Τρίτη 8 Αυγούστου 2017

Του Αυγούστου το φεγγάρι

Φεγγαράδα
Τόσα μαλάματα ακριβά, πως σπάταλα ασημώσαν τη γλύκα του Ιόνιου στη μαγεμένη γαλανή
του Αυγούστου τη νυχτιά!
Και τα πυκνόφυλλα κλαδιά βουτάνε τη σκιά τους στο γαληνό το πέλαγο, τ’ ασημογεννημένο.
Πως σμίγουν το τραγούδι τους το θρόισμα κι ο φλοίσβος!
Πως γαληνεύουν οι ψυχές! Βουβαίνονται κι οι πόνοι.
Πόσο ευφραίνεται η θωριά που αχόρταγα αρμενίζει με μάτια-αστέρια ολόφωτα στο απέραντο του Άπειρου!

Ηρώ Δημοπούλου: Εξέλιξη (εκδ. Γαβριηλίδη)


Το κάδρο του φεγγαριού
Κρέμεται στο στερέωμα
Ολόφωτο κι αέρινο
Ξέχειλο απατηλές υποσχέσεις
Ρομαντικά όνειρα και μυστήριο.
Πως ταξιδεύει η ψυχή μου
Στους αθέατους κόσμους του


Ηρώ Δημοπούλου   Εξέλιξη



Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

Αύγουστος

O  Αύγουστος ήταν για μένα, όταν ήμουν παιδί, κι είναι ακόμα, ο πιο αγαπημένος μου μήνας· αυτός φέρνει, μαθές, τα σταφύλια και τα σύκα, τα πεπόνια, τα καρπούζια· τον ονομάτισα Άγιον Αύγουστο· αυτός ο προστάτης μου, έλεγα, σε αυτόν θα κάνω την προσευκή μου· όταν θέλω τίποτα, από αυτόν θα το ζητώ, κι αυτός θα το ζητήσει από το Θεό, κι ο Θεός θα μου το δώσει. Και μια φορά πήρα νερομπογιές και τον ζωγράφισα.................
Από τη στιγμή που τον ζωγράφισα και στερέωσα το πρόσωπο του, στερεώθηκε και μέσα μου η εμπιστοσύνη μου σε αυτόν, και κάθε χρόνο τον περίμενα να 'ρθει, να τρυγήσει τ' αμπέλια της Κρήτης, να πατήσει τα σταφύλια και να κάμει το θάμα του, να βγάλει από τα σταφύλια κρασί. Γιατί, θυμούμαι, το μυστήριο τούτο με τυράννησε πολύ —πώς μπορεί να γίνει το σταφύλι κρασί· μονάχα ο Αγιος Αύγουστος μπορούσε να κάμει ένα τέτοιο θάμα.


Νίκος Καζαντζάκης:  απόσπασμα από το μυθιστόρημα Αναφορά στο Γκρέκο (Δ κεφάλαιο, ο γιός )