Μικρές Ευτυχίες

Ευτυχία δεν είναι η κατάκτηση του στόχου, μα ο αγώνας για το «φτάσιμο» που σου δίνει και το νόημα της ύπαρξης.  (  Καβάφης- Ιθάκη )

 Όσο περνούν τα χρόνια όλο και περισσότερο με συγκινούν οι « μικρές ευτυχίες». Αφήσαμε τον νεανικό ενθουσιασμό πολλά χρόνια πίσω και δεν χρειαζόμαστε πια και πολλά για να νιώσουμε ευτυχισμένοι. Μεγαλώνοντας μάθαμε πως η αληθινή ευτυχία δεν έρχεται απ’ την υπερκατανάλωση, τη γεμάτη τσέπη, το καινούργιο αυτοκίνητο, το μεγάλο άνετο σπίτι. Έχουμε ξεχάσει τα αυτονόητα. Έχουμε μπερδέψει έννοιες και καταστάσεις. Έχουμε ξεχάσει τα μικρά καθημερινά κι ασήμαντα που συνθέτουν  «μια μικρή ευτυχία».

Όπως το να περπατάς στην βροχή χωρίς ομπρέλα, να βουλιάζεις στο χιόνι και
να το χαίρεσαι σαν μικρό παιδί, να αφήνεις μια χαραμάδα ανοιχτή στο παράθυρο για να ακούς το σφύριγμα του ανέμου, να ξυπνάς πρωί  για να ακούσεις το κελάηδημα του κότσυφα. Ξεχάσαμε να χαμογελάμε, να λέμε σ’ αγαπώ, να ζούμε το τώρα όπως έρχεται.

 Κι όμως. Η αίσθηση της ασφάλειας που νιώθουμε κάθε φορά που γυρίζουμε στο σπίτι, τα  πράγματά μας, τα βιβλία μας, οι φωτογραφίες των γονιών μας, των παιδιών μας, οι αγρύπνιες μας, οι στοχασμοί μας, οι μνήμες, τα όνειρά μας δεν είναι λόγος για να νιώθουμε  ευτυχία;

Ο πιο ευτυχισμένος-είτε βασιλιάς είτε χωριάτης-είναι αυτός που βρίσκει γαλήνη στο σπίτι του. (Βόλφγκανγκ  Γκαίτε)

 Μια αγκαλιά απ’ τους αγαπημένους μας όταν μοιραζόμαστε την συντροφιά, τη γνώση, τις εμπειρίες, το γέλιο με τους δικούς μας πολύτιμους ανθρώπους, δυο λόγια, ένα ανήσυχο βλέμμα, ένα τρυφερό άγγιγμα, που αναπαύει το νου και μερώνει τους φόβους μας, δεν είναι ευτυχία;

  Το χαμόγελο του παιδιού μας, οι επιτυχίες του, το πτυχίο του, η οικογένεια στο γιορτινό τραπέζι,

 ένα βιβλίο συντροφιά με μια κούπα ζεστό καφέ μια βροχερή μέρα, ακόμη και η απόλυτη σιωπή, η απόλυτη απραξία που χαλαρώνει τις αισθήσεις, που σε κάνει να ονειρεύεσαι, να χάνεσαι στις σκέψεις σου, να ταξιδεύεις κι ας είναι ταξίδια του μυαλού, δεν είναι ευτυχία; 

         

 Ένας περίπατος στο δάσος με λιακάδα, με τη μυρωδιά του νοτισμένου χώματος, το θρόισμα των φύλλων, το κελάηδημα των πουλιών.

 Μια βόλτα στη θάλασσα το ηλιοβασίλεμα, με τις αισθήσεις πλημμυρισμένες από χρώματα και ήχους, δεν είναι στιγμές ευτυχίας; Είναι μακρύς, ατέλειωτος ο κατάλογος από  μικρές-μικρές στιγμές που περνούν απαρατήρητες. Μερικές φορές όμορφη γίνεται η ζωή με τα πιο απλά. Εμείς καθορίζουμε την ευτυχία μας μέσα απ' τις επιλογές, τους στόχους και τις ενέργειές μας. Στα μικρά και στα απλά κρύβεται η ευτυχία, δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Οι στιγμές που δίνουν χρώμα στη ζωή μας όπως έρχονται, είναι οι πιο ευτυχισμένες. Μπορεί να δείχνουν μικρές, όμως η ομορφιά είναι στα μικρά και στα ασήμαντα.

 Η ευτυχία είναι πράγμα απλό, ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο. ( Καζαντζάκης)

Καλό βράδυ  Αννίκα