Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2018

Ένα χαρτόκουτο με κόκκινη καρό κορδέλα

Κάθε Χριστούγεννα  μικραίνω, μικραίνω και γίνομαι πάλι παιδί. Και με κείνη την αφέλεια και την λαχτάρα των παιδικών χρόνων κατεβάζω απ’ το πατάρι όλα τα όνειρα που έχω φυλαγμένα σ’ ένα χαρτόκουτο δεμένο με κόκκινη καρό κορδέλα.

Κλείνω τα μάτια και χάνομαι. Αθόρυβα περνά η σκέψη απ’ τις χαραμάδες του μυαλού. Ψάχνω μέσα μου, συγκινούμαι, βουρκώνω, χαμογελάω, ανασύρω σκέψεις, αναμνήσεις , πότε τις πάω
μέχρι το πατρικό μου, πότε τις ξαναφέρνω πίσω να χρωματίσω αυτόν τον γκρίζο κόσμο. 


                         Για το παράθυρο μικρά δεντράκια από τσόχα, ύφασμα και κανέλα


Αυτό το αέναο ταξίδι του μυαλού χρόνια και χρόνια τώρα κάθε Χριστούγεννα. Και βλέπω σαν τώρα τη φωτιά στην ξυλόσομπα τους παγωμένους χειμώνες, το βοριά να περονιάζει την ψυχή μας, τη μυρωδιά του κέδρου, το κάτασπρο σάλι που έριχνε η γη στους ώμους της, όλα μα όλα φυλαγμένα σ’ ένα χαρτόκουτο
 Χρόνια και χρόνια μ' ακολουθεί πιστά η ανάμνηση. Ήταν μαθήματα ζωής, πώς να το κάνουμε, εκείνα τα χρόνια κι ας είχαν τα μισά απ’ ότι σήμερα. Είχαν χρώμα, είχαν φως, είχαν αγάπη, είχαν ανθρώπου έγνοια για τον άνθρωπο. Είχαν τη μάνα που σαν αλκυόνα μας έβαζε κάτω απ’ τις φτερούγες της. Τύλιγε το κουκούλι σαν προνύμφη και ίσαμε να γίνουμε πεταλούδες μας μάθαινε θεσμούς παλιούς και αξίες.

                                                                Παλέτα Decoupage με εκτύπωση σε χαρτί κουζίνας

Να θυμάσαι, μου ‘λεγε, η ευτυχία κρατάει λίγο, σαν τις γυάλινες μπάλες τις Χριστουγεννιάτικες που συνθλίβονται αν τις πιέσεις λίγο παραπάνω. Πόσο δίκιο είχε. Πόσο εύκολα θρυμματίζεται ο κόσμος!

Πως γίνεται να ξεχάσεις όλα αυτά που σε ωρίμασαν. Αυτές τις μέρες ζωγραφίζω  τα όνειρα στον δικό μου καμβά, ανακατεύω τα χρώματα ζωντανεύοντας έτσι σκόρπια κομμάτια στο χρόνο.



Και στολίζω το σπίτι με μιά αίσθηση χαράς για τη ζωή και την ευλογία που αξιώθηκα. Για 
το πιο όμορφο, το πιο πολύτιμο 
στολίδι της ζωής μου, την κόρη μου.
Υφαίνω αναμνήσεις όπως η δική μου μάνα, απ' τον βυθό της δικής μου ψυχής.
Αυτές τις μέρες χτίζω μνήμες με ένα βασικό υλικό της ζωής: Την αγάπη! Για να αποθηκεύσει τα όνειρα και τις αναμνήσεις της στο δικό της ουρανό, στο δικό της χαρτόκουτο, δεμένο με χρυσή κορδέλα

Καλά Χριστούγεννα
Αννίκα


                                                       Για το τζάκι σπιτάκια από χαρτόνι


                             
            Το έλκηθρο είναι Diy κατασκευή με χαρτί, δώρο της αδελφής μου








Το χιονανθρωπάκι  από πολυμερικό πηλό, δώρο της ανηψιάς μου.......... (πολυτάλαντο σόι!!!)











Το καδράκι είναι Decoupage 3D, οι φιγούρες από πολυμερικό πηλό....By Annikas






8 σχόλια:

  1. Πόσο σε κατανοώ! Ένα χαρτόκουτο κι εγώ έχω γεμάτο τέτοιες αναμνήσεις! Κι εγώ παιδί γίνομαι...Το κουτί μου δεν έχει καρό κορδέλα αλλά πράσινη. Χρώμα της ελπίδας γιατί μπορεί τότε να ήταν μαθήματα ζωής αλλά και σήμερα σειρά μας να αφήσουμε το στίγμα μας για νέα μαθήματα ζωής.
    Καλές γιορτές Αννίκα μου. Εύχομαι να περάσεις όμορφα Χριστούγεννα όπως τα θες.
    ΥΓ Είναι δύσκολο να βάλεις ένα γκάτζετ του news letter για να παίρνω τις εγγραφές σου μέσω μαίιλ; Δεν βλέπω τις αναρτήσεις σου εγκαίρως...
    Σε φιλώ να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου! Αυτές οι πολύτιμες στιγμές που περνάμε μαζί τους, προσπαθώ να έχουν τη σημασία και την αξία που τους πρέπει. Για να μπορούν με τη διάθεση που φέρνει το πνεύμα των ημερών, να χρωματίσουν αύριο τον δικό τους καμβά.
      Ευχαριστώ καλή μου για τις ευχές και εύχομαι και σε σένα τις πιο όμορφες γιορτές γεμάτες ζεστασιά και όμορφες αναμνήσεις
      Όσο για το γκάτζετ (άσχετη εγώ) έχω τον τεχνικό στο σπίτι....θα το φροντίσω.
      Φιλιά Πολλά

      Διαγραφή
  2. Είναι πολύτιμες οι σκέψεις σου που μέσα από το χαρτόκουτο αναβλύζουν Αννίκα μου !! Με παρακαταθήκη όλες τις αναμνήσεις χτίστηκε για σένα το πολύτιμο χρώμα των γιορτών και με τη σειρά σου στολίζεις με συναίσθημα τις γωνιές του σπιτιού και του μυαλού σου για το πολύτιμο κορίτσι σου !!Τυχερή για τις αναμνήσεις !! Διπλά σας φιλώ με τη χαρά μου τη μεγάλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω Νικόλ μου! αν επηρεάσουν τις όποιες καλλιτεχνικές αναζητήσεις της σίγουρα όμως θα ήθελα να επηρεάσουν τα συναισθήματά της για αυτές τις μέρες, έστω και σαν ανάμνηση με ένα "η μαμά μου το έκανε...έτσι"
      Καλή ξεκούραση (για τις γιαγιάδες λίγο δύσκολο) και μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά κι από 'μας....Καλή σου μέρα!!

      Διαγραφή
  3. Ποσο με αντιπροσωπευουν αυτα λκυ γραφετε.ισως επειδη ειμαστε τις ιδιας ηλικιας ισως αυτα που περγραφετε ταεχω ζησειμα σας νοιωθω.τκ δικο μου κουτι εχει στολιδια δεντρου απο τοτε που ημουν μωρο.τα ειχε φυλαξει η μαμα μου και τωρα με περηφανεια τα δειχνω στα εγγονια μου.Σας ευχομαι καλες γιορτεςκαι να ειστε παντα καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν καταφέρουμε να μεταδώσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας τις αρχές και τις αξίες που κληρονομήσαμε, πάει να πει πως αυτός ο τόπος έχει μέλλον. Μακάρι!!
      Λίτσα σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου, Καλές γιορτές κι από μένα με υγεία και χαρά!!

      Διαγραφή
  4. Τί όμορφα που περιγράφεις τις παιδικές αναμνήσεις .
    Όλοι έχουμε από ένα χαρτόκουτο γεμάτο που πρέπει να το αφήσουμε στα παιδιά μας.
    Κι εγώ δεν βλέπω εγκαίρως τις αναρτήσεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα αυτά που κάποτε μας συγκίνησαν και μας θυμίζουν τις πιο τρυφερές αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας μακάρι να μπορέσουμε να τις διατηρήσουμε δημιουργώντας καινούργιες μνήμες στα παιδιά μας. Μακάρι να γίνουν μηνύματα γεμάτα αισιοδοξία και ελπίδα.
      Χρόνια Πολλά!!!

      Διαγραφή