κεφάλαιο, ο γιός )

Αύγουστος

                                             Καλό Μήνα

Έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία....

Ιούλιος

Άσπρισαν τα μαλλιά μας,..μα σαν να μη μας άγγιξε ο χρόνος, ακόμη περιμένουμε μια πανσέληνο, με εκείνη την εφηβική ζωντάνια των δεκαοκτώ,  όταν κάναμε όνειρα και  ελπίζαμε σε μια νύχτα  που μυρίζει γιασεμί, αγιόκλημα κι αρμύρα, περιμένοντας ένα ολόγιομο φεγγάρι να φωτίσει το δρόμο μας, κάνοντας πάντα την ίδια ευχή. 

Μέχρι την επόμενη πανσέληνο να είστε καλά...Αννίκα

Γιάννης Ρίτσος

                                                                 Βρες Χρόνο

                                     Βρες χρόνο για δουλειά -αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.

                                     Βρες χρόνο για παιχνίδι -αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.

                                      Βρες χρόνο για διάβασμα -αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.

                                        Βρες χρόνο να είσαι φιλικός -αυτός είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.

                                       Βρες χρόνο για όνειρα -αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ΄αστέρια.

                                      Βρες χρόνο ν΄αγαπάς και ν΄αγαπιέσαι -αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.

     Βρες χρόνο να γελάς -αυτό είναι η μουσική της ψυχής.

                                        Βρες χρόνο να είσαι παιδί -για να νιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.

                                     
                                                            Γιάννης Ρίτσος

Ιούνιος

 Ο Θεριστής

Ο Κερασάρης

  Ο Ορνιαστής (στην Άνδρο και Ρινιστής στην Πάρο, λόγω των ώριμων σύκων)

Ο Αϊ-Γιαννίτης

Ο Ριγανάς

 Όπως κι αν λέγεται Καλώς να ορίσει..........Καλό Μήνα

Mάνα μητέρα μαμά

14 του Μάη. Μια ιδιαίτερη μέρα για όλους. Μια μέρα αφιερωμένη στις μητέρες όλου του κόσμου, στο πιο αγαπημένο και το πιο ιερό πρόσωπο της ζωής μας. Στις μητέρες που μας μεγάλωσαν και μας στήριξαν διαπλάθοντας το χαρακτήρα και την προσωπικότητά  μας, δίνοντάς μας ανιδιοτελή αγάπη, στοργή, ασφάλεια, εμπιστοσύνη και προοπτικές για καλύτερη ζωή. Ο εορτασμός της αποτελεί ελάχιστο δείγμα ανταπόδοσης, σεβασμού, αγάπης και αναγνώρισης για την ανεκτίμητη προσφορά της στην οικογένεια. Είναι  δύσκολο να μιλήσει κανείς για ένα θέμα για το οποίο έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία, χιλιάδες κείμενα. Στέκομαι σε κάποια που σημάδεψαν τα πρώτα εφηβικά μας χρόνια. Τότε που επηρεασμένoι από επαναστατικές ιδέες και πιστεύω, ταυτιζόμασταν και συμπάσχαμε  με τους ήρωες, τότε που νιόβγαλτα πουλάκια δοκιμάζαμε τις φτερούγες μας για να κατακτήσουμε τον κόσμο, τότε που ο Καζαντζάκης, ο Λουντέμης, η Διδώ Σωτηρίου, ο Ντοστογιέφκι, ο Τολστόι, ο Γκόρκι, η Μπάκ και δεκάδες άλλοι κλασσικοί έντυναν τα βιβλία τους με πάθος και όραμα με λέξεις και εικόνες που παρόλο που αναφερόταν σε «άλλους καιρούς και άλλα ήθη»  έμειναν ζωντανές στην καρδιά μας μέχρι σήμερα. 

Ένα μικρό αφιέρωμα σε όλες τις μανάδες, τις υπομονετικές, τις ήρεμες ή τις οξύθυμες, τις τρυφερές, τις λιγομίλητες,............

Mάϊος

Ματωμένη Πρωτομαγιά

Οι ματωμένες Πρωτομαγιές του 1936 (Θεσσαλονίκη) και του 1944 (Σκοπευτήριο Καισαριανής) ήταν σταθμοί όχι μόνο για το εργατικό κίνημα αλλά και για την νεοελληνική ποίηση.  Διακόσια παλληκάρια. Ο επίλογος της ζωής τους γράφτηκε στον τοίχο στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. 

Ο πρώτος νεκρός τον Μάη του 1936.......στη Θεσσαλονίκη ήταν ένας 25χρονος αυτοκινητιστής  Η χωροφυλακή πήρε εντολή, απ’ την κυβέρνηση Μεταξά, να πατάξει με κάθε μέσο τους διαδηλωτές με αποτέλεσμα τον θάνατο 12 εργατών μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Μάη. Η εικόνα της μάνας του νεκρού παληκαριού

που θρηνεί το γιό της στη μέση του δρόμου, συγκλονίζει τον Γιάννη Ρίτσο. Η πέννα του «πήρε

Ημέρα της Γης

ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ

Η ομορφιά που γεννιόταν και πέθαινε.

 Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα μικρό μαύρο σποράκι παπαρούνας, που ζούσε στριμωγμένο, μαζί με τ’ άλλα αδέρφια του, μες στην κοιλιά της μάνας του. Μια μέρα του καλοκαιριού, η μάνα τους, αφού έχασε και το τελευταίο κόκκινο πέταλό της, πέθανε ήσυχα, όπως ήσυχα είχε ζήσει όλη τη ζωή της. Δεν πέρασε πολύς καιρός και η κοιλιά της, ξεραμένη απ’ τον ήλιο, έσκασε, κι από μέσα της τινάχτηκαν τα ελάχιστα μαύρα σποράκια κι έπεσαν στο χώμα.

 Το χώμα, όπως ξέρετε, το καλοκαίρι είναι στεγνό και σκληρό και τα σποράκια δεν μπορούσαν

Ημέρα της Γης(2)

Παγκόσμιες μέρες

                                                         Stepan Kolesnokoff (1879-1955)

 ΑΜΑΛΙΑ ΤΣΑΚΝΙΑ                

 Νοσταλγία 

Θα πρέπει νά ’ταν όμορφα τα χρόνια που το χιόνι έπεφτε στην ώρα του, έλιωνε στην ώρα του και τα ρυάκια πότιζαν με τη σειρά τους τα φτωχικά μας περιβόλια. Τώρα μπερδεύτηκαν οι εποχές, ο χρόνος θρυμματίστηκε το νερό στεγνώνει αμέσως όπου ν’ αγγίξει, τα πηγάδια θεόξερα σκοτεινά,.............. 

  Απόσπασμα από τη συλλογή  Αφύλαχτη διάβαση (1978)˙

 Η ελληνική ποίηση του 20ού αιώνα. Μια συγχρονική ανθολογία,

 επιμ.- ανθολόγ. Ευριπίδης Γαραντούδης, Μεταίχμιο, Αθήνα 2008

Πηγή: Λογοτεχνία και Οικολογία Β Γυμνασίου

                                                             

Μεγάλο Σάββατο-Ανάσταση

Ο Σταυρὸν υπομείνας 

και τον θάνατον καταργήσας 

και αναστὰς εκ των νεκρών, 

ειρήνευσον ημών την ζωήν, Κύριε, 

ως μόνος παντοδύναμος.

Τον λίθον θεωρήσασαι 

αποκεκυλισμένον 

αι μυροφόροι έχαιρον· 

είδον γαρ νεανίσκον 

καθήμενον εν τω τάφῳ 

και αυτὸς ταύταις έφη· 

Ιδοὺ Χριστὸς εγήγερται· 

 

Ανάσταση.

Τα σήμαντρα χτυπούν.

Κι όλα τα δένδρα ανθίζουν πέρα ως πέρα.

Στον κόσμο αυτό ας μάθουν ν᾿ αγαπούν
όσοι το μίσος έσπειραν κι ας πουν
«Χριστός Ανέστη ετούτη την ημέρα».

Στέλιος Σπεράντσας (Σμύρνη 1888 – Αθήνα 1962)

Στέλιος Σπεράντσας – Ποιήματα: πηγή Google

Χριστός Ανέστη- Χρόνια Πολλά

Αννίκα

Μεγάλη Παρασκευή

Πάντα την Μεγάλη Παρασκευή

νά ’σαι μόνος σαν τον Χριστό,

προσμένοντας το τελευταίο καρφί, το ξύδι, την λόγχη,

τις ζαριές να ακούς ατάραχα

στο μοίρασμα των υπαρχόντων σου,

τις βλαστήμιες, τις προκλήσεις, την αδιαφορία.

Μεγάλη Πέμπτη

Αυτός που κρέμασε τον ήλιο

στο μεσοδόκι τ' ουρανού

κρέμεται σήμερα σε ξύλο

Ίλεως Κύριε γενού!........

Νίκος Γκάτσος

Kαθ' οδόν προς τον Γολγοθά

Μαχαίρι μου κάρφωσε στην καρδιά

εκείνη η επιγραφή "Εδώ στεκόταν η Μητέρα Του"

Κώστας Μόντης: Σύγχρονη ελληνική ποίηση

Κυριακή των Βαϊων

Ο έχων θρόνον ουρανόν και υποπόδιον την γην, ο του Θεού Πατρός Λόγος και Υιός συναϊδιος επί πώλου αλόγου εμετρίασε σήμερον, εν Βηθανία ελθών, όθεν παίδες Εβραίων κλάδους χερσί κατέχοντες ευφήμουν φωνή`Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος Βασιλεύς του Ισραήλ....Ήχος πλ. β'

Χριστέ μου, βοήθησέ με να μάθω την ορθογραφία της λέξης « αγαπώ», την ορθογραφία των λέξεων Ταπεινοσύνη, Αθωότητα, Υπομονή.

Για να υπομείνω τα βάσανα της ζωής. Όπως υπόμεινες Εσύ το μαρτύριο του σταυρού. Για να μπορώ να ψαλιδίζω το πλέγμα του σκότους, την επηρμένη λάμψη των καθρεφτών. Για να μπορώ να ελπίζω, σ’ ένα φως Αναστάσιμο.

Τάκης Βαρβιτσιώτης ( Αιολ.Γραμ.170) Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση

Παιδικό βιβλίο

                                                   

To διάβασμα,ιδιαίτερα για τα παιδιά, δεν θα πρέπει να είναι καταναγκαστική εργασία, αλλά ευχαρίστηση και το βιβλίο θα πρέπει να είναι βοηθός και συνοδοιπόρος των παιδιών στο ταξίδι της ζωής τους. Σημαντικό είναι να μάθουμε στο παιδί πως να διαβάζει και εξ ίσου σημαντικό να σεβόμαστε τις ανάγκες του, τα συναισθήματά του, βοηθώντας το να καταλάβει πως το βιβλίο είναι ένας φίλος

Ένας πολύτιμος φίλος που καλλιεργεί τη φαντασία του, ανοίγει διάπλατα του ορίζοντές του, βελτιώνει το λεξιλόγιό του, συμβάλλει στην ωρίμανση της σκέψης του, βοηθά στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του, ψυχαγωγεί και ενημερώνει.

Ένας φίλος που βοηθά να ανακαλύψει κανόνες και αξίες της ζωής, όπως την αλήθεια, τη φιλία, τη δικαιοσύνη, την ευγνωμοσύνη, την αγάπη. Θα πρέπει να κάνουμε το παιδί να αγαπήσει το διάβασμα και τη λογοτεχνία και να δει το βιβλίο σαν ένα παιχνίδι γνώσης και ψυχαγωγίας.

Αν θέλουμε να φτιάξουμε έναν κόσμο καλύτερο από το σημερινό, πρέπει να αρχίσουμε απ’ το παιδικό βιβλίο»- Iella Lepman γερμανίδα συγγραφέας

 

Σίγουρα υπάρχουν χιλιάδες χιλιάδων βιβλία, με φανταχτερά, ελκυστικά εξώφυλλα, με ενδιαφέρον περιεχόμενο, με έμπνευση και λογοτεχνική συνείδηση.

Με αφορμή την παγκόσμια μέρα παιδικού βιβλίου, θα σταθώ σε ένα  βιβλίο, από τα πιο συγκινητικά, τα πιο ποιητικά, τα πιο όμορφα  που σε καθηλώνει με τους στίχους και σε ταξιδεύει με τις υπέροχες εικόνες του. Μια γλαφυρή αφήγηση σαν γράμμα αποχαιρετισμού από ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο που έχει φύγει από τη ζωή. Ο τίτλος : Άφησα την ψυχή μου στον άνεμο

Ένα θέμα δύσκολο. Πώς να μιλήσεις αλήθεια στα παιδιά για μια τόσο σημαντική απώλεια, για τον άνθρωπο που ήταν πάντα εκεί δίπλα τους. Τον παππού. Ο γονιός και ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνουν αυτό το δύσκολο ρόλο, που πάντα με μια ιστορία γλυκαίνει τον πόνο, αποκοιμίζει τη θλίψη και  γαληνεύει  την ψυχή. Τα συναισθήματα ξεχειλίζουν και όλες οι όμορφες στιγμές γίνονται αναμνήσεις. "Άραγε θα ξαναδώ τον παππού;" Ήταν η ερώτηση ενός μαθητή νηπιαγωγείου. Να λοιπόν που αυτό το βιβλίο γίνεται πολύτιμο βοήθημα για γονείς και εκπαιδευτικούς για την αντιμετώπιση της απώλειας του παππού. Το βιβλίο απαντά σε ερωτήματα και ανησυχίες με έναν μοναδικό τρόπο και δίνει αφορμή για ένα γράμμα απάντηση από το παιδί στον παππού. Ο γραπτός λόγος πάντα βοηθά να εξωτερικεύονται συναισθήματα που δύσκολα εκφράζονται με λόγια. Ένα βιβλίο για την πιο όμορφη, την πιο δυνατή αγάπη, γεμάτο όμορφες στιγμές και νοσταλγία για ένα τόσο ξεχωριστό πρόσωπο, τον παππού.

Οι εποχές θα συνεχίσουν να διαδέχονται η μια την άλλη και θα έρθουν κι άλλα καλοκαίρια. Με την ίδια σειρά πάντα μετά την Άνοιξη. Και τα λουλούδια πάλι θ’ ανθίσουν … το χαμόγελο δεν θα λείψει και τα αστέρια θα εξακολουθούν να λάμπουν. Η ζωή κάνει τον κύκλο της και τη λύπη θα ακολουθήσει η χαρά. Έτσι το χαμόγελο πάλι θα σχηματιστεί στα χείλη και οι αναμνήσεις θα κρατούν πάντα ζωντανή τη μνήμη.

"Δε θα’ μαι εγώ αυτός που θα σου προσφέρει ζαχαρωτά,

αλλά στη μνήμη σου έχω αφήσει  άλλη γλύκα.

Δοκίμασε τη ζωή,

Ρούφηξε  τη μέχρι το μεδούλι.

Όσο για μένα, έχω αφήσει την ψυχή μου στον άνεμο.

Νιώθω πιο ελαφρύς τώρα.

Μπορώ να ταξιδεύω κάθε στιγμή, να έρχομαι, να φεύγω – είναι τόσο διασκεδαστικό!

Δεν μπορείς να με πιάσεις.

Δεν μπορείς να με κρατήσεις.

Αλλά, όταν κλείνεις τα μάτια σου, θα μπορείς πάντα να με αισθάνεσαι''

Μέσα σ’ αυτό το βιβλίο υπάρχει μια χούφτα αθάνατων σπόρων.

Τους φυτεύουμε, τους βλέπουμε να γεννιούνται, 

να μεγαλώνουν, να μη χάνονται ποτέ...


 Τίτλος: Άφησα την ψυχή μου στον άνεμο

Τίτλος πρωτότυπου: J’ ai laisse mon ame au vent

Συγγραφέας: Roxane Marie Galliez

Εικονογράφος: Eric Puybaret

Σειρά: Παιδική βιβλιοθήκη

Εκδόσεις: Λιβάνη 2015

ISBN: 978-960-14-43004-1

   Πηγή: Εlniplex. com/

Απρίλης

Καλό  Μήνα

   O Πειρασμός.

Έστησ' ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη

κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα.

Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους

ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.

Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα

χύνονται μες στην άβυσσο τη μοσχοβολισμένη΄

και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους

κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους

τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.

Διονύσιος  Σολωμός: Από το ποίημα Ελεύθεροι Πολιορκημένοι

Του Εαυγγελισμού

"Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί Σε και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι, διό και το γεννώμενον  Άγιον κληθήσεται Υιός Θεού….Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου"

Με μιας ανοίγει ο ουρανός, τα σύγνεφα μεριάζουν,

οι κόσμοι εμείνανε βουβοί, παράλυτοι κοιτάζουν.

Μια φλόγα αστράφτει... ακούονται ψαλμοὶ και μελῳδία...

Πετάει εν᾿ άστρο... σταματά εμπρὸς εις τη Μαρία...

«Χαίρε της λέει αειπάρθενε, ευλογημένη χαίρε!

ο Κύριός μου είναι με σε. Χαίρε Μαρία, Χαίρε!»

Επέρασαν χρόνοι πολλοί... Μια μέρα σαν εκείνη

αστράφτει πάλι ο ουρανός... Στην έρμη της την κλίνη

λησμονημένη, ολόρφανη, χλωμὴ κι απελπισμένη,

μια κόρη πάντα τήκεται, στενάζει αλυσωμένη.

Τα σίδερα είναι ατάραγα, σκοτάδι ολόγυρά της.

η καταφρόνια, η δυστυχιὰ  σέπουν τα κόκαλά της.

Τρέμει με μιας η φυλακὴ και διάπλατη η θυρίδα

φέγγει κι αφήνει και περνά εν᾿ άστρο, μιαν αχτίδα.

 Ο άγγελος εστάθηκε, διπλώνει τα φτερά του...

«Ξύπνα, ταράζου, μη φοβού, χαίρε, Παρθένε, χαίρε.

Ο Κύριός μου είναι με σε, Ελλὰς ανάστα, χαίρε».

Στίχοι από το ποίημα Ευαγγελισμός-Ελληνισμός του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

Χρόνια Πολλά.......Αννίκα

Εικοσιπέντε του Μαρτιού

Η Επανάσταση του 1821 μέσα από το Δημοτικό τραγούδι και τη ζωγραφική

                                  Η Έξοδος του Μεσολογγίου- Θεόδωρος Βρυζάκης

Χιλιάδες τούρκοι ζώνουνε το έρμο Μεσολόγγι.

Κι’ ως τώρα ακόμη τραγουδούν οι πλαϊνοί του λόγγοι.

«Παράδωσε μας τα κλειδιά γίνου δικό μας  πάλι»

κι’ εκείνο λέει: Τάδωκα στα χεριά του Καψάλη.

Χιλιάδες τούρκοι ζώνουνε το κάστρο ένα μηνά.

Κι’ αυτό παλεύει αδιάκοπα μ’ αρρώστεια και με πείνα.

Δεν παραδίδει τα κλειδιά , πασά δεν προσκυνάει

κι ας λιγοστεύη το ψωμί, κι ας σώνεται τ’ αλεύρι.

…………………………………………………………………….

 Και σώθηκε όλο το ψωμί, και σώθηκε τ’ αλεύρι…

Μαύρο γιουρούσι κάνανε τη νύχτα το Λαζάρου…

Οι Τούρκοι τους καρτέραγαν, κρυμμένοι στα χαντάκια,

Σκότωσαν γυναικόπαιδα, χάλασαν το γεφύρι,

 πηγή:   http://www.psagiosilias.gr/history-dhmotiko.htm

Πασχαλινές Λαμπάδες

Λαμπάδες decoupage

Οι πρώτες Πασχαλινές λαμπάδες decoupage

δώρα σε εγγόνια και φίλους

Το Πάσχα δεν είναι μακριά. Ο καιρός θυμίζει Φθινόπωρο. Η κατσούφα του Μάρτη και το ψιλόβροχo μας έκλεισε μέσα και μας χάλασε τη διάθεση. Ωστόσο τα πρώτα λευκά και ροζ ανθάκια της δαμασκηνιάς και της ροδακινιάς που έσκασαν μύτη στον κήπο, μας έδωσαν μια αίσθηση ελπιδοφόρα πως ότι κι αν κάνει ο Μάρτης" δεν μπορεί να εμποδίσει την άνοιξη να ‘ρθει."

Σκέφτομαι   πως "την Άνοιξη αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις"
Μπορούμε λοιπόν να κάνουμε τη ζωή μας πιο όμορφη, πιο αισιόδοξη, πιο δημιουργική. Αν σας αρέσουν οι χειροτεχνίες και οι κατασκευές, να η ευκαιρία!
 Οι πρώτες Πασχαλινές λαμπάδες για φέτος. Τα χειροποίητα δώρα είναι μια έξυπνη, πρακτική αλλά και οικονομική λύση. Η κατασκευή τους είναι απλή και οι συνδυασμοί και οι ιδέες ατελείωτες.
Δεν χρειάζονται  απαραίτητα γνώσεις. Φαντασία, ναι, Μεράκι και Αγάπη και ότι κάνουμε, εύκολο ή δύσκολο, απλό ή απαιτητικό, θα είναι μοναδικό. 
                                                               

Kεράκια decoupage

                                                         
     Καλή επιτυχία             Αννίκα