Γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης 1/6/2020
Ανάμεσα σε χιλιάδες εικόνες στέκομαι σ’ εκείνες που με
συγκίνησαν, που καταγράφτηκαν στη μνήμη μου, εκείνες που θυμίζουν πρόσωπα αγαπημένα. Από τα πιο αγαπημένα θέματα, η
προσωπογραφία που δεν αποδίδει απλά τα χαρακτηριστικά ενός προσώπου, αλλά τον
ψυχικό του κόσμο που φαίνεται απ’την έκφραση και το συναίσθημα. Η μοναξιά, η προσμονή, ο πόνος, η χαρά, συναισθήματα που καθρεφτίζουν τη ζωή
αλλά κυρίως την ψυχή του ανθρώπου. Αυτή την έκφραση θέλησα να αποδώσω.
Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στη θλίψη και στο τίποτα θα διάλεγα τη θλίψη - Ουίλιαμ Φώκνερ
Μοναξιά που δεν τη φτάνουν οι λέξεις, σμιλεμένη με τις ρυτίδες, να αφουγκράζεται την ηχώ της νοσταλγίας
Να κάθεσαι στο ξωπόρτι μονάχη, ξεχασμένη απ' το χρόνο και να στήνουν γύρω σου χορό οι θύμισες
Να πίνεις το κρασί σου και να ξεφυλλίζεις το τεφτέρι της ζωής κι ύστερα να φυλλάς τις στιγμές στο θησαυροφυλάκιο της ψυχής, να τις βάζεις τη μια δίπλα στην άλλη για να γίνουν ιστορία
Το πλύσιμο της πινακωτής
Παιδιά! Στα τεράστια μάτια τους λαμπυρίζουν διαμαντάκια τα δάκρυα σα φάροι, αναζητώντας αγάπη και τρυφερότητα
Χοντρός-Λιγνός
Με χρωματιστά μολύβια σε μαύρο φόντο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου