Σάββατο 13 Ιουλίου 2019

 


Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2020

 

Από τη συμμετοχή μου στο 26ο Συμπόσιο της Αριστέας  princess-airis.blogspot.com/ με θέμα έρημη πόλη

 

    Για τη χαρά μιας αντάμωσης και μιας αγκαλιάς.

 

Απόγευμα στον καιρό του εγκλεισμού.

Την ώρα που η τελευταία ανταύγεια του λυκόφωτος έσβηνε αργά

αφήνοντας στην αγκαλιά του τις ωδίνες των καιρών,

την πέτρινη μοναξιά και τις βαθιές ανάσες μιας όψιμης μελαγχολίας,

ένα φως ασθενικό, απόκοσμο κυριαρχούσε στην έρημη πόλη.

 Ασύντροφες, ανέγγιχτες οι σχέσεις σ΄ ένα ακόμη απόγευμα,

 που λεηλατεί τα όνειρα κόβοντας την ανάσα,

όχι απ’ το ξεροβόρι του Δεκέμβρη,

ούτε απ’ την μοναξιά και την αιθάλη,

αλλά από λέξεις παγερά υπολογισμένες

σα συνεχείς βομβαρδισμούς της ψυχής.

Λέξεις που ωστόσο δεν αρκούν για να καλύψουν

την παραδοχή μιας τρεμόσβηστης ελπίδας,

όταν βαριά η σκιά του φόβου απλώνεται στην πόλη.

Μια πόλη ανήμπορη στην επερχόμενη φθορά της,

όταν τα ίχνη δύο τριών περαστικών

μίκραιναν τόσο γρήγορα που αδυνατούσα πια

να διακρίνω απ’ το θολό το τζάμι.

Βουλιάζει η νοσταλγία σ’ αυτά που λείπουν.

Το άγγιγμα, μια αγκαλιά, το μοίρασμα

του ακριβοθώρητου ονείρου, το χάζεμα του έξω κόσμου.

Απόγευμα Δεκέμβρη.

Η μόνη θέα απ’ το παράθυρο η πασχαλιά στον κήπο

που αποτρελάθηκε εντελώς, κι άνθισε,

Κράτησε τον ήλιο να τον κάνει ζωή,

να μερώσει τον πόνο, να γιομίσει η ψυχή ελπίδα.

Κλείδωσα κάθε σκέψη να μη μ΄αγγίξει τίποτα.

       Τους φόβους κράτησα για τα φθαρτά και μάταια.

Αν θες, είπα, να φτάσεις σ’ αυτό που αγαπάς,

αν θες πιότερο απ’ του κόσμου το χρυσάφι

να θυμάσαι τα όσα ακριβά έζησες,

τότε ξεγέλασε το χρόνο,

κράτα τα χρώματα του ουράνιου τόξου στην ψυχή σου,

φύλαξε τους σπόρους της ελπίδας

και χαμογέλα μ’ ένα μικρό έστω λειψό χαμόγελο.

Για τη χαρά μιας αντάμωσης και μιας αγκαλιάς.

Αξίζει!

 

Νικήτριες: η Χριστίνα :   Χρυσόσκονη, BUTTERFLY

και οι Ευέλικτες Αναμνήσεις, της Κικής Κωνσταντίνου
Συγχαρητήρια στα κορίτσια!



Εμείς!......(εγώ και η αφεντιά μου) πατώσαμε πανηγυρικά.😩 

Θερμά ευχαριστώ τη Μαρίνα και τη Μαρία Κ.. που με ψήφισαν, καθώς και την Αριστέα για τη φιλοξενία!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Αννίκα



19 Δεκεμβρίου 2019 

Μια σπίθα φως

 

 

Αργεί πολύ να ξημερώσει απόψε.

Λέω, πως τώρα πια το χω ανάγκη

ν’ αφήνω μια σπίθα φως να ξεγλιστρήσει

 στην πιο σκοτεινή χαραμάδα της ψυχής μου,

τη νύχτα που οι σκέψεις ταξιδεύουν

κι ο ύπνος πεισμώνοντας δεν έρχεται.

Ναρκοπέδια έγιναν οι θύμησες

που εκρήγνυνται μόλις τις πλησιάζω.

Κλείνω τα μάτια στο σκοτάδι.

 Μια ανάμνηση από μια στιγμή ευτυχίας,

ένα δάκρυ από μια στιγμή συγκίνησης,

ένας ήχος απ’ την φλυαρία της βροχής,

ένα μόνο άστρο από ένα αφέγγαρο βράδυ,

δυο ώρες ύπνο, γητευτή της ψυχής μου.

 Απ’ το στρίφωμα της ζωής ξεγλιστρά μια ανάμνηση.

 Είναι Χριστούγεννα!

 Μυρίζει κανέλα, μέλι και γλυκό κρασί.

Ψωμί ζυμωτό πάνω στο άσπρο υφαντό

 το κεντημένο με τα όνειρα της μάνας.

Γέμιζα τότε την ψυχή με όνειρα,

 τον κόρφο με φρούδες ελπίδες,

την αγκαλιά με δώρα που δεν πήρα ποτέ.

 Ωστόσο πάντα αγαπούσα τα Χριστούγεννα

Όμορφα χρόνια, αθώα, δεμένα σε κόκκινη κλωστή,

πασπαλισμένα ζάχαρη σαν λαλαγγίτες.

 Όμορφη  που είναι η αθωότητα

με τ’ άσπρα δαντελένια γιακαδάκια

και τα κόκκινα λουστρινένια παπούτσια.

Όλα απείραχτα στη μνήμη όπως τ’ άφησα

μεσ’ την αγιοσύνη και την ταπεινότητα των ημέρων,

 στα χρόνια εκείνα.

Χριστούγεννα είναι!

Τα δικά μου Χριστούγεννα!

  

Η συμμετοχή μου στο 25ο Συμπόσιο που διοργάνωσε η Αριστέα στο princess-airis.blogspot.com/ Δεκαεννιά φίλοι μέσα από το δικό του ύφος ο καθένας  αποτύπωσαν την έμπνευση σε λόγο με μέτρο ή χωρίς, με ρίμα ή στοιχεία πεζού λόγου, με την ίδια όμως ευαισθησία ψυχής και τρυφερότητας, με λόγο ευθύβολο, ζωντανό, πότε ρεαλιστικό πότε ρομαντικό πότε ελπιδοφόρο. Αριστέα σ’ ευχαριστούμε για το κίνητρο που μέσα απ' τις λέξεις, τις μνήμες και το συναίσθημα φιλοδόξησε να γίνει ποίημα

Συγχαρητήρια στην Μαίρη από το ghinimatia.blogspot.com/ για την πρώτη θέση και σε όλους τους συμμετέχοντες.

Χρόνια Πολλά με υγεία και ευτυχία ο καινούργιος χρόνος!

 


Το τελευταίο ηλιοβασίλεμα 

24ο Συμπόσιο Ποίησης
Σάββατο 13 Ιουλίου 2019



Ένα σεργιάνι στου κόσμου την άκρη
την ώρα που ο ήλιος βουτούσε στον ορίζοντα
Μια υστερνή διάφανη αχτίδα έλουζε τα μαλλιά σου
κι είχε ένα φως το βλέμμα σου που μέσα του χανόμουν.

Σ' αγαπώ μου πες και το φιλί σου μύριζε αγριοβότανο
και πελαγίσια αρμύρα.
Έγειρες στον ώμο μου κρύβοντας την αλήθεια στη σιωπή σου.
Μες στων ματιών σου τον ατέλειωτο ψίθυρο
δάκρυ κρυσταλλωμένο, άχλυ του απόβραδου.
Πόσα ηλιοβασιλέματα ακόμα; Ρώτησες
Για μια ζωή, μη φοβάσαι. Σου απάντησα.

Ένιωσα το τρέμουλο των χεριών σου.
Δεν είπα τίποτ' άλλο.
Να αιχμαλωτίσω το χρόνο ήθελα
σ' εκείνη τη στιγμή που σε κρατούσα.

Ο ήλιος έκαιγε τα σωθικά μας και πριν βουτήξει στη θάλασσα
πρόλαβα κι έβαψα τα όνειρα με χρώματα απ' το λιόγερμα
κάνοντας μιαν ευχή.

Μείναμε έτσι αγκαλιασμένοι μέχρι το σβήσιμο της μέρας.
Ωω αυτές οι μικρές στιγμές μας, βάρκα με λυμένα τα ξάρτια
παραδομένη σε μια γαλήνια θάλασσα
που μ' ένα ελαφρύ κυματισμό λικνίζει το όνειρο.

Πόσο κράτησε; Που χάθηκαν εκείνες οι ώρες;
Πότε ήταν που αντάριασε; Πότε το κύμα φούσκωσε
και σκέπασε τα πάντα.
Σ΄έχασα. Πάει πια καιρός.
Κάποιες φορές στο ηλιοβασίλεμα θαρρώ πως βλέπω τη μορφή σου.
Χαμογελάει. Αφουγκράζομαι ακόμα τα λόγια σου.
Εκείνο το σ΄αγαπώ το κανα φως να απαλύνω τα σκοτάδια μου,
να αντέξω τον αβάσταχτο κόσμο, σε μια ζωή που κυλάει πια με παγερή αδιαφορία.



Είχα πάντα ελάχιστες σχέσεις με την ποίηση.  Τα λογοτεχνικά μου ενδιαφέροντα στρέφονταν κυρίως στον πεζό λόγο. Η ποίηση θεωρώ είναι μια δύσκολη μάχη με τις λέξεις και τα συναισθήματα και η γλώσσα θα πρέπει να ακολουθεί τους δικούς της κανόνες ώστε να γίνεται κατανοητή, τα δε αισθήματα θα πρέπει να ταυτίζονται ή να προσεγγίζουν τα αισθήματα του αναγνώστη.

Χρειάζεται ένα σκούντημα για να γράψεις. Η Αριστέα μου έδωσε το κίνητρο με αφορμή το 24ο Συμπόσιο Ποίησης. Ανάγκη να γνωρίσω τα όρια του εαυτού μου δέχτηκα την πρόκληση. Και δεν το μετάνιωσα. Ήταν μια όμορφη εμπειρία.
Αριστέα σ΄ευχαριστώ πολύ για την χαρά και την τιμή να με συμπεριλάβεις στην ομάδα.
Συγχαρητήρια στη Μαρία Κανελλάκη για την πρώτη θέση καθώς και σε όλες τις υπέροχες συμμετοχές!

Αννίκα

23 σχόλια:

  1. Αννίκα,
    δύσκολο πολύ να έχεις κάποιον και να τον χάνεις,
    κι είναι μεγάλη η δύναμη αυτού που μετά την ανατροπή κρατάει τα σ αγαπώ και πορεύεται μαζί τους.
    Μου άρεσε αυτό που έγραψες, το απόλαυσα, είδα τις εικόνες σου μια προς μια, ένιωσα την αντάρα, τα ερωτήματα, το σ αγαπώ!
    Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στέλλα μου επηρεασμένη λίγο απ' την ταινία "Εκείνο το καλοκαίρι" (Λ.Κομνηνός- Ε.Ναθαναήλ)έκανα μια απόπειρα να γράψω. Ένοιωθα λίγο έξω απ΄τα νερά μου μπροστά στα "ιερά τέρατα" που συμμετείχαν. Ωστόσο για πρωτάκι καλά πήγε.
      Σέυχαριστώ Στέλλα μου
      Την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  2. Τι όμορφη η υπενθύμιση σου πωςενώ η ποιήση δεν είναι στα σχέδια σου είναι όμως στα ενδιαφέροντα σου και στις προοπτικές ίσως αν κρίνω από το αποτέλεσμα. Γλυκιά μου ...ένα θαυμάσιο συναισθηματικό ξέσπασμα η προσπάθεια και η συμμετοχή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Αχτίδα μου!
      Ίσως ήταν η ανάγκη να γνωρίσω τα όρια του εαυτού μου και λίγο το σκούντημα της Αριστέας και να μαι "ποιητής εκ του προχείρου"
      Το θέμα προέκυψε απ' την ταινία, για την ακρίβεια απ' το τραγούδι της ταινίας "εκείνο το καλοκαίρι" Μια αναφορά για το πως είναι να πορεύεσαι μέσα από απώλειες και μνήμες και να αντέχεις.
      Αχτίδα μου σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο
      Να υποθέσω λίγο καλύτερα σήμερα; Εύχομαι!
      Να έχεις μια όμορφη μέρα!

      Διαγραφή
  3. Τι υπέροχη ευκαιρία είναι αυτή Αννίκα μου που μας έδωσε η Αριστέα να τολμήσουμε ν΄ανοίξουμε την καρδιά μας και να γράψουμε ένα ποίημα!
    Φυσικά και αυτή η απόπειρα δεν μας κάνει ποιητές, αλλά μας κάνει τολμηρούς!
    Με άγγιξε το ποίημα σου γιατί ζωγράφισε τρυφερά μια σχέση αγάπης και όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει και αλήθεια!
    ΑΦιλιά πολύ τρυφερά και καλή Κυριακή εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου ο Σεφέρης νομίζω (δεν είμαι και πολύ σίγουρη) είπε πως η ποίηση έχει σκοπό να ευαισθητοποιεί το κοινό. Κάπως έτσι!
      Λέω λοιπόν πως ο αναγνώστης είναι αυτός που αξιολογεί καλύτερα και χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημα.
      "Σαν με κοιτάς, ηλιοβασίλεμα στα μάτια σου φωτιά
      Καίγομαι στη δική σου τη ματιά, σαν με κοιτάς...."
      Στο τραγούδι της Αφροδίτης Μάνου από "Εκείνο το καλοκαίρι" εμπνεύστηκα για να γράψω τους στίχους.
      Πικρή διαπίστωση, Όλα είναι ένα τίποτα, πόσο γρήγορα το τώρα γίνεται χθες και σ’ ένα καλοκαίρι ο έρωτας γίνεται ανάμνηση, ο φόβος γίνεται μοναξιά. Αυτή την αίσθηση θέλησα να αποδώσω.
      "Νιώσε στα στήθη μου τους χτύπους της καρδιάς
      Μεσ’ την παλάμη μου το ρίγος της νυχτιάς
      Να μ’ αγαπάς...να μ’ αγαπάς...να μ' αγαπάς "
      Υπέροχη Αφροδίτη Μάνου!
      Πολύ σ' ευχαριστώ Στεφανία μου

      Διαγραφή
  4. Συμμερίζομαι αγαπημένη μου Αννίκα την άποψή σου για την ποίηση. Και εγώ την αντιμετωπίζω με δέος και σεβασμό. Ίσως και με ένα φόβο. Και μέσα από την παραίνεση της Αριστέας συμμετείχα στο "Συμπόσιο" ανοίγοντας ένα μικρό παράθυρο στην ποίηση.

    Αννίκα μου! Το "Τελευταίο Ηλιοβασίλεμα" ήταν από τις επιλογές μου. Και το έκανα συνειδητά γιατί το λάτρεψα, το αγάπησα. Για έναν παράξενο λόγο, με τραβάει το μελαγχολικό και βαρύθημο γράψιμο. Και το ποίημά σου ακούμπησε σε αυτή μου την ψυχοσύνθεση.
    Τι να πω τώρα εγώ για κάθε σου στίχο, για κάθε σου εικόνα που αναδεικνύεται μέσα από αυτό. Ειλικρινά τι να πω. Τι να αγαπήσω περισσότερο.
    Ποια στροφή, ποια εικόνα, ποιο συναίσθημα;
    Αννίκα μου, ευχαριστώ για κάθε στιγμή που μου χάρισες μέσα από το ποίημά σου. Ευχαριστώ απ την καρδιά μου αγαπημένη μου φίλη.

    Και ο δρόμος που άνοιξες στις ποιητικές σου στράτες να είναι η αρχή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ποίημα για μένα ήταν κάτι άπιαστο. Είχα πολλούς ενδοιασμούς να μπω σε μια ψηφοφορία με καταξιωμένους στο χώρο. Απ’ την άλλη ήταν και μια πρόκληση. Η Αριστέα μου άλλαξε γνώμη, είπα να δοκιμάσω και ο γέγονε, γέγονε.
      Η έμπνευση ήρθε απ’την ταινία του ΄71 "εκείνο το καλοκαίρι" για την ακρίβεια απ’ το τραγούδι της Αφροδίτης Μάνου. (ποιος δεν έχει συγκινηθεί με την ταινία)
      Ακούγοντας το τραγούδι το συναίσθημα έγινε εικόνα, η εικόνα λέξεις, οι λέξεις στίχος, έρωτας και η αίσθηση ενός τέλους για το αναπόφευκτο της μοίρας.
      Μικρή παρηγοριά οι τρυφερές αναμνήσεις που αναδύονται μέσα απ’ τον πόνο.
      Γιάννη μου σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια όπως και για την επιλογή σου. Έχει ιδιαίτερη αξία η γνώμη σου.
      Να είσαι καλά!
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  5. Ποσο καλά έκανε η Αριστεα φίλη μου να σε σπρωξει να δοκιμάσεις και σαυτο το είδος γραφής... Κανένας μας δεν είναι ποιητής Άννικά μου ίσως όλοι μας θέλουμε ένα σπρωξιμο για ξεκίνημα... Και πρώτα γράφουμε γιατί μας αρέσει να το κάνουμε και αν εσύ με συμμετέχουμε... Παρά πολύ καλά έκανες... Αλλιώς πως θα διαβάσαμε μια τόσο ωραία συμμετοχή που είχε μέσα της τον έρωτα και την απώλεια.. Υπέροχο Άννικά μου καλή συνέχεια στις προσπάθειες σου είμαι σίγουρη ότι θα είναι πολύ ομορφες... Καλό καλοκαίρι να περάσεις φίλη μου και στο επόμενο Συμπόσιο με το καλό θα τα πούμε φιλάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα είναι ανάγκες της ψυχής Ρούλα μου. Και η γραφή και τα όνειρα και τα σχόλια. Είναι συγκινητικό όταν είναι θετικά και ευχάριστα.
      Ευχαριστώ για τις ευχές.
      Να ξέρεις η " Σπιναλόγκα " πήρε τους 3 βαθμούς μου. Υπέροχο! Μπράβο Ρούλα!
      Ευχαριστώ και πάλι και εύχομαι καλή εβδομάδα!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Το είδα μολις Αννικα μου και σε ευχαριστω παρα πολύ φιλη μου χαλασμενο το λαπτοπτ και δεν ειχα την δυνατοτητα να εβλεπα τις βαθμολογιες ..εξ αλλου νομιζω οτι ολες γραφουμε γιατι
      μας αρεσει ..ομως χαρηκα που το αγαπησες και το ψηφισες..στην επομενη αναρτηση μου γραφω και πως γραφτηκε ...καλη εβδομαδα..φιλακιααα 😘

      Διαγραφή
  6. Και πολύ καλά έκανες Άννα μου και δεν μετάνιωσες!
    Έγραψες ποιητικά, συναισθηματικά. λυρικά... αυτό ζητούσα!
    και μου άρεσε ΠΟΛΥ!
    Για μένα το ότι διαβάζει κάποιος ποίηση, το ότι την αγαπά, την εκτιμά, μαγεύεται, τη βλέπει δίπλα του, μέσα του, αυτά όλα τον κάνουν ποιητή!
    Οπότε...είσαι στο σωστό δρόμο!

    Σε ευχαριστώ από καρδιάς και σε καλωσορίζω!
    Για όσο θα υπάρχει το Συμπόσιο σε θέλω παρούσα!
    Αγάπησα τη γραφή σου και τη ψυχή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκέψου μια ανάρτηση με τίτλο στη γειτονιά των ποιητών. Κι ανάμεσα στους πρωτοκλασάτους να σου και γω φίρμα, με μικρά γράμματα βέβαια αλλά τι πειράζει.
      Για πρώτη εμφάνιση το 8αρι δεν ήταν κι άσχημο. Όχι να ξέρω τι θα παζαρέψω με τον εκδοτικό οίκο.
      Έλα σε πειράζω! Πέρα απ’ το χιούμορ, στ’ αλήθεια ήταν πολύ όμορφη εμπειρία. Τόσο που ανυπομονώ για την επόμενη (ξέρεις τι λένε για τις γριές που γλυκαίνονται στα σύκα)
      Να σε ευχαριστήσω από καρδιάς για την τιμή να ανήκω στην ομάδα, για τα ενθαρρυντικά σου λόγια, για τη φιλοξενία, για το χρόνο και την υπομονή που μου (μας) αφιέρωσες. Τέτοιες στιγμές συνθέτουν το δέσιμο της γειτονιάς με μικρές λυρικές ανάσες που δημιουργούν γόνιμες συζητήσεις.
      Αρκεί μια Αριστέα να μας οργανώνει Και κάτι εντελώς εμπιστευτικά. Μη σου ξεφύγει κουβέντα, αλλά δεν ήταν και δύσκολο.

      Όμορφα λόγια Αριστέα μου, με συγκινείς! Σ' ευχαριστώ και πάλι και σου εύχομαι ένα υπέροχο καλοκαίρι!
      Την εκτίμησή μου!

      Διαγραφή
  7. Συγχαρητηρια γλυκια μου
    εξαιρετικη η συμμετοχη σου
    νοσταλγικη και γεματη εικονες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου καλημέρα!
      Θερμά σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  8. Αννίκα μου αφήνω και τα δικά μου συγχαρητήρια για την πρώτη σου συμμετοχή και τα συναισθήματα που μας άφησες στην ανάγνωση. Η αλήθεια είναι πως, διαβάζοντας το ηλιοβασίλεμά σου, άκουγα τη φωνή της Αφροδίτης να συνοδεύει μελωδικά τους στίχους σου. Εύχομαι να ξαναβρεθούμε στα ποιητικά μονοπάτια της Αριστέας μας, που αντέχει να στήνει τέτοιες γιορτές, εν μέσω συναισθηματικής "ξηρασίας" και ακραίων καιρικών φαινομένων.
    Καλή συνέχεια σ' ό,τι κι αν κάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου πλησιάζοντας την έβδομη δεκαετία της ζωής μου, μου είναι πιο εξοικειωμένη η ιδέα της φθοράς, της απώλειας, της νοσταλγίας. Με το άγχος αν θα τα καταφέρω πέρασα στίχο-στίχο εκείνες τις στιγμές της ευτυχίας που κράτησε όσο και το ηλιοβασίλεμα. Όμορφο ήταν. Για δύο λόγους, αξιοποίησα το χρόνο μου (να ψάχνω, να γράφω, να σβήνω) και βρήκα μια μεγάλη αγκαλιά, κατανόηση κι αποδοχή. Πολύ σας ευχαριστώ γι αυτό.
      Θερμά σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια!
      Καλό καλοκαίρι!

      Διαγραφή
  9. "Εκείνο το σ΄αγαπώ το κανα φως να απαλύνω τα σκοτάδια μου,
    να αντέξω τον αβάσταχτο κόσμο, σε μια ζωή που κυλάει πια με παγερή αδιαφορία".
    Όλα στον κόσμο σβήνουνε... μα η αγάπη μένει! Κρατώντας την Αγάπη και φως στην καρδιά σου, Αννίκα μου, πορεύεσαι και αγκαλιάζεις τη ζωή και τον κόσμο με περισσή ευαισθησία!
    Πολύ δυνατοί οι στίχοι σου! Καλή συνέχεια !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου!
      Η επιθυμία για το ανέφικτο ήταν η εκκίνηση της σκέψης, ώσπου έγινε ενθουσιασμός και η σκέψη και η επιθυμία έγιναν ένα κάνοντας το ανέφικτο εφικτό. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα αλλά ήταν πραγματικά μια όμορφη εμπειρία.
      Ευχαριστώ θερμά για το όμορφο σχόλιό σου!
      Να είσαι καλά, καλό σου απόγευμα!!!

      Διαγραφή
  10. Συγχαρητηρια για την συμμετοχη σου Απιθανοι οι στιχοι σου!!!!
    ⛵ Περασα να σου ευχηθω καλο υπόλοιπο καλοκαιριού με υγεία και ομορφες στιγμες ⛵

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Sκρουτζάκο φίλε μου σ'ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια.
      Εύχομαι και σε σένα στο υπόλοιπο του καλοκαιριού να περάσεις όμορφα
      Πολύ δυνατό νόημα το "παιδί κι ο αστερίας" !!!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  11. Αν και πέρασε καιρός, τώρα διαβάζω τις συμμετοχές στο δρώμενο της Αριστέας.
    Ο χρόνος βλέπεις 😁😁
    Για πρώτη απόπειρα, σου βάζω άριστα 10 Αννίκα μου.
    Δύσκολο πράγμα η ποίηση.
    Λατρεμένη ταινία, την έχω δει άπειρες φορές κι εχω κλάψει άλλες τόσες.
    Με συγκίνησε πολύ το ποίημά σου.
    Συνέχισε να γράφεις.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωω Ρένα μου σ'ευχαριστώ για το άριστα. Συμφωνώ για την ποίηση. Προβάλλοντας κάποιες εμπειρίες αφήνεις την καρδιά να μιλήσει χωρίς να στοχεύεις στον εντυπωσιασμό.
      Ποιος δεν έχει συγκινηθεί απ' την ταινία με τόσο δυνατά αισθήματα.
      Σ'ευχαριστώ θερμά!
      Να είσαι καλά!
      Καλό Δεκαπενταύγουστο!

      Διαγραφή