Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2018

Στη σκιά του Μαίναλου

Η ζωή είναι εκεί έξω κι εμείς αποφασίσαμε να το ανακαλύψουμε. Έτσι Σαββατοκύριακο πήραμε τα βουνά. Ιδανικός προορισμός για κοντινές αποδράσεις η ορεινή Αρκαδία.
Βυτίνα. Κτισμένη  σε 1030 μέτρα υψόμετρο στην ποδιά του Μαίναλου με το χρώμα μιας ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας, με γραφικά λιθόστρωτα δρομάκια, με χαμογελαστούς φιλόξενους ανθρώπους που κάνουν τη διαμονή σου ευχάριστη.  Σύμφωνα με μια εκδοχή το όνομά της σημαίνει βυθός γιατί η παλιά κωμόπολη ήταν κτισμένη στο βάθος μιας λεκάνης τριγυρισμένης από λόφους. Ένας τόπος δεμένος με την ιστορία που άφησε έντονα τα ίχνη της.
Στο Μαίναλο, τα βράδια με αντιφεγγιά ακούς ακόμα τον ήχο απ' τον αυλό του Πάνα, αντάμα
με το κουδούνισμα των κοπαδιών των Αρκάδων.
Γιατί το Μαίναλο δεν είναι μόνο ένα βουνό. Είναι ένας κόσμος ολόκληρος, ζυμωμένος απ’ τους μύθους και την ιστορία, τις Νύμφες και τις Μαινάδες, τον Ίππιο Ποσειδώνα, τους άξιους καπεταναίους του ’21 και τον αγώνα για την απελευθέρωση. Είναι η ψυχή της Αρκαδίας, φρούριο και καταφύγιο στα δύσκολα χρόνια της επανάστασης που ξέρει καλά και κρατά όλες τις πτυχές της ιστορίας.
Το βλέμμα χάνεται στην απλωσιά των χρωμάτων. Πλαγιές ελατοσκέπαστες όπου το βαθύ πράσινο του έλατου με το πράσινο της καστανιάς, της καρυδιάς, του πλάτανου και τον ήχο του τρεχούμενου νερού, αφήνουν τη ψυχή να γαληνέψει.
 Ο  δρόμος για τη Στεμνίτσα, μέσα από έλατα, φαράγγια, χωριά σκαρφαλωμένα στις πλαγιές, ταπεινά ξωκλήσια μοναχικά και γαλήνια, μοναστήρια και ασκητήρια που κρέμονται απ’ τα βράχια και σου κόβουν την ανάσα.
Στο διάσελο η απεραντοσύνη απ' τις βουνοκορφές αιχμαλωτίζει το βλέμμα και η αχλή του φθινοπώρου κάνει το τοπίο εξωπραγματικό.















  Στη βάση ενός απότομου βράχου ρίζωσε θαρρείς η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου η οποία φέρει εντοιχισμένη επιγραφή 1167. Φρούριο του Ελληνισμού στα χρόνια της επανάστασης.

 200 μέτρα πάνω από τη χαράδρα του Λούσιου ποταμού, μοιάζει να αιωρείται σε πανύψηλους απόκρημνους βράχους  που προκαλούν δέος.

 Είκοσι λεπτά πεζοπορία μέσα από ένα κακοτράχαλο μονοπάτι με οργιώδη βλάστηση γεμάτο πέτρες λες και ξεφλούδιζε η σάρκα του βράχου. Απόλυτη ησυχία, με μόνη συντροφιά την ανάσα σου που βγαίνει σφυρίζοντας και τον ήχο απ’ τα νερά του Λούσιου στο φαράγγι κάτω απ' τα πόδια σου.
Η θέα του μοναστηριού απερίγραπτη, αιχμαλωτίζει την ψυχή με την πρώτη ματιά, γαληνεύει το λογισμό. Το βλέμμα ταλαντεύεται ανάμεσα στο φαράγγι και το γυμνό άγριο βράχο που τον δέρνει η αντηλιά του μεσημεριού προκαλώντας δέος συνάμα όμως και ηρεμία.
Θαυμάσαμε τις τοιχογραφίες, φθαρμένες απ' το χρόνο, προσκυνήσαμε και αναζητήσαμε τη Θεϊκή παρουσία για να ανακαλύψουμε πως τελικά ήταν στην ψυχή μας.
Στο μικρό φιλόξενο αρχονταρίκι ένας ζεστός καφές με δροσερό νερό και άρτο μας έδωσε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε για λίγο με το Γέροντα και να πάρουμε δυνάμεις για την ανάβαση.
Ήταν τόσο γαλήνιος μέσα στην ηρεμία της ταπείνωσης.
"Το πρώτο σκαλοπάτι για να πλησιάσουμε το Θεό, είναι η αγάπη, μας είπε, το τελευταίο είναι η ταπείνωση."
Εκεί πραγματικά αισθάνεσαι μικρός, ταπεινός, υποταγμένος στη μεγαλοσύνη της φύσης, απόλυτα ασφαλής στο χέρι του Θεού. Αδύνατο να μη σκεφτείς
"Κύριε! τα πάντα εν σοφία εποίησας!"


 Μεσημέρι και η μονή Παναγίας της Αιμυαλούς και Φιλοσόφου είχαν κλείσει από ώρα. Ελπίζοντας σε μια άλλη επίσκεψη πήραμε το δρόμο προς το διάσελο. Δύσκολη η ανάβαση, κόβεται η ανάσα,  όμως στα πρόσωπα των συνοδοιπόρων βλέπεις καθαρά μια ευφορία, μια ανάταση ψυχής. Κανείς δεν διαμαρτύρεται.

Επόμενη στάση Δημητσάνα, η μπαρουταποθήκη του Μοριά. Προχωρημένο μεσημέρι και δυστυχώς δεν προλάβαμε και πολλά.
Το σπίτι του Γρηγορίου Ε΄, του Παλ. Πατρ. Γερμανού, η βιβλιοθήκη με πλούσιο ιστορικό αρχείο, λόγω Κυριακής ήταν κλειστά, μας αποζημίωσε ωστόσο το μουσείο υδροκίνησης  με πληροφορίες για τη λειτουργία αλευρόμυλου, βυρσοδεψίου και μπαρουταποθήκης. Με σεβασμό στην παράδοση έφερε στο νου εικόνες άλλων εποχών, τότε που χρησιμοποιούσαν το νερό ως κύρια πηγή ενέργειας για την παραγωγή προϊόντων.

Λίμπες (γούρνες) για τη δέψη των δερμάτων (διαδικασία σταθεροποίησης των ινών και πρόληψη σήψης του δέρματος

                                 Στέγνωμα δερμάτων στη σκιά
                                               Νεροτριβή
                                    Άλεσμα καλαμποκιού

Απόγευμα και μερικές καμινάδες άρχισαν να καπνίζουν. Έβγαλε ψυχρούλα. Πήραμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι εικόνες, εμπειρίες, εντυπώσεις, αλήθειες. Κοίταζα τον ήλιο που βασίλευε πάνω απ' τις βουνοκορφές που απλώνονταν πιο πέρα απ' το μάτι κι έπαιρναν ένα αχνό κόκκινο φως.
Αυτή η ομορφιά και η γαλήνη θα μας συνοδεύει μέχρι το σπίτι μας. Γιατί όπως λέει κι ο Καζαντζάκης "είναι αληθινή χαρά, πλούτος μεγάλος να τριγυρνάς στην Ελλάδα.......γέμισαν τα μάτια μου Ελλάδα, ωρίμασε μου φαίνεται ο νους....ένιωσα βαρύ το χρέος του Έλληνα"
Υπόσχεση να ξανάρθουμε!


Προτάσεις για ψώνια
Η Γορτυνία είναι πλούσια σε τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, όπως το μέλι ελάτης του Μαίναλου, γνωστό ως βανίλια με πλούσιο άρωμα και καθαρότητα κεχριμπαρένια, τα αρωματικά βότανα, τα παραδοσιακά ζυμαρικά, τα γλυκά του κουταλιού και οι σπιτικές μαρμελάδες, το κρασί και το τσίπουρο, τα γαλακτοκομικά προϊόντα καθώς και όμορφες ξύλινες δημιουργίες. Επισκεφθείτε το Διαχρονικό στην πλατεία της Βυτίνας. Θα σας εντυπωσιάσουν οι χειροποίητες δημιουργίες, τα ξυλόγλυπτα και θα σας γοητεύσει η ευγένεια, το ζεστό χαμόγελο και το καθαρό βλέμμα της κας Νίκης  της ιδιοκτήτριας, που απ' την πρώτη στιγμή σε κάνει να αισθάνεσαι οικειότητα, σε κάνει να αισθάνεσαι φίλος.

14 σχόλια:

  1. Υπέροχο οδοιπορικό! Μέρη αγαπημένα, φωτογραφίες υπέροχες, μου έφεραν στο νου αναμνήσεις από δικές μου εξορμήσεις εκεί, γεύτηκα το δροσερό νερό, γαλήνεψα με τα λόγια του μοναχού,ένοιωσα το δέος κοιτώντας από ψηλά και άκουσα τον αυλό του Πάνα
    Σ'ευχαριστώ γι αυτό το ταξίδι Αννίκα μου
    Να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό βράδυ Άννα μου! Είναι πράγματι χαρά ένα τέτοιο ταξίδι (ένα οποιοδήποτε ταξίδι) και οι εμπειρίες είναι μοναδικές. Κάποιες φορές αισθανόμαστε την ανάγκη να στηριχθούμε σε κάτι, σε μια περιπέτεια, στη γνώση, στην εμπειρία, στις πνευματικές ανάγκες, στην αξία και τη χαρά ενός ταξιδιού, που μπορεί να κάνει λίγο καλύτερη την καθημερινότητά μας.
      Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που ταξίδεψες (ξανά) μέσα απ’ το κείμενο. Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  2. Την περίμενα αυτη την ανάρτηση για να δω τον τόπο μας μέσα απο τη δική σου ποιητική ματιά, Αννικα μου.
    Υπέροχες οι εικόνες κι οι περιγραφές σου, μια γλύκα στην ψυχη, γιατί τον αγαπώ πολύ αυτόν τον τόπο, την υπέροχη φυση του, τη μυθολογία του και θαυμάζω τους σπουδαίους ανθρώπους που γέννησε...
    Χαρηκα πολύ που τα είπαμε κι απο κοντα, μια ακομα διαδικτυακή φιλη που γίνεται πραγματική!!
    Ευχαριστώ θερμα για την αναφορα στο μαγαζάκι μας και τα τόσο καλά σου λόγια!!
    Σε φιλώ κι ευχομαι να τα ξαναπούμε συντομα! Το Μαιναλο κρυβει αμέτρητες ακομα ομορφιες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου!! Αυτά τα μικρά πράγματα κάνουν όμορφη τη ζωή μας. Κάποιες φορές τα προσπερνάμε και κυνηγάμε λάθος τρόπους για να βρούμε την ευτυχία. Ένα διήμερο να γνωρίσεις τη τέχνη του Θεού, τη φύση, να σκαρφαλώσεις το διάσελο να πάρεις τον κατήφορο και ξανά πάλι, ν’ ακούσεις το κελάρυσμα του Λούσιου, να γεμίσει η ψυχή απ’ τις άγιες ασκητικές μορφές, ένα διήμερο είναι αρκετό να ανακαλύψεις πως πραγματικά η ζωή είναι εκεί έξω.
      Χωρίς πολλά, γοητευμένη από ένα σύντομο οδοιπορικό, αλλά μαγευτικό τόπο. Νίκη καλή μου! φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις και σίγουρα κάποια στιγμή θ’ ανταμώσουμε πάλι. Είναι τιμή μου που συναντηθήκαμε. Σ’ ευχαριστώ πολύ για όλα και εύχομαι το καλύτερο για σένα και την οικογένειά σου…Να είστε καλά!!...φιλιά

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα Αννίκα,
    Μετά από την παρότρυνση της Νίκης, πέρασα να διαβάσω για τις εντυπώσεις σου από το Μαίναλο. Είναι μιά περιοχή που δεν την έχω επισκεφθεί (εκτός από την Βυτίνα σε κάποια σχολική εκδρομή των παιδιών). Η υπέροχη περιγραφή σου, με ξεσήκωσε! Ελπίζω να καταφέρω κάποια στιγμή να κάνω μιά εκδρομή προς τα εκεί.
    Ενθουσιάστηκα με την ζωγραφική και τα άλλα έργα των χεριών σου, και διάβασα, εδώ και αρκετή ώρα, πολλές αναρτήσεις σου...η ώρα όμως είναι πολύ προχωρημένη και πρέπει να διακόψω. Θα ξαναπεράσω από το όμορφο blog σου και σε προσκαλώ να έρθεις κι εσύ, αν το θέλεις, από το δικό μου!
    Καλό ξημέρωμα και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαριάννα, ευχαριστώ τη Νίκη και σένα για την επίσκεψη Καλώς όρισες! Χαίρομαι που σου αρέσει το blog και σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια καθώς και για την πρόσκληση να σε επισκεφθώ. Θα το κάνω με χαρά και με την πρώτη ευκαιρία.
      Θα χαρώ να τα λέμε. Να είσαι καλά και καλό Σαββατοκύριακο

      Διαγραφή
  4. Μπορεί ο ποιητής να είπε"οπου γυρίζω η Ελλάδα με πληγώνει" και ουχί αδίκως,αλλά συγχρόνως σ ε κάνει να νοιώθεις περηφάνεια πόσο ευλογημένος είσαι να ζείς σ αυτό τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ Τόπο,που δεν εχουμε εκτιμήσει οσο θα έπρεπε και τον κακομεταχειριζόμαστε καθημερινά,λες και θάμαστε οι μοναδικοί κάτοικοι πάνω του στο διηνεκές.Η Ορεινή ΑΡκαδία είναι συνυφασμένη με το DNA του Ελληνα και εχει να σου δείξει πολλά.Καταπληκτικό το οδοιπορικό σου,με πολύ τρυφερότητα και ποιητική ματιά.Με ταξίδεψες και μ έκανες να ξανανέβει στην επιφάνεια η επιθυμία να την επισκεφθώ σύντομα.Οσο για τη Νίκη οσα είπες κι ακόμα περισσότερα ;). Καλή Φθινοπωρινή συνέχεια Αννίκα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Σεφέρης εκφράζει μια θλίψη για την Ελλάδα του ’36 που δικαιολογείται εν μέρει από την απάθεια των πολιτών (μόλις είχαν βγει από πολέμους προδομένοι από τους ισχυρούς, ξαναγύρισε η μοναρχία και η δικτατορία του Μεταξά ήταν προ των πυλών) Τι διαφέρει η Ελλάδα του σήμερα; Εν έτει 2018 δεχόμαστε ακόμα το παιχνίδι της νέας τάξης πραγμάτων που μας επιβάλουν τρίτοι θυμίζοντας πως αυτός ο ηρωικός, ο πολιτισμένος λαός δεν μπορεί να είναι αυτός που ήταν. Ευθύνη βαριά.
      Και στέκομαι στην πολιτισμική κρίση, στην κουλτούρα και την παράδοση. Και ευτυχώς έχουμε ακόμα τον οικογενειακό ιστό αρκετά δυνατό να διατηρήσουμε τα κεκτημένα με αξιοπρέπεια. Μεγάλο κεφάλαιο Χαρά μου. Ευτυχώς κάποια θετικά στοιχεία προσπαθούν να κρατήσουν (όσο μπορούν) το μεγαλείο της Ελλάδας, να κρατήσουν την ελπίδα. Μακάρι!!
      Η Ορεινή Αρκαδία πανέμορφη! Τη λάτρεψα! Να η ανευθυνότητα του κράτους. Κυριακή για τον ντόπιο τουρισμό και τα μουσεία κλειστά. ΓΙΑΤΙ; Αα ξέχασα, δημόσιοι υπάλληλοι βλέπεις, βολεμένοι από...τέλος πάντων.
      Χαρά μου σ’ ευχαριστώ για την επίσκεψη, καλή εβδομάδα και φιλιά στο Τζάντε

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα !!! Ευτυχώς που η αγαπημένη μας Νίκη έκανε την αναφορά της για σένα και τώρα βρίσκομαι και εγώ εδώ μαγεμένη με τον τρόπο περιγραφής του οδοιπορικού σας!!
    Στην Βυτίνα έχω συναντήσει και εγώ τη Νίκη με την οικογένεια της . Το εκτιμώ πολύ αυτό το κορίτσι!! Μπορεί να έχω πάει στην Ορεινή Αρκαδία αρκετές φορές αλλά ποτέ δεν είχα αυτήν την υπέροχη ποιητική σου διάθεση !! Χαίρομαι που σε βρήκα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την!! Χαίρομαι ιδιαίτερα και σ’ ευχαριστώ που πέρασες Νικόλ μου! Τι να σε τρατάρουμε; Δεν έχω βέβαια αυτά τα υπέροχα γλυκά των γιαγιάδων που έφτιαξες (αχ αυτές οι γιαγιάδες πόσα ξέρουν) αλλά έχω να σου δώσω ένα ζεστό χέρι για το καλωσόρισμα και μια καρδιά αληθινή. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .Θα χαρώ να τα λέμε. Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  6. καλησπερα και απο εμενα.με ξεσηκωσατε και αρχισα να το προγραματιζω.και εις αλλα με υγεια.καλα να περνατε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Λίτσα! Η Αρκαδία είναι πανέμορφη. Αν σου αρέσουν οι ορεινές διαδρομές θα τη λατρέψεις.Ευχαριστώ για το σχόλιο. Να είσαι καλά! Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  7. Τι ομορφο ποιητικο οδοιπορικο θα πω και εγώ Αννικα μου!!! .. μολις διαβασα για την Βυτινα το μυαλο μου πήγε στην Νικη ...οχι δεν την γνωριζω προσωπικα αλλα τοσα χρονια μεσα απο τα μπλοκ μας τα λεμε και εχω δει απο φωτογραφιες τον πανεμορφο τόπο της και για την υπολοιπη ομορφια που υπαρχει στην πατριδα μας οπου και να γυρίσεις να κοιταξεις..ειναι πανεμορφη.. σε ευχαριστουμε για την ξενάγηση
    Να περνας ομορφα οπου και να ταξιδευεις. φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την! Πραγματικά Ρούλα μου η Ορεινή Αρκαδία είναι πολύ όμορφος τόπος, μα μήπως, όπως λες, δεν είναι και η υπόλοιπη Ελλάδα;
      Η Νίκη με το πιο ζεστό χαμόγελο, το πιο καθαρό βλέμμα σε κερδίζει απ' την πρώτη στιγμή. Χαίρομαι που τη γνώρισα και με λογίζει φίλη της. Ευχαριστώ που πέρασες να είσαι πάντα καλά...Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή